Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 9ῃ Μαΐου 2011
Ἀριθ. Πρωτ. 27
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 147η
ΘΕΜΑ: Ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἀνεβασμένη ἀκόμη στὸν Γολγοθᾶ της.
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
-Α-
Ἡ Βόρειος Ἤπειρος, ἡ πανάρχαιη αὐτὴ Ἑλληνικὴ γῆ, βρίσκεται σήμερα στὸ πιὸ κρίσιμο σταυροδρόμι τῆς ἱστορικῆς της πορείας. Γιατί, τότε, τὸ 1914, ὅταν ἐκήρυξε (καὶ ἄρχισε) τὸν Αὐτονομιακό της Ἀγῶνα εἶχε τὸν ἐχθρὸ ἀπέναντί της : Τὴν Αὐστροουγγαρία καὶ τὴν Ἰταλία, δηλαδὴ τὶς λεγόμενες "Μεγάλες Δυνάμεις" ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, καί, βέβαια καὶ τὸ πλασματικὸ κρατίδιο τῆς Ἀλβανίας, δημιούργημα τῶν μηχανορράφων τῶν ταραγμένων ἐκείνων καιρῶν. Βέβαια, οἱ Βορειοηπειρῶτες, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἐθελοντῶν, ποὺ ἔσπευσαν νὰ συνδράμουν τὸν ἡρωϊκὸ ἐκεῖνο ἀγῶνα, κατετρόπωσαν τοὺς Ἀλβανοὺς ἐθνικιστὲς καὶ ἀνεκήρυξαν τὴν Κυβέρνηση τῆς Αὐτονόμου Βορείου Ἠπείρου, τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1914. Τρεῖς μῆνες δὲ ἀργότερα - στὶς 17 Μαΐου 1914 - ἐπέτυχαν τὴν ὑπογραφὴ τοῦ "Πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας" ἐκ μέρους ὄχι μόνο τῶν "Μεγάλων Δυνάμεων", ἀλλὰ καὶ τῆς ἴδιας τῆς Ἀλβανίας. Γι' αὐτὸ, πολὺ σωστά, τόσον ὁ Αὐτονομιακὸς Ἀγώνας, ὅσον καὶ τὸ "Πρωτόκολλον τῆς Κερκύρας", θεωρήθηκαν θρίαμβος τῆς ἐθνικῆς ἑνότητος καὶ ὁμοψυχίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
-Β-
Εἴπαμε ὅτι τότε, τὸ 1914, οἱ Βορειοηπειρῶτες εἶχαν ἀπέναντί τους τὶς "Μεγάλες Δυνάμεις" καὶ τοὺς Ἀλβανούς. Τώρα, ὅμως ; Τώρα, δυστυχῶς, οἱ Βορειοηπειρῶτες ἔχουν ἐχθροὺς τοὺς ... Βορειοηπειρῶτες ! Γιατί, ἐδῶ καὶ καιρό, ὑποβόσκει ἕνας σοβαρὸς διχασμὸς στοὺς κόλπους τῆς Ἑλληνικῆς Ἐθνικῆς Κοινότητος τῆς Βορείου Ἠπείρου. Σ' αὐτὸν συνετέλεσαν προσωπικὲς ἀντιπάθειες, ξεσυνέριες, φιλοδοξίες καὶ ἐγωϊσμοὶ μερικῶν ἡγετικῶν παραγόντων. Πέρα δὲ ἀπὸ αὐτά, εἶναι γνωστὸ ὅτι σ' αὐτὸν τὸν διχασμὸ συνέβαλαν καὶ πολιτικὰ κόμματα τῆς Ἑλλάδος, τὰ ὁποῖα στὰ πρόσωπα τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἔβλεπαν "κουκιά", ψήφους, δηλαδή, γιὰ τὴν κατάκτηση τῆς πολυπόθητης ἐξουσίας. Ἡ Ἑλλάδα - ἡ "Μητέρα Πατρίδα" - δὲν εἶχε μέχρι τώρα χαράξει ἐθνικὴ πολιτική, σταθερὴ καὶ ἀταλάντευτη, γιὰ τὸ Βορειοηπειρωτικό, ἀλλὰ πορευόταν ἀποσπασματικὰ καὶ κάτω ἀπὸ τὴν πίεση τῶν ἑκάστοτε - δυσμενῶν , ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον - περιστάσεων. Πολὺ δὲ φοβούμεθα ὅτι καὶ τώρα δὲν ἔχει ξεκαθαρίσει τὶς ὑποχρεώσεις καὶ τὶς εὐθῦνες της.
