Ρεπορτὰζ γιὰ τὴν Λήξη τῶν Φετινῶν
Κατηχητικών Συνάξεων
τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως,
Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης
Διαφορετικὴ ἀπὸ ἄλλες χρονιὲς ἦταν
ἡ φετινὴ λήξη τῶν Κατηχητικῶν Συνάξεων
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως,
Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης στὴν κωμόπολη
τῆς Κόνιτσας. Κι αὐτὸ διότι, τὴν Κυριακὴ
9/6/2019, πρὶν τὴν ἑόρτια ἐκδήλωση ποὺ
θὰ σηματοδοτοῦσε τὴν λήξη τὼν συνάξεων
αὐτῶν, προηγήθηκε Μαθητικὸς Ἐκκλησιασμὸς
στὸ Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγ. Γεωργίου (κάτω
ἀπὸ τὸν Ἱ. Προσκυνηματικὸ Ναὸ τοῦ
Ἁγ. Κοσμᾶ). Ἦταν ὁ δεύτερος κοινὸς
μαθητικὸς ἐκκλησιασμὸς ποὺ διοργανώθηκε
φέτος, καὶ ἐκφραζόταν μὲ αὐτὴν τὴν
Θεία Λειτουργία ἡ εὐχαριστία μας πρὸς
τὸν Κύριο γιὰ τὶς δωρεὲς τῶν Κατηχητικῶν
μαθημάτων. Στὸ κήρυγμα τῆς Θ. Λατρείας
τονίστηκε ἡ ἀνάγκη συνέχισης τῆς
Μυστηριακῆς ζωῆς ὅλων μας, μὲ τὴν
συμμετοχή μας στὴ Κατασκήνωση καὶ στὶς
ἄλλες πνευματικὲς εὐκαιρίες τοῦ
καλοκαιριοῦ, ὥστε νὰ ἀποφευχθοῦν οἱ
πνευματικοὶ κίνδυνοι ποὺ ἐλοχεύουν
κατὰ τὴν περίοδο αὐτή. Τὸ περιστατικὸ
μὲ τὸ νεαρὸ Εὔτυχο τῶν Πράξεων τῶν
Ἀποστόλων (Πράξ. Κ, 6-12), ποὺ ἀναφέρθηκε,
ξύπνησε καὶ ἔδωσε ὤθηση στὶς ἀποφάσεις
μας γιὰ μιὰ ἐνσυνείδητη χριστιανικὴ
ζωή.
Μετὰ τὸ τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας
μεταβήκαμε στὴν “Πνευματικὴ Στέγη”,
τὸν χῶρο ποὺ γίνονται τὰ Κατηχητικὰ
μαθήματα ὅλη τὴ χρονιά, ὅπου, ἀφοῦ
πήραμε ἕνα πρωϊνό, ξεκίνησε ἡ ἑορτή.
Ἡ φετινὴ ἑορτὴ ἦταν ἀφιερωμένη στὴν
Ὁσιομάρτυρα Φιλοθέη τὴν Ἀθηναία, “τὴν
Κυρὰ τῶν Ἀθηνῶν”, “τὸ καύχημα τῆς
Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους”.
Ὅλοι μαζί
ψάλλαμε τὸ Ἀπολυτίκιον καὶ τὰ
Μεγαλυνάρια πρὸς τιμήν της, παρουσιάστηκε
τὸ Θεατρικὸ ἀναφερόμενο στὴ μαρτυρικὴ
ζωή της, ποὺ συγκίνησε τὸ κοινό, καὶ
πρωτοακούστηκε ἕνα νέο τραγούδι
μελοποιημένο ἀπὸ τὴν Ἱ. Μητρόπολη ποὺ
ἀναφερόταν στὴν ἴδια.
Ποικιλία μουσικῶν
ὀργάνων (3 λαούτα, 1 κιθάρα, 2 τουμπερλέκια,
1 ἁρμόνιο, 1 μπαγλαμαδάκι, 1 μπουζούκι,
1 ἀκκορντεόν, 1 τρομπέτα, 1 κλαρινέτο)
ἀλλὰ καὶ ποικιλία τραγουδιῶν
ἐθνικοθρησκευτικῶν ἔδωσαν μιὰ
εὐχάριστη νότα στὴν ὅλη ἐκδήλωση. Τὸ
τραγούδι ποὺ ἐνθουσίασε δὲν μποροῦσε
νὰ ἦταν ἄλλο ἀπὸ τὸ “Μὴν παραχαράζετε
τὴν ἱστορία, ἡ Μακεδονία εἶναι μία”.
Πρὶν ἀπὸ τὸ τραγούδι ἀναφέρθηκε ἕνα
ἄγνωστο περιστατικὸ ποὺ συνέβη ἀπὸ
μαθητή καὶ ἦλθε νὰ συμπληρώσει τὸ
ἀντιστασιακὸ πνεῦμα ποὺ ἔδειξε ὁ
Μητροπολίτης μας κατὰ τὴν ἄφιξη τοῦ
Προέδρου τῆς Δημοκρατίας στὰ ἐλευθέρια
τῆς Πόλης στὶς 24/2/2018. Ὁ Μητροπολίτης,
ὡς γνωστόν, δὲν ὑποδέχθηκε τὸν Πρόεδρο,
δηλώνοντας ἔτσι τὴν δυσφορία του γιὰ
τὴν ὑπογραφὴ του καὶ τὴν δημοσίευση
στὸ ΦΕΚ τῆς “Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν”.
