“Ἄς παρακαλέσουμε τὴν Παναγία μας νὰ βάλει τέλος στὸν χειμῶνα τῶν δοκιμασιῶν τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους”.
(Ὁμιλία Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης
κατὰ τὴν Ἀγρυπνία τῆς Ἱ .Μονῆς Μολυβδοσκεπάστου )
(14.8.2021)
....Ὅμως, ὑπάρχουν κάποια θέματα, ἐθνικά, κοινωνικὰ κ.ἄ., τὰ ὁποία ἡ Ἀγρυπνία μας μᾶς δίνει τὴν εὐκαιρία νὰ τὰ πληροφορηθοῦμε καὶ νὰ προσευχηθοῦμε θερμὰ γι’ αὐτὰ καὶ βέβαια ὅποια ἄλλα ὁ καθένας νομίζει ὅτι τὸν ἀπασχολοῦν.
Πρῶτο θέμα εἶναι βέβαια ὁ ἐξ Ἀνατολῶν κακὸς γείτονας. Αὐτὸς ὁ γείτονας συνεχῶς προκαλεῖ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ἑλληνικὴ μεγαλόνησο Κύπρο. Πότε προωθώντας στὴν Χώρα μας λαθρομετανάστες ἀπὸ τὸν Ἕβρο ἤ ἀπὸ τὴν θάλασσα, πότε στέλνοντας γεωτρύπανα γιὰ ἐξόρυξη ὑδρογονανθράκων δίπλα στὸ Καστελόρριζο ἤ στὴν Κυπριακὴ ΑΟΖ. καὶ συχνὰ - πυκνὰ παραβιάζοντας τὸν ἐναέριο χῶρο μας. Οἱ Ἀεροπόροι καὶ τὸ Λιμενικὸ Σῶμα χρειάζονται τὶς θερμὲς προσευχές μας. Αὐτὰ τὰ γενναῖα νέα παιδιά μὲ τὸν ἡρωϊσμὸ καὶ τὴν αὐταπάρνησή τους ἀντιμετωπίζουν πολλοὺς κινδύνους, ἀλλὰ βγάζουν ἀσπροπρόσωπη τὴν Ἑλλάδα μας.
Δεύτερο θέμα εἶναι τὸ κρατικὸ μόρφωμα τῶν Σκοπίων, στὸ ὁποῖο δυστυχῶς δόθηκε τὸ ὄνομα “Βόρεια Μακεδονία”. Τὰ πράγματα, ὅμως, δείχνουν ὅτι οἱ Σκοπιανοὶ χρησιμοποιοῦν μόνον τὸν ὅρο “Μακεδονία”. Ἀκόμη καὶ σὲ τοπικά τους προϊόντα, δημιουργώντας ἔτσι σύγχυση στὴν ἑλληνικὴ ἀγορά. Τὸ χειρότερο δὲ εἶναι ὅτι ἡ ἐκεῖ τοπικὴ Ἐκκλησία ὀνομάζεται “Μακεδονικὴ Ἐκκλησία”. Ἀφοῦ καμμιὰ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν τὴν ἀναγνωρίζει, προσπαθεῖ ν’ ἀναγνωριστεῖ ὡς αὐτοκέφαλη καὶ δὲν δέχεται τὸν ἱστορικὸ τίτλο ποὺ τῆς ὑποδεικνύει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, δηλαδὴ νὰ λέγεται “Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχριδῶν”, ἀλλὰ ἐπιμένει νὰ θέλει νὰ λέγεται “Μακεδονικὴ Ἐκκλησία”. Αὐτὴν τὴν κακοφορμισμένη μάλιστα πληγή, μόνον ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ τὴν θεραπεύσει παραμερίζοντας τὰ πείσματα καὶ τοὺς ἀνθρώπινους ἐγωισμούς.
