(Γενναδίου,
ἐπιτομὴ Ψαλμῶν)
v Σὲ Σὲνα, Κύριε,
στήριξα τὶς ἐλπίδες μου. Μὴ μὲ ἐγκαταλείψεις καὶ μὴ ἐπιτρέψεις νὰ ντροπιαστῶ.
v Ἐπειδὴ εἶσαι Θεὸς δικαιοσύνης καὶ δὲν θέλεις
τὴν ἀδικία, λύτρωσέ με καὶ ἀπάλλαξέ με ἀπὸ τὶς ἐπιβουλὲς ἀδίκων ἀνθρώπων.
v Ἄκουσε τὴν προσευχή
μου καὶ σῶσε με. Γίνε Θεὸς ὑπερασπιστὴς. Ὀχύρωσέ με διὰ τῶν Ἱερῶν σου
Μυστηρίων, ὥστε νὰ καταφεύγω καὶ νὰ
βρίσκω τὴν σωτηρία καὶ τὴν ἀσφάλεια κοντά Σου. Διότι, Σύ, Κύριε, εἶσαι
«στερέωμά μου, καταφυγή μου καὶ ρύστης μου».
v Πολλοὶ μὲ περιφρόνησαν
καὶ μὲ ἀποστράφηκαν. Σύ, ὅμως, «δὲν ἀπέστρεψες τὸ πρόσωπό σου», μὲ
εὐσπλαγχνίσθηκες καὶ ἔγινες ὁ παντοδύναμος βοηθός μου. Γι’ αὐτὸ σ’ εὐχαριστῶ ὅλη
τὴν ἡμέρα καὶ σοῦ δοξάζω τὴν ἄπειρή σου ἀγαθωσύνη.
v Δὲν θὰ παύσω ποτὲ νὰ διηγοῦμαι τὰ θαυμάσια
ἔργα σου καὶ τὴν προστασία ποὺ δοκίμασα στὶς θλίψεις μου. Γιατὶ Σὺ εἶσαι ἡ
ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου. Κύριε, σ’ εὐχαριστῶ.
