Προσφώνηση Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέου στὸ Συλλαλητήριο στὴν Κακαβιά (26.5.2013) μὲ ἀφορμὴ τὴν δολοφονία τῶν δύο γερόντων Κτισματιωτῶν.

Μητροπολίτης Ἀνδρέας

πρὸς Πολιτεία: - Ἄς ἔλθῃ τώρα νὰ γονατίσῃ μπροστὰ στὸν νιόσκαφτο τάφο τοῦ δολοφονηθέντος ἀνδρογύνου, στὰ Κτίσματα, γιὰ νὰ ζητήσῃ συγγνώμη ἀπὸ τὰ ἀθῶα θύματα τῆς κυβερνητικῆς ἀβελτηρίας.

πρὸς Πωγωνισίους: - Μὲ κλαρῖνα, μὲ νταούλια, μὲ χοροὺς καὶ μὲ πανηγύρια,

μόνο μ’ αὐτὰ, τὰ θέματα δὲν λύνονται, ἀλλὰ λιμνάζουν.

- Ὄχι ἄλλο αἷμα στὸ Πωγώνι

- Ναὶ στὴν ἀριθμητικὴ αὔξηση τοῦ Στρατοῦ καὶ τῶν Συνοριοφυλάκων

(Προσφώνηση  Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέου

 στὸ Συλλαλητήριο τῆς Κακαβιᾶς (26.5.2013) μὲ ἀφορμὴ τὴν δολοφονία τῶν δύο γερόντων  Κτισματιωτῶν).

            Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἀγαπητοὶ συμπατριῶτες, ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ!

            Ἀπὸ τὴν ἐσχατιὰ αὐτὴ τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος, στέλνουμε μήνυμα - S.O.S., μήνυμα  ἀγωνίας πρὸς τὴν Κυβέρνηση τῆς Χώρας, τὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων καὶ πρὸς ὅλους ὅσοι, μὲ τὸν ἕνα ἤ μὲ τὸν ἄλλο τρόπο, κατευθύνουν ἤ ἐπηρεάζουν τὴν πορεία τῆς Πατρίδος μας.

            Τὸ μήνυμά μας εἶναι μήνυμα ἀγωνίας. Καὶ λέει, ὅτι ἡ ἀκριτική μας Ἐπαρχία δὲν μπορεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ συνεχίσῃ νὰ μένῃ ἀθωράκιστη καὶ ἀφύλακτη ἀπέναντι στοὺς κάθε λογῆς δολοφόνους καὶ κακοποιούς, ποὺ μᾶς ἔρχονται ἀπὸ τὴν γείτονα.

            Γιατὶ τὸ γνωρίζετε ὅλοι σας πολὺ καλά : Ἀπὸ τὴν Μουργκάνα μέχρι τὸν Γράμμο τὰ σύνορα δὲν φυλάσσονται. Τὸ ἐπαναλαμβάνω : Ἀπὸ τὴν Μουργκάνα μέχρι τὸν Γράμμο τὰ σύνορα δὲν φυλάσσονται. Ἡ περιοχὴ ἔχει γίνει «ἀμπέλι ξέφραγο». Ὄχι μόνο οἱ ποικιλώνυμοι κακοποιοὶ περνοῦν καὶ ἔρχονται πρὸς τὰ ἐδῶ, περίπου ἀνεξέλεγκτοι, ἀλλὰ καὶ οἱ ἔμποροι τοῦ «λευκοῦ θανάτου», τοῦ χασὶς δηλαδή, μεταφέρουν τόννους ναρκωτικῶν, παρὰ τὶς ἄοκνες καὶ φιλότιμες προσπάθειες τῆς Ἀστυνομίας μας, ἡ ὁποία ἔχει ἀμέριστη τὴν ἀγάπη μας καὶ τὴν συμπαράστασή μας.

