Νύκτα Χριστουγέννων 2010
Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 144ῃ
ΘΕΜΑ: "Ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα"
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ἐξιστορεῖ, μὲ λιτὸ καὶ πολὺ ἁπλὸ καὶ πειστικὸ τρόπο, τὴν ἄφιξη τῶν σοφῶν Μάγων στὰ Ἱεροσόλυμα. "Ἀπὸ ἀνατολῶν" λέει ὅτι ἦλθαν. Δὲν ἐξιστορεῖ, ὅμως, οὔτε ἀπὸ ποῦ ξεκίνησαν, οὔτε πόσο καιρὸ καὶ κάτω ἀπὸ ποιὲς καιρικὲς συνθῆκες καὶ ἄλλες δυσκολίες ταξίδευαν. Μᾶς πληροφορεῖ μόνο τὶ ἔγινε ὅταν ἔφθασαν στὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ πρῶτα - πρῶτα τὸ φωτεινὸ ἀστέρι, ποὺ τοὺς ὡδηγοῦσε, χάθηκε. Ἴσως, γιατὶ οἰ κάτοικοι τῶν Ἱεροσολύμων δὲν ἦσαν ἄξιοι νὰ τὸ δοῦν, ποιὸς ξέρει ; Ἀκριβῶς, λοιπόν, διότι δὲν εἶχαν ὁδηγό τους τὸ ὁλόφωτο ἐκεῖνο οὐράνιο σῶμα, ἄρχισαν νὰ ρωτᾶνε δεξιὰ κι' ἀριστερά, "ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων". Διότι ἦταν φυσικὸ στὴν πρωτεύουσα τοῦ Ἰσραὴλ νὰ τὸν ἀναζητήσουν.
-Β-
Ἀλλά, τόσο ὁ βασιλεὺς Ἡρώδης, ὅσο καὶ οἱ κάτοικοι τῶν Ἱεροσολύμων εἶχαν πλήρη ἄγνοια. Οὔτε εἶχαν ἀκούσει, οὔτε εἶχαν πληροφορηθῆ τὴν γέννηση ἑνὸς νέου βασιλέως. Ἦταν, λοιπόν, φυσικό, ὁ Ἡρώδης νὰ δοκιμάσῃ μεγάλη ταραχή, στὴν σκέψη ὅτι κάποιος ἄλλος θὰ τοῦ ἔπερνε τὸν θρόνο, γεγονὸς συνηθισμένο ἐκεῖνα τὰ χρόνια, ποὺ οἱ κοσμικοὶ ἄρχοντες εὔκολα ἀνετρέποντο, θύματα συνωμοσιῶν καὶ ποικίλων δολοπλοκιῶν, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ μέλη τῶν οἰκογενειῶν τους.
Δὲν ἦταν, ὅμως, μόνο ὁ Ἡρώδης ποὺ ταράχθηκε. Ἀλλά, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής, "ἐταράχθη καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μετ' αὐτοῦ". Φόβος καὶ τρόμος κατέλαβε τοὺς κατοίκους τῆς πρωτεύουσας. Γιατὶ ἐγνώριζαν τὴν σκληρότητα τοῦ Ἡρώδη. Καὶ ἡ ὁποία, μετὰ τὴν πληροφορία τῆς γεννήσεως τοῦ νέου βασιλέως, σίγουρα θὰ ἐκδηλωνόταν τώρα ἀμείλικτη ἐναντίον τους.