Τρίτο θέμα εἶναι τὸ Βορειοηπειρωτικό. Ἀτυχῶς, οἱ ἀδελφοί μας Βορειοηπειρῶτες, παρὰ τὶς προσπάθειες καὶ τὶς ὑποδείξεις ὅσων ἀγαποῦν τὴν “Γῆ τοῦ Πύρρου”, συνεχίζουν νὰ εἶναι διχασμένοι μεταξύ τους. Γι’ αὐτὸ καὶ στὶς ἐκλογὲς ποὺ ἔγιναν “μέσα”, στὶς 25 τοῦ περασμένου Ἀπριλίου, ἀπέτυχαν παταγωδῶς, ἀφοῦ, μόλις καὶ μετὰ βίας κατόρθωσαν νὰ ἐκλέξουν δύο βουλευτές. Ὅπως εἶναι φυσικό, ὁ Ἀλβανὸς Πρωθυπουργός, ὁ ὁποῖος εἶναι μαριονέττα τῆς Τουρκίας, τρίβει τὰ χέρια του ἀπὸ χαρά, συνεχίζοντας τὶς βιαιότητες κατὰ τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου. Τὸ περίεργο, ὅμως, ἀλλὰ καὶ πολὺ ἀνησυχητικὸ εἶναι, ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία δείχνει νὰ βιάζεται νὰ ἐνταχθεῖ ἡ Ἀλβανία στὴν Ε.Ε.. παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι παράγοντες σοβαροί τῆς Ἑνώσεως, προσέξτε, τῆς Ἑνώσεως, θεωροῦν ὅτι ἡ γειτονική μας Χώρα, δὲν πρέπει νὰ γίνει μέλος τῆς Ε.Ε., λόγῳ τῆς μεγάλης διαφθορᾶς ποὺ ὑπάρχει μέσα τῆς διακινήσεως τεραστίων ποσοτήτων ναρκωτικῶν, τοῦ μὴ σεβασμοῦ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων κ.ἄ., τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι τῆς παρούσης νὰ ἀπαριθμηθοῦν.
Τὸ τέταρτο θέμα εἶναι ἡ ἀναταρραχὴ στὶς ἐπὶ μέρους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Ἡ ἀναγνώριση ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καθηρημένων, ἀχειρωτονήτων καὶ ἀναθεματισμένων “κληρικῶν” ὡς “Αὑτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας” εἶχε ὡς συνέπεια τὴς διακοπὴ τῶν σχέσεων μεταξὺ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας. Ἀπὸ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες μόνο ἡ Κυπριακὴ καὶ ἡ Ἑλλαδικὴ ἀνεγνώρισαν τὰ γενόμενα, ἀφοῦ, ὅμως, οἰ Ἱεραρχίες τους ἔχουν διασπασθεῖ. Ἐπίσης τὸ ἀνεγνώρισε καὶ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, ὕστερα ἀπὸ πολλὲς πιέσεις, ὄχι, ὄμως, ἀπὸ Ἐκκλησιαστικούς, ἀλλὰ δυστυχῶς, ἀπὸ Πολιτικοὺς Παράγοντες, ποὺ ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν ἀντιδικία τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου, κυρίως τῶν Η.Π.Α. μὲ τὴν Ρωσία. Ἡ κατάσταση πρὸς τὸ παρὼν εἶναι στάσιμη. Εἰς τὸ μέλλον, τὸ ἐγγὺς εἰς τὸ ἀπώτερον, θὰ δείξει “τὶ μέλλει γενέσθαι”.