            Ὅταν πρὸ ἐτῶν ἐφημολογεῖτο, ὅτι ἐπρόκειτο νὰ μειωθῇ ἡ στρατιωτικὴ θητεία σὲ 9 μῆνες, διαμαρτυρήθηκα ἐντόνως στὴν τότε Κυβέρνηση. Μὲ καθησύχασαν μὲ τὸ ἐπιχείρημα, ὅτι ὑπάρχουν οἱ Συνοριακοὶ Φρουροὶ γιὰ τὴν προστασία τοῦ ἀκριτικοῦ πληθυσμοῦ. Ὅμως, σὺν τῷ χρόνῳ, οἱ συνοριοφύλακες, πού, πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε, ἔκαναν πολὺ καλὰ τὴν δουλειά τους, ἄρχισαν νὰ ἀραιώνουν θεαματικά. Κι’ ὅταν ρώτησα τὶ συμβαίνει, πληροφορήθηκα, ὅτι ἄλλους τοὺς μετακινοῦν στὸν Ἕβρο, ἄλλους στὰ Ἰωάννινα καὶ ἄλλους στὴν ... Ἀθήνα. Ἄν δὲν τὸ γνωρίζετε, ἡ Ἀθήνα εἶναι στὰ ... σύνορα τῆς Χώρας μας ! Εἶναι ντροπὴ αὐτό. Εἶναι αἶσχος !  Τὸ χειρότερο, ὅμως, ἦταν, ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ λίγοι Συνοριακοὶ Φύλακες, ποὺ ἀπέμειναν - τὸ λέω αὐτὸ μὲ πολὺ πόνο -  δὲν ἔχουν καύσιμα οὔτε ἀνταλλακτικά, γιὰ τὰ ἀστυνομικὰ ὀχήματα. Ἀλλὰ αὐτό, συνιστᾶ βαρειὰ ἐντροπὴ γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία, ἡ ὁποία, ὅπως πληροφορούμεθα ἀπὸ τὸν Τύπο, διορίζει ὑπαλλήλους στὴν Βουλὴ καὶ σὲ ἄλλα Ὄργανα μὲ παχυλοὺς μισθούς, καὶ ἀφήνει ἀθωράκιστη τὴν Ἀστυνομία καί, κατὰ συνεκδοχή, καὶ τὴν ἀκριτική μας Ἐπαρχία. Αὐτὴ ἡ τακτικὴ εἶναι αἶσχος καὶ ντροπή, γιὰ μιὰ Πολιτεία ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ προστατεύσῃ τοὺς πολίτες της. Ἄς ἔλθῃ τώρα νὰ γονατίσῃ μπροστὰ στὸν νιόσκαφτο τάφο τοῦ δολοφονηθέντος ἀνδρογύνου, στὰ Κτίσματα, γιὰ νὰ ζητήσῃ συγγνώμη ἀπὸ τὰ ἀθῶα θύματα τῆς κυβερνητικῆς ἀβελτηρίας ...

            Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφθαναν αὐτά, ἡ Πολιτεία σχεδιάζει τὴν δημιουργία «Κέντρου Κράτησης Μεταναστῶν στὴν Κακαβιά», δηλαδὴ σὲ μιὰ περιοχὴ ἰδιαίτερα εὐαίσθητη κυρίως ἐξ ἐπόψεως ἐθνικῆς, ἀφοῦ γειτνιάζει μὲ τὴν Ἑλληνικὴ Βόρειο Ἤπειρο. Γι’ αὐτὸ καὶ συμφωνῶ ἀπολύτως καὶ συνυπογράφω τὴν πρόσφατη ὁμόφωνη ἀπόφαση τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου τοῦ Δήμου Πωγωνίου, ποὺ βροντοφωνάζει «Ὄχι στὸ Κέντρο Κράτησης Μεταναστῶν στὴν Κακαβιά».

