ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ
ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ
ΣΩΤΗΡΟΣ
(ἀπὸ τὸ κατὰ Ἰωάννην καὶ τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον)
« Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν » (Ἰωάνν. Α΄, 14)
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι΄(10)
1.Στίχοι 1-5
|
2. Στίχ. 6-9
|
3. Στ.10-12
|
4. Στ.13-14
|
5.Στίχοι 15-16
|
6. Στίχ. 17-20
|
7. Στ.21-22
|
8. Στίχ. 23
|
9. Στίχ.24-27
|
10. Στ.28-31
|
11.Στ.32-34
|
12. Στ.35-37
|
13. Στίχ.38-41
|
14. Στ. 42-43
|
15.Στ.44-45
|
|
ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ
ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ
ΣΩΤΗΡΟΣ
ἀπὸ τὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ καὶ ΚΑΤΑ
ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ (1).
Ὁ προαιώνιος
Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ Δημιουργὸς τοῦ κόσμου, τὸ φῶς καὶ ἡ ζωὴ τῶν
ἀνθρώπων (Στίχ.1-10). Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ (Στίχ. 11-18)
16.Στίχοι 1-3
|
17. Στίχ. 4-5
|
18. Στ. 6-7
|
19. Στ. 8-10
|
20.Στίχ. 11-13
|
21. Στίχ. 14
|
22. Στίχ. 15
|
23. Στ.16-17
|
24. Στίχ. 18
|
|
|
|
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ (1).
Ἡ ὑπερφυσικὴ γέννηση τοῦ Κυρίου (Στίχ. 18-25).
25. Στ. 18-21
|
26. Στίχ. 22-25
|
|
|
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ (2)
Ἡ
προσκύνηση τῶν Μάγων (Στίχ. 1-12). Ἡ φυγὴ στὴν Αἴγυπτο (Στίχ. 13-15)
27. Στ. 1-2
|
28. Στίχ. 3-6
|
29. Στ. 7-9
|
30. Στ.10-12
|
31. Στ. 13-15
|
|
|
|
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
συνέχεια
ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Β΄ (2).
Ἡ σφαγὴ τῶν νηπίων (Στίχ. 16-18). Ὁ Ἰωσὴφ, ἡ Μαρία
καὶ ὁ Ἰησοῦς ἐγκαθίστανται στὴν Ναζαρέτ (Στίχ. 19-23)
1. Στίχ. 16-18
|
2. Στίχ.19-21
|
3. Στίχ. 22-23
|
|
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ (3)
Ὁ Πρόδρομος Ἰωάννης στὴν ἔρημο (στίχ. 1-12). Ἡ Βάπτιση τοῦ Ἰησοῦ στὸν Ἰορδάνη (στίχ. 13-17)
4.Στίχοι 1-3
|
5. Στίχ. 4-6
|
6. Στίχ. 7-8
|
7.Στίχ. 9-10
|
8.Στίχ. 11-12
|
9.Στίχ.13-15
|
10. Στίχ. 16-17
|
|
συνέχεια ἀπὸ τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι΄ (10)
11. Στ. 46-48
|
12. Στίχ. 49-52
|
13.ΙΑ΄(11) 1-7
|
14. Στ. 8-10
|
15. Στίχο 11
|
16. Στίχ. 12-14
|
17. Στίχ. 15-17
|
18.Στ.18-19
|
19. Στ. 20-22
|
20. Στίχοι 23
|
21. Στίχ. 24
|
22.Στ.25-26
|
23. Στ. 27-33
|
24. ΙΒ΄(12) 1-3
|
25. Στίχ. 4-8
|
26. Στ. 9-12
|
27. Στ. 13-17
|
28. Στίχ. 18-23
|
29. Στίχ. 24-27
|
30.Στ.28-30
|
31. Στ. 31-34
|
|
|
|
«Τὰ Χριστούγεννα… δός μου δῶρο τὶς ἁμαρτίες
σου...»
«Νύχτα Χριστουγέννων καὶ στὴν Βηθλεέμ ὁ Ἅγιος καί συνάμα σοφός ἀσκητής Ἱερώνυμος, προσεύχεται ἀπό ὥρα
γονατιστός μέσα στό ἅγιο Σπήλαιο. Ἐκείνη τήν νύχτα εἶχε ἀφήσει τό ἀσκητήριο του, πού ἦταν δυό βήματα ἀπό τό ἅγιο Σπήλαιο· αὐτή ἡ παγωμένη σπηλιά εἶχε, πρίν περίπου 400 χρόνια, φιλοξενήσει τό
νεογέννητο Χριστό μας.
Ὁ ἅγιος Ἰερώνυμος εἶχε ἀποφασίσει ἐκείνη τή νύχτα νά τήν περάσει μέ προσευχή ξάγρυπνος μπροστά στήν Ἁγία Φάτνη.
Ἡ
καρδιά του χτυποῦσε δυνατά, ὁπότε ξάφνου... μέσα στή
σιγαλιά τῆς σπηλιᾶς... ἀκούστηκε
μιά γλυκύτατη καί εἰρηνική φωνή:
-«Ἱερώνυμε τί δῶρο θά μοῦ κάνεις ἀπόψε πού γιορτάζω ; » Ἦταν ἡ φωνή τοῦ θείου Βρέφους, τοῦ
Χριστοῦ μας.
-Ὅλα ὅσα εἶχα Σοῦ τά ἔδωσα, Κύριε. Τή ζωή μου, Σοῦ τήν ἀφιέρωσα·
ἔγινα μοναχός καί κατόπιν μέ ἀξίωσε ἡ
χάρις Σου νά γίνω καί ἱερέας Σου. Τήν περιουσία
μου, τήν ἔβαλα στά χέρια τῶν φτωχῶν
γιατί πίστεψα στά λόγια Σου πού μᾶς εἶπες,
ὅτι στό πρόσωπο τῶν φτωχῶν
πρέπει νά βλέπουμε Ἐσένα. Τήν μόρφωσή μου καί
τίς σπουδές μου πάλι τίς ἔδωσα σ' Ἐσένα
καί τά χρησιμοποίησα γιά νά δοξαστεῖ τό πανάγιο Ὄνομά
Σου ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους. Τό σῶμα
μου πάλι Σοῦ τό ἀφιέρωσα καί προσπαθῶ νά τό ἐξαγνίσω
μέ τήν ἀσκητική ζωή. Τήν ψυχή μου, τήν καρδιά μου , τό νοῦ
μου καί ἐκεῖνα τά ἀπόθεσα στά πόδια Σου καί
προσπαθῶ νά τά καθαρίσω μέ τήν ταπείνωση καί τήν ἀσταμάτητη
προσευχή. Δέν ἔχω κάτι ἄλλο.
- «Κι ὅμως ἔχεις
κάτι ἀκόμη πού θέλω νά μοῦ δώσεις· αὐτό
θά μέ εὐχαριστήσει πιό πολύ ἀπό ὅλα
τά ἄλλα».
-«Ποιό εἶναι αὐτό;
Τί εἶναι αὐτό πού θέλεις νά σοῦ δώσω Κύριε»;
ρώτησε μέ ἀγωνία ὁ Ἱερώνυμος.
-«Ἱερώνυμε, θέλω, ἀπόψε, στά γενέθλιά μου, νά Μοῦ δώσεις σάν δῶρο τίς ἁμαρτίες σου...γιά
νά τίς συγχωρήσω»...