-Γ-
Ἀλλ' ὁ Ἡρώδης δὲν ἔχασε καιρό. Ἐκάλεσε ἀμέσως ὅλους "τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ" γιὰ νὰ πληροφορηθῇ ἀπὸ αὐτοὺς ποῦ ἐπρόκειτο νὰ γεννηθῇ ὁ Χριστός, αὐτὸς δηλαδή, τὸν Ὁποῖο ὁ Θεὸς θὰ ἔχριε Σωτῆρα καὶ Λυτρωτή. Αὐτοί, λοιπόν, οἱ σοφοί, ἀφοῦ μελέτησαν τὰ ἱερά τους βιβλία, τὸν ἐπληροφόρησαν ὅτι ἡ πατρίδα τοῦ νέου βασιλέως θὰ ἦταν ἡ Βηθλεέμ. Καί, μάλιστα, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν μαρτυρία τους, ἀνέφεραν τὴν προφητεία τοῦ προφήτου Μιχαίου, ποὺ ἔλεγε : " Καὶ σὺ Βηθλεὲμ γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα · ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ" (Ματθ. β΄ 6). Δηλαδή, καὶ σὺ, Βηθλεέμ, ποὺ περιλαμβάνεσαι στὴν χώρα τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, μολονότι μοιάζεις μὲ μικρὸ χωριό, δὲν εἶσαι ὅμως καθόλου ἀσήμαντη ἀπέναντι σὲ ἄλλες μεγάλες πόλεις ποὺ ἡγεμονεύουν στὴν χώρα τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα. Κι' αὐτό, γιατὶ ἀπὸ σένα θὰ βγῇ ἄρχοντας, ποὺ θὰ ποιμάνῃ τὸν λαό μου τὸν Ἰσραήλ.
-Δ-
Κι' αὐτὰ μὲν εἶπαν οἱ σοφοὶ νομοδιδάσκαλοι. Ὁ δὲ Ἡρώδης, πάντοτε κάτω ἀπὸ τὸν φόβο μήπως χάσῃ τὸν θρόνο του, ἐκάλεσε κρυφὰ τοὺς Μάγους καὶ ζήτησε νὰ πληροφορηθῇ ἀπὸ πότε φάνηκε τὸ ἀστέρι ποὺ τοὺς ὡδήγησε μέχρι τὰ Ἱεροσόλυμα . Ἔτσι μπόρεσε, πάνω - κάτω, νὰ προσδιορίσῃ τὴν ἡλικία τοῦ παιδιοῦ. Στὴν συνέχεια ὑπέβαλε στοὺς ξένους ἐπισκέπτες μιὰ παράκληση. Πηγαίνετε, τοὺς εἶπε, βρεῖτε τὸ παιδί, προσκυνῆστε το, καὶ ὅταν ἐπιστρέψετε πέστε καὶ σὲ μένα ποὺ εἶναι, ὥστε νὰ πάω νὰ τὸ προσκυνήσω καὶ ἐγώ.
Καλή, φαινομενικά, ἡ ἐπιθυμία τοῦ Ἡρώδη νὰ προσκυνήσῃ κι αὐτὸς τὸν τεχθέντα βασιλέα. Καὶ κατώρθωσε μὲ πολλὴ πονηρία νὰ κρύψῃ τὰ φονικὰ καὶ κακοῦργα σχέδιά του, ποὺ τὰ ἐξεδήλωσε ὅταν οἱ Μάγοι "χρηματισθέντες κατ' ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς Ἡρώδην, δι' ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν" (Ματθ. β΄ 12) . Τότε, ὁ θηριώδης ἐκεῖνος βασιλεύς, "ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὅν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων" (Ματθ. β΄ 16). Ἔστειλε στρατεύματα καὶ κατέσφαξαν ὅλα τὰ βρέφη ἀπὸ δυὸ χρονῶν καὶ κάτω, πιστεύοντας ὅτι μέσα σ' αὐτὰ θὰ ἦταν καὶ ὁ νεογέννητος Χριστός.