            Ἐκφράζω, λοιπόν, τὴν ἱκανοποίησή μου γιὰ τὴν σημερινὴ συγκέντρωση τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς μας. Βέβαια, πρέπει νὰ σᾶς πῶ, μὲ τὴν γλῶσσα τῆς ἀλήθειας ποὺ γνωρίζετε ὅτι πάντοτε ὁμιλῶ, χωρὶς νὰ «μασάω» τὰ λόγια μου, ὅτι αὐτὴ ἡ σύναξη ἔπρεπε νὰ εἶχε γίνει ἐδῶ καὶ πολὺ καιρό. Προσωπικῶς, ἐφώναζα, ἐβράχνιασε ὁ λάρυγξ μου νὰ φωνάζω καὶ στὶς δυὸ Ἐπαρχίες, Πωγωνίου καὶ Κονίτσης καὶ νὰ λέω: - Ξυπνᾶτε ἄνθρωποι, κινδυνεύει ἡ Πατρίδα, κινδυνεύει ἡ ἐσχατιὰ τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος. Ἀλλὰ «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ». Δὲν λέω γιὰ τὴν Πολιτεία τώρα, λέω γιὰ μᾶς ἐδῶ, γιὰ ν’ ἀναλάβουμε καὶ ἐμεῖς τὶς εὐθῦνες. Ὄχι μόνο νὰ τὰ ρίχνουμε ὅλα στὸν Δένδοια ἤ στὸν κάθε Δένδοια. Ν’ ἀναλάβουμε καὶ ἐμεῖς τὶς εὐθῦνες μας. Ἐπειδὴ σᾶς ἀγαπῶ, καὶ τὸ ξέρετε αὐτό, ἀγαπῶ αὐτὸν τὸν πολύπαθο τόπο, θὰ σᾶς τὸ πῶ ξεκάθαρα. Μπορεῖ νὰ στενοχωρηθεῖτε ἴσως ; Ἄς στενοχωρηθεῖτε. Ἐγὼ θὰ σᾶς πῶ αὐτὸ ποὺ πιστεύω, ποὺ ἔχω μέσα στὴν καρδιά μου. Ἀκοῦστε το, λοιπόν καὶ προσέξτε το  : Μὲ κλαρῖνα, μὲ νταούλια, μὲ χοροὺς καὶ μὲ πανηγύρια, μόνο μ’ αὐτὰ, τὰ θέματα δὲν λύνονται, ἀλλὰ λιμνάζουν. Ξεκάθαρα πράγματα αὐτά. Καὶ τὸ λέω αὐτὸ γιατί ; Διότι φοβοῦμαι ὅτι ὅταν τελειώσει ἡ σύναξις αὐτὴ καὶ γυρίσει ὁ καθένας στὸν προορισμό του, θὰ ῤθοῦν σὲ λίγο τὰ πανηγύρια, θὰ ρθοῦν οἱ λεγόμενες αὐτὲς «πολιτιστικὲς ἐκδηλώσεις» ποὺ ξοδεύονται ἀλόγιστα ποσὰ κάθε καλοκαίρι, καὶ «ὄπατα» καὶ «μάνα μου» καὶ ξεχάστηκαν τὰ προβλήματα τοῦ τόπου. Σᾶς τὸ λέω αὐτὸ ἀπὸ τὴν πεῖρα ποὺ ἔχω, διότι ἐδῶ εἶμαι 46 χρόνια. Ἦλθα νεαρὸς καὶ τώρα βαδίζω στὸ «ἔσχατον γῆρας». Γι’ αὐτὸ σᾶς τὰ λέω αὐτὰ ἐπειδὴ σᾶς ἀγαπῶ. Κοιτᾶξτε:  Δὲν εἶμαι ἐναντίον τῶν πανηγυριῶν, διότι κάποιοι μπορεῖ νὰ τὸ ποῦν κι αὐτό. Πρεσβεύω, ὅμως, τὸ ἁγιογραφικὸ σύνθημα «καιρὸς παντὶ πράγματι» (Ἐκκλ. γ΄ 1). Δηλαδή, κάθε πρᾶγμα στὸν καιρό του. Γιατὶ κάποιες φορές ἔνοιωσα νὰ μένω μόνος μου στὶς προσπάθειες γιὰ νὰ ζήσῃ αὐτὸς ὁ τόπος. Κανένας δὲν ἔνιωθα νὰ ἀκούει. Κανένας δὲν ἔνιωθα νὰ ἐνδιαφέρεται. Καὶ μοῦ ἔλεγε κάποιος. Τὶ φωνάζεις, τὶ θέλεις, ποιὸς σ΄ ἀκολουθεῖ ; Ἐγὼ, ὅμως, ἔλεγα εἶναι ὁ Θεὸς ποὺ ἀκούει. Τώρα βλέπω εἶστε καὶ ἐσεῖς. Μακάρι νὰ μείνουμε ὅλοι μαζὶ μέχρι τὸ τέλος. Θέλω, ὅμως, νὰ πιστεύω, ὅτι «τὰ ἀρχαῖα παρῆλθε» (Β΄ Κορ. Ε΄17). Πέρασαν αὐτὰ. Ἐγὼ δὲν κρατάω μνησικακία ἐναντίον κανενός. Ἤμουνα ἐδῶ Μητροπολίτης, ἔκανα τὸ χρέος αὐτὸ ποὺ μοῦ εἶχε ἀναθέσει ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ Πατρίδα. Τώρα γίνεται ἕνα καινούργιο ξεκίνημα γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ Πωγωνίου καὶ τῆς ἀκριτικῆς μας Ἐπαρχίας γενικώτερα. Θέλω. Ὄχι ἐγώ, ὁ τόπος τὸ θέλει : Νὰ παλαίψουμε ὅλοι μαζί, νὰ ἑνώσουμε τὶς καρδιὲς καὶ τὶς φωνές μας καὶ νὰ ποῦμε καὶ νὰ λέμε συνεχῶς  στοὺς ἑκάστοτε κυβερνῶντες:

- Ὄχι ἄλλο αἷμα στὸ Πωγώνι.

- Ὄχι στὴν ἀδιαφορία τῆς Πολιτείας.

-Ναὶ στὴν προστασία τῶν ἀκριτῶν μας, ποὺ φυλᾶνε Θερμοπύλες.

- Ναὶ στὴν ἀριθμητικὴ αὔξηση τοῦ Στρατοῦ καὶ τῶν Συνοριοφυλάκων σ’ αὐτὸν τὸν τόπο, ποὺ κάποτε ἔσωσε τὴν τιμὴ τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρου τοῦ κόσμου. Διότι οἱ Εὐρωπαίοι τὸ ξεχνᾶνε αὐτό. Διότι ἐδῶ σώθηκε ἡ τιμὴ τῆς Εὐρώπης στὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

            Λοιπόν: Ψηλὰ οἱ καρδιές. Ψηλὰ οἱ ἀγωνιστικὲς σημαῖες. Ὅλοι μαζὶ ἑνωμένοι στὸν ὡραῖο ἀγῶνα γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ Πωγωνίου. Ζήτω  ἡ ἀκριτική μας Ἐπαρχία. Ζήτω ἡ Ἑλλάδα μας. Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς εὐλογεῖ.  Ἀμήν.