Τὸ πέμπτο καὶ τελευταῖο θέμα εἶναι τὸ πῶς ἡ Ποιμένουσα Ἐκκλησία θὰ ξαναφέρει στοὺς κόλπους της τοὺς χριστιανούς, ποὺ λόγῳ τοῦ κορωνοϊοῦ, ἤ καὶ ἄλλων παραγόντων ἔχουν χαλαρώσει τοὺς δεσμούς τους μὲ τὴν μητέρα καὶ τροφὸ τοῦ Ἔθνους, τὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Χρειάζεται πολλὴ δουλειὰ νὰ γίνει. Ἀτυχῶς καὶ ἡ Πολιτεία μὲ κάποιες ἄστοχες ἐνέργειές της, προκάλεσε σύγχυση καὶ δεινὸ σκανδαλισμὸ στὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν σχετικὰ μὲ τὴν Θεία Κοινωνία. Διότι κάποιοι θεώρησαν καὶ θεωροῦν, ὁτι ἡ νόσος τοῦ κορωνοϊοῦ μεταδίδεται, δῆθεν, ἀπὸ τὴν λαβίδα μὲ τὴν ὁποῖα κοινωνοῦν οἱ χριστιανοί. Αὐτό, βέβαια, δὲν συμβαίνει μὲ κανένα τρόπο. Διότι διαφορετικά ὅλοι οἱ Ἱερεῖς θὰ εἶχαν κολλήσει τὴν ἀσθένεια αὐτή, - καὶ μόνο αὐτὴ τὴν ἀσθένεια ; καὶ ἄλλες ἀσθένειες - ἀφοῦ καταλύουν τὸ περιεχόμενο τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου ὕστερα ἀπὸ τὸ τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας. Ἀμάθεια, προκατάληψη καὶ δεισιδαιμονίες ἑνώθηκαν κάτω ἀπὸ τὶς ἐντολὲς τοῦ πονηροῦ, τὸν ὁποῖον ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἀπεκάλεσε “ψεύστη” καὶ “πατέρα τοῦ ψεύδους”.
Ὅταν, μὲ τὸ καλό, οἱ Ναοί μας θὰ λειτουργοῦν κανονικά, θὰ δοῦμε τὶς ζημιὲς ποὺ προκάλεσε ἡ πανδημία καὶ μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου, πιστεύουμε, θὰ ἐπανέλθουν τὰ πράγματα στὴν πλήρη κανονικότητα. Καὶ τότε μέσα στὴν θαλπωρὴ καὶ τὴν ἀγάπη τῆς Ἐκκλησίας, θὰ μειωθοῦν τὰ στιγερὰ ἐγκλήματα ποὺ διαπράττονται τώρα, θὰ ἐλαχιστοποιηθοῦν οἱ δολοφονικὲς ἐκτρώσεις, οἱ ὁποῖες ἀποδεκατίζουν τὸ Ἔθνος, καὶ ποὺ τώρα τὸ Ἔθνος κοντεύει νὰ καταντήσει, ἄν δὲν ἔχει καταντήσει, “Ἔθνος Γερόντων”. Ἡ Παιδεία θὰ ξαναγίνει πραγματικὰ Ὀρθόδοξη καὶ Ἐθνική, καὶ δὲν θὰ γίνεται πλέον ἡ “Σεξουαλικὴ Διαπαιδαγώγηση” στὰ Σχολεῖα καὶ μάλιστα στὰ Νηπιαγωγεῖα, ὅπως ἐπιχειρεῖται, δυστυχῶς, νὰ εἰσαχθεῖ φέτος. Νὰ διδάσκονται δηλ. τὰ παιδάκια τοῦ Νηπιαγωγείου τὴ Σεξουαλικὴ Διαπαιδαγώγηση. Δηλαδή, τρελὰ πράγματα εἶναι αὐτά. Εἶναι πέρα ἀπὸ κάθε λογική. Καὶ ἀπορεῖ κανεὶς πῶς βρίσκονται ἄνθρωποι, καὶ σ’ αὐτὴν τὴν Κυβέρνηση καὶ στὴν προηγούμενη - γιατὶ σ’ αὐτὰ μοιάζουνε μεταξύ τους - νὰ εἰσηγοῦνται τέτοια παράλογα καὶ ἐξωφρενικὰ πράγματα. Γιατί, ἀδελφοί μου, μὲ τὴν διατυμπανιζόμενη “Σεξουαλικὴ ἀπελευθέρωση”, ἡ Χώρα μας κινδυνεύει νὰ μεταβληθεῖ σὲ Σόδομα καὶ Γόμορα. Προσέξτε το αὐτό. Οἱ γονεῖς, ὅσοι ἔχετε παιδιὰ καὶ ἐγγόνια, ἔχουν, ἔχετε, μεγάλη