Πόσες φορές, κάτω ἀπὸ χαμόγελα καὶ πολλὲς φιλοφρονήσεις κρύβονται παγίδες καὶ κίνδυνοι. Ὅπως γιὰ παράδειγμα οἱ ἀτέλειωτοι διάλογοι μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες ὑπάρχει κίνδυνος νὰ παρασύρουν κάποιους ὀρθοδόξους, ποὺ ἑλκύονται ἀπὸ τὰ χαμόγελα καὶ τοὺς καλοὺς λόγους τῶν ποικιλωνύμων αἱρετικῶν καὶ ποὺ κινδυνεύουν νὰ χάσουν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη τους. Ἤ, τώρα τελευταῖα, μὲ τὴν "κάρτα τοῦ πολίτη" καὶ τὴν "φοροκάρτα" ποὺ θὰ ἐπακολουθήσῃ, ἀκοῦμε πολλὲς διαβεβαιώσεις ὅτι δὲν ἔχουν τίποτε τὸ ὕποπτο καὶ ἀσκοῦνται πιέσεις γιὰ τὴν παραλαβή τους. Ποιός, ὅμως, μπορεῖ νὰ γνωρίζῃ "τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ" ; Ὅπως, ἀκριβῶς, καὶ οἱ Μάγοι δὲν μποροῦσαν νὰ ξεύρουν τὶ ἔκρυβαν τὰ χαμόγελα καὶ οἱ ὑποκριτικοὶ λόγοι "εὐλαβείας" τοῦ Ἡρώδη, τοῦ αἱμοβόρου ἐκείνου ἡγεμόνα.
-Ε-
Ἀλλ' ἐν τῷ μεταξύ, οἰ ἐπιφανεῖς ἐκεῖνοι ξένοι, ἀφοῦ πῆραν τὶς σχετικὲς πληροφορίες, ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ νά ! Ξαναεῖδαν τὸν ὁλοφώτεινο ἀστέρα νὰ τοὺς ὁδηγῇ, "ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον". Κι' ὅπως ἦταν ἑπόμενο, "ἰδόντες τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα" (Ματθ. β΄ 9-10). Προσκύνησαν, λοιπόν, τὸ παιδίον καὶ τοῦ πρόσφεραν ἀπὸ τοὺς θησαυρούς τους "δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν" (Ματθ. β΄ 11) . Δὲν εἶδαν, βέβαια, κάτι τὸ ἐντυπωσιακό : Ἕνα ταπεινὸ σπιτάκι καὶ μιὰ φτωχὴ καὶ σεμνὴ κόρη, ποὺ κρατοῦσε στοὺς κόλπους της ἕνα βρέφος. Ὅμως, ἡ πίστη ποὺ τοὺς εἶχε ὁδηγήσει μέχρις ἐκεῖ, τοὺς ἔκανε πρώτους προσκυνητὲς τοῦ Χριστοῦ. Στὰ χρόνια, ποὺ θ' ἀκολουθούσαν, μυριάδες θὰ σπεύδουν νὰ διαδηλώσουν τὴν πίστη τους στὸν Ἰησοῦ Χριστό : ἁπλοῖ σὰν τοὺς ποιμένες · σοφοὶ σὰν τοὺς Μάγους. Ὁ Χριστὸς ἦταν καὶ συνεχίζει νὰ μένῃ ὁ τεράστιος μαγνήτης, ποὺ θὰ ἑλκύῃ ἀδιάκοπα στὴν βασιλεία Του ἀναρίθμητες ψυχές.
-ΣΤ-
Ἐχάρησαν, λοιπόν, οἱ Μάγοι. Ἄς χαιρώμαστε καὶ μεῖς "χαρὰν μεγάλην". Ἄς χαιρώμαστε γιατὶ εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ἄς χαιρώμαστε γιατὶ τὰ σκοτεινὰ σχέδια τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων δὲν θὰ περάσουν, ἀφοῦ, κατὰ τὴν διαβεβαίωση τῆς Γραφῆς, "τὰ νοήματα αὐτοῦ (τοῦ διαβόλου) οὐκ ἀγνοοῦμεν" (Β΄ Κορ. β΄11). Ἄς χαιρώμαστε, γιατὶ μὲ καθαρὴ τὴν καρδιά μας μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση, τὴν κάνουμε φάτνη, γιὰ νὰ δεχθῇ τὸν Λυτρωτὴ Χριστό. Ἄς χαιρώμαστε, γιατὶ καὶ σήμερα ὑπάρχουν νέοι ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἡλικιωμένοι καὶ οἰκογενειάρχες ποὺ ἀγαποῦν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα. Ἄς ἔχῃ δόξαν ὁ καλὸς Θεὸς γιὰ ὅλα.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