-Γ-
Μέσα, λοιπόν, σ' αὐτὸ τὸ ὁπωσδήποτε ζοφερὸ σκηνικό, ἔρχεται τὸ θέμα τῆς ἀπογραφῆς στὴν γειτονικὴ χώρα. Ἕνα θέμα ἰδιαίτερα κρίσιμο γιὰ τὴν ἐθνική μας Μειονότητα. Γιατὶ οἱ μὲν Ἀλβανοὶ θέλουν, ἔτσι ἤ ἀλλοιῶς, νὰ καθηλώσουν τὸν Ἑλληνισμὸ στὶς 58.000, ὅπως ὑποστήριζε ὁ ἀλήστου μνήμης Ἐνβέρ Χότζα. Κι' ἐνῷ στὸν χῶρο τῆς Βορείου Ἠπείρου, μετὰ τὴν ὁμαδικὴ φυγὴ τῶν κατοίκων της ἀπὸ τὸ 1991 καὶ μετά, ἔχει μείνει μικρὸς ἀριθμὸς Βορειοηπειρωτῶν, οἱ ἐν Ἑλλάδι καταφυγόντες καὶ ἐγκατασταθέντες Βορειοηπειρῶτες δὲν φαίνονται πρόθυμοι νὰ μεταβοῦν στὴν ἰδιαίτερη πατρίδα τους γιὰ τὴν ἀπογραφή. Ἀπὸ τὸ ἄλλο, πάλι, μέρος, ἔχουμε τοὺς Ἑλληνοβλάχους (σὲ σημαντκὸ ἀριθμό), οἱ ὁποῖοι, ὅμως, ὄντας ἀπομονωμένοι εἶναι ἄγνωστο ἄν θὰ δηλώσουν Ἕλληνες ἤ ἁπλῶς "Βλάχοι", ὅπως ἐπιδιώκουν καὶ μεθοδεύουν οἱ Ἀλβανοί. Κι' ὅλα αὐτά, μέσα στὸ κλῖμα τῆς διχόνοιας καὶ τῆς διασπάσεως τῆς ἡγεσίας τῶν Βορειοηπειρωτῶν.
-Δ-
Ἡ Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης, μὲ ἀφορμὴ τὸν Αὐτονομιακὸ Ἀγῶνα καὶ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ "Πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας", τὸ 1914, ὀργανώνει καὶ ἐφέτος ἐκδηλώσεις γιὰ τὸ ἐθνικὸ θέμα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἐφέτος, μάλιστα, θὰ εἶναι ἀφιερωμένες στὴν ἀνάγκη τῆς ἐθνικῆς ἑνότητος καὶ ὁμοψυχίας τῶν Βορειοηπειρωτῶν.
Ἔτσι : α) τὸ Σάββατο, 21 Μαΐου 2011, τὸ ἀπόγευμα, θὰ τελεσθῇ ἑσπερινὸς καὶ μνημόσυνο γιὰ τὸν ἀοίδιμο Ἱεράρχη ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ, στὸν ἐν Κονίτσῃ Ἱ. Ναὸ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
β) Τὴν Κυριακή, 22 Μαΐου 2011, τὸ πρωΐ, θὰ τελεσθῇ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία στὸ ἡρωϊκὸ Δελβινάκι, μὲ τὴν καθιερωμένη ὁμιλία καὶ τὴν εἰρηνικὴ πορεία πρὸς τὸ Ἡρῷον τῆς κωμοπόλεως.
Ἡ παρουσία ὅλων εἶναι κάτι περισσότερο ἀπὸ ἀπαραίτητη. Γιὰ νὰ στείλουμε ἕνα βροντερὸ μήνυμα πρὸς τοὺς Βορειοηπειρῶτες ἀδελφοὺς καὶ πρὸς τὸν πολιτικὸ καὶ πνευματικὸ κόσμο τῆς Ἑλλάδος : ὅτι "ἡ ἰσχὺς ἐν τῇ ἑνώσει".
Καλὴ συνάντηση στὶς 22 Μαΐου 2011, στὸ Δελβινάκι.
Ὁ Θεὸς καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μαζί σας.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
