Ὅταν ὁ βασιλιὰς τῆς Σπάρτης, Κλεομένης, ἐξεστράτευσε κατὰ τοῦ Ἄργους, βρῆκε στὰ τείχη τῆς πόλεως νὰ τὸν περιμένουν γυναῖκες ἔνοπλες, μὲ ἐπικεφαλῆς τὴ βασίλισσα Τελεσίλαν. Οἱ ἄνδρες τους ἔλειπαν σὲ μιὰν ἄλλη ἐκστρατεία.
Ὁ Κλεομένης μόλις εἶδε τὸ θέαμα αὐτό, διέταξε τοὺς ἄνδρες του νὰ ἀποχωρήσουν, γιατὶ σὲ μιὰ τέτοια πολεμικὴ σύγκρουση, ἡ νίκη, εἶπε, δὲν παρέχει δόξα, ἡ δὲ ἧττα φέρει ἐξευτελισμό.
Μπροστὰ σὲ ἀντίπαλο ἀσθενέστερο ὁ μόνος τρόπος νὰ νικήσεις εἶναι νὰ ὑποχωρήσεις.
Δὲν μποροῦμε νὰ πολεμήσουμε τοὺς ἐχθρούς μας μὲ τρακόσιες χιλιάδες στρατιωτικὲς στολές ! Πρέπει μέσα στὶς στολὲς νὰ ὑπάρχουν καὶ ἄνθρωποι.
(Γάλλος Στρατάρχης Πεταίν)
Δὲν εἶναι οἱ χειροδύναμοι, οὔτε οἱ ὁπλοφόροι ποὺ κερδίζουν τὴ νίκη τῆς ζωῆς, ἀλλὰ ἐκεῖνοι ποὺ διαθέτουν τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς καὶ τὰ ὅπλα τοῦ πνεύματος.