εὐθύνη γιὰ τὸ θέμα αὐτό. Μὴν τὰ ρίχνετε μόνον : - Ἄ! εἶναι ὁ Δεσπότης, Ἄ! εἶναι ὁ παπᾶς, εἶναι ἐτοῦτος, εἶναι ὁ ἄλλος. Ἄ! ὄχι, εἶναι πρῶτα-πρῶτα δική σας εὐθύνη. Τῶν γονέων. Ἐσεῖς διαπαιδαγωγεῖτε τὰ παιδιά σας. Ἄν θέλετε ἀπ’ τὴν νηπιακὴ ἡλικία νὰ πάρουν τὸν στραβὸ τὸν δρόμο, ἀφεῖστε τα. Μὴν κάνετε τίποτα. Ἄν ὄμως δὲν θέλετε, καὶ πιστεύω ὅτι δὲν θέλετε , τότε νὰ πράξετε τὸ καθῆκον σας. Αὐτὸ ποὺ θὰ σᾶς φωτίσει ὁ Θεός. Νὰ συνδέσετε, λοιπόν, τὰ παιδιά σας καὶ τὰ ἐγγόνια σας ἀπὸ τὴν μικρή τους ἡλικία, ποὺ εἶναι ἀκόμα μικρούλια, νὰ τὰ συνδέσετε μὲ τὴν Ἐκκλησία, μὲ τὸ Κατηχητικό Σχολεῖο καὶ τόσο τὰ παιδάκια, ὅσο καὶ οἱ γονεῖς, οἱ μικροὶ δηλ. καὶ οἱ μεγάλοι, παράλληλα πρὸς τὶς ἄλλες ἀσχολίες σας, νὰ μελετᾶτε μὲ περισσότερο ζῆλο τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ καταγίνεστε μὲ μεγαλύτερη θέρμη στὴν προσευχή. Νὰ λέτε τὸ αἴτημα τῆς Λειτουργίας τοῦ Μ. Βασιλείου : “Τὴν νεότητα παιδαγώγησον”. Νὰ φυλάει ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παναγία τὰ νειᾶτα καὶ τὰ μικρὰ τὰ παιδιὰ ποὺ εἶναι ἡ ἐλπίδα τοῦ Ἔθνους.
Ἀπόψε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἄς προσευχηθοῦμε πιὸ πολὺ καὶ πιὸ θερμὰ στὴν Ὑπεράγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μεσίτρια ποὺ ἑνώνει τὴν γῆ μὲ τὸν οὐρανό, τὸν αἰσθητὸ κόσμο, τὸν ὁποῖον ζοῦμε, μὲ τὴν νοητὴ ὡραιότητα τοῦ Παραδείσου. Ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ μεγάλη μας παρηγοριὰ καὶ ἀπαντοχή. Ἄς τὴν παρακαλέσουμε νὰ βάλει τέλος στὸν χειμῶνα τῶν δοκιμασιῶν τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους, τῆς Κύπρου καὶ τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ νὰ ἐκπληρώσει τὰ αἰτήματά μας τὰ προσωπικά, ὅσα, βέβαια, εἶναι πρὸς τὸ πνευματικό μας συμφέρον. Κι’ ἄς μὴν ξεχνᾶμε, ἀδελφοί, μαζί μας ἀπόψε προσεύχεται καὶ ὁ Ἱεράρχης τῆς εὐθύνης καὶ τῆς ἀγάπης. Ἐκεῖνος ποὺ δίκαια ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς ἡ “διαχρονικὴ συνείδηση τῆς Βορείου Ἠπείρου”, δηλαδὴ ὁ μεγάλος καὶ Ἅγιος προκάτοχός μου, ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυρὸς ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ. Οἱ εὐχὲς του, μαζὶ μὲ τὶς προσευχὲς τῆς Παναγίας μας εἴθε νὰ σκέπουν καὶ νὰ φυλᾶνε τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων, τὸν κόσμο ὁλόκληρο καὶ ὅλους ἐσᾶς, γιὰ τοὺς ὁποίους, παρακαλῶ, ταπεινῶς, τὸ ἔλεος καὶ ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ σᾶς σκέπει καὶ νὰ σᾶς εὐλογεῖ. Ἀμήν.