ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΕΩΝ
Τὶ εἶναι τὸ μαργαριτάρι ; Ἕνας μικρὸς κόκκος ἄμμου, ποὺ κάθεται πάνω σ’ ἕνα ὄστρακο. Γιὰ τὸ ἀγκάθι αὐτό, ποὺ χώθηκε στὸ πλευρό του, τὸ ζωάκι ἀρχίζει νὰ χύνει αἷμα, ἄς ποῦμε, ἱδρώτα ἀγωνίας, τοξίνες ποὺ περιτυλίγουν τὸ ἀγκαθάκι. Αὐτά, ὅμως, κάνουν τὸν κόκκο τῆς ἄμμου νὰ γίνει τὸ λαμπερό, τὸ πολύτιμο μαργαριτάρι !
Τὸ ἴδιο καὶ σὲ σένα. Κάποιο ἀγκάθι σὲ βασανίζει. Ἀπὸ τὴν ποιότητα τοῦ ἱδρώτα σου καὶ τῆς πνευματικῆς σου ἀγωνίας ἐξαρτᾶται ἄν τὸ ἀγκάθι αὐτὸ θὰ γίνει μαργαριτάρι. Τὸ μαργαριτάρι τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς καρτερίας, μὲ τὸ ὁποῖο θὰ στολίσεις τὸ χαρακτήρα σου.
******
Ὅποιος λέγει ὅτι ὁ δίκαιος ἄνθρωπος δὲν πρέπει νὰ ἔχει θλίψεις, εἶναι σὰν νὰ ὑποστηρίζει ὅτι δὲν ταιριάζει στὸν ἀθλητὴ νὰ ἔχει ἀνταγωνιστή.
(Ἁγ. Γρηγόριος Θεολόγος)