Ἀλλὰ καὶ μαθητῆς τῆς Πόλης μας, ἐνῷ
περνοῦσε μπροστά του ὁ Πρόεδρος, ἔβαλε
αὐθόρμητα ἐκείνη τὴ στιγμή τὸ κινητό
του νὰ παίξει τὸ παραπάνω τραγούδι γιὰ
τὴν Μακεδονία !,... ἀναστατώνοντας καὶ
ἐκπλήσσοντας τοὺς παρευρισκομένους.
Καὶ σήμερα οἱ μαθητὲς κάνουν ἀντίσταση
μὲ τὸν δικό τους τρόπο. Ἐξάλλου οἱ
διαφορετικές, σὲ αἰτήματα καὶ περιεχόμενο
ἀπὸ ἄλλες χρονιές, καταλήψεις, αὐτὸ
ἀπέδειξαν.
Ποιήματα καὶ σκέψεις γιὰ τὰ μαθήματα
τῆς φετινῆς κατηχητικῆς χρονιᾶς
εἰπώθηκαν ἀπὸ τὶς μαθήτριες, ποὺ
γλαφυρὰ παρουσίασαν τὶς ὠφέλειες ποὺ
ἀποκόμισαν ἀπὸ τὶς συναντήσεις αὐτές.
Προβολὲς ἀπὸ τὴν δράση τῆς κατηχητικῆς
χρονιᾶς παρουσιάστηκαν στὴν ὀθόνη,
δείχνοντας πὼς ὁ χριστιανὸς μαθητής
ξέρει νὰ ψυχαγωγεῖται καὶ νὰ μορφώνεται
σωστὰ μὲ ἐκδρομὲς (ὅπως ἡ τριήμερη
ἐκδρομὴ στὸν Ἕβρο), νὰ συμμετέχει στὰ
ἐθνικὰ μας θέματα δυναμικὰ ὅπως στὰ
συλλαλητήρια γιὰ τὴν Μακεδονία μας
(στὴν Θεσ/νίκη, στὴν Ἀθήνα, στὰ Ἰωάννινα,
καὶ πάλι στὸ Σύνταγμα μὲ τὰ δακρυγόνα
τῆς Ἀστυνομίας) ἀλλὰ καὶ στὴν Ἐπέτειο
Αὑτονομίας τῆς Βορ. Ἠπείρου στὸ
Δελβινάκι Ν. Ἰωαννίνων, νὰ δημιουγεῖ
θαυμάσιες ἑορτὲς ὥστε νὰ μὴν ξεχνᾶ
τὴν Ἐπέτειο Ἀπελευθερώσεως τῆς
Κορυτσᾶς (21-22 Νοεμβρίου 1940), τὸν πρόσφατο
θάνατο τοῦ ἥρωα Βορειοηπειρώτη Κων/νου
Κατσίφα (28/10/2018),
ἀλλὰ καὶ τὴν νίκη τοῦ
Ἐθνικοῦ Στρατοῦ μας (Ἰανουάριος 1947)
γιὰ νὰ μείνει ἐλεύθερη ἡ Κόνιτσα.
Βρίσκεται κοντὰ στὰ στρατευμένα νειᾶτα
καὶ στὰ Σώματα Ἀσφαλείας (Πυροσβεστική,
Ἀστυνομία) ἀλλὰ καὶ στὰ Ἱδρύματα τῆς Κωμοπόλεως, ἐπισκεπτόμενος αὐτὰ γιὰ
νὰ τὰ συμπαρασταθεί στὸ ἔργο τους
ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ τοὺς ψυχαγωγήσει (μὲ
τὰ Κάλαντα Χριστουγέννων, Θεοφανείων.
Λαζάρου).
Χαίρεται ὅταν βλέπει κληρικοὶ
νὰ στελεχώνουν τὴν Μητρόπολή μας, ποὺ
κάποτε ἦταν παιδιὰ τοῦ Κατηχητικοῦ
καὶ ὁμαδάρχες τῆς Κατασκηνώσεως
(Χειροτονίες π. Βασ. Ἀθανασόπουλου, π.
Ἠλία Νάτση). Φωτογραφίες ἀπὸ τὴν
περυσινὴ Κατασκήνωση στὴν Γκούρα
προβλήθηκαν στὴν συνέχεια, ἀναμιμνησκόμενοι
θαυμάσιες εὐχάριστες στιγμὲς χριστιανικῆς
συντροφιᾶς.
Ἡ Ἑορτὴ ἔκλεισε μὲ τὸ χορευτικὸ τῶν Κατηχητικών μας, τραγουδῶντας συγχρόνως ὅλοι μαζὶ τὸν Τσάμικο χορό “Στὰ κακοτράχαλα τὰ βουνά”. Ἀφοῦ ἐδόθησαν τὰ ἐνθύμια (ἀφίσσα μὲ τὸν Χριστὸ νὰ εὐλογεῖ τὰ παιδιά) καὶ τὰ βραβεῖα (ἕνα ἐπιτραπέζιο νέο παιχνίδι γιὰ τὴν Μακεδονία μας) ἀναχωρήσαμε εὐχαριστημένοι καὶ γεμᾶτοι ἀπὸ Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα ἀπὸ τὴν αἴθουσα.
(ἀναμνηστικὴ φωτογραφία μὲ τὰ παιδιὰ τῆς "Κιβωτοῦ τοῦ Κόσμου")
