ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 634
Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 5ῃ
Αὐγούστου 2019
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 220ῄ
Θέμα:
«Ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, πανηγύρι
χαρᾶς»
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Μέσα στήν καρδιά τοῦ καλοκαιριοῦ, ἡ
Ἐκκλησία – ἀνάμεσα σέ πολλές καί
ἀξιόλογες γιορτές – ἔχει κι’ ἕνα
μεγάλο πανηγύρι χαρᾶς : Τήν Κοίμηση τῆς
Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὅλα σχεδόν τά
δειλινά τοῦ Δεκαπενταυγούστου οἱ Ἱεροί
Ναοί μας γεμίζουν ἀπό τά κατανυκτικά
τροπάρια τῆς Μικρῆς καί τῆς Μεγάλης
Παρακλήσεως πρός τιμήν τῆς Παναγίας,
ἀλλά καί γιά τήν τόνωση τῆς πίστεως
τῶν χριστιανῶν.
Γιατί ἡ Θεοτόκος εἶναι ἡ στοργική Μάνα
γιά ὅλους. Καί ἐπειδή στήν ζωή της
ἐπόνεσε πολύ, γι’ αὐτό καί μπορεῖ νά
καταλαβαίνῃ τόν πόνο μας, νά συμπαρίσταται
στίς πίκρες μας καί νά ἀντιλαμβάνεται
τούς πόθους μας, μεσιτεύοντας στόν Υἱό
καί Θεό της.
-Β-
Μέσα στήν ζοφερή ἀτμόσφαιρα τῶν ἡμερῶν
μας, πού πόλεμοι καί ἀκοές πολέμων
φθάνουν καθημερινά στά αὐτιά μας, εἶναι
πραγματικά μεγάλη παρηγοριά ἡ παρουσία
τῆς Παναγίας στήν ζωή μας. Γι’ αὐτόν,
ἀκριβῶς τόν λόγο, σέ κάθε γωνιά τῆς
Πατρίδος μας ὑπάρχουν παμπάλαια
Μοναστήρια, Ναοί μεγαλοπρεπεῖς καί
ταπεινά ἐξωκκλήσια. Γιατί, ἀνέκαθεν
οἱ χριστιανοί ἔνοιωθαν καί νοιώθουν
τήν ἀνάγκη νά καταφεύγουν στήν Σκέπη
τῆς Παναγίας. Ἰδιαίτερα, ἐμεῖς οἱ
Ἕλληνες, ἀπό τά χρόνια τῆς Βυζαντινῆς
Αὐτοκρατορίας, μέχρι τήν νεώτερη ἐποχή,
ἐπειδή ἔχουμε ζήσει χειροπιαστά τήν
προστασία τῆς Θεοτόκου, τήν θεωροῦμε
ὡς τήν Ὑπέρμαχο τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγό.
-Γ-
Ὅταν μέ τήν βοήθειά Της ὁ Στρατός μας
ἔγραφε τήν θρυλική ἐποποιΐα τοῦ 1940
καί οἱ καμπάνες διαλαλοῦσαν μιά
καινούργια νίκη, οἱ Ναοί, στίς πόλεις
καί στά χωριά μας, γέμιζαν ἀπό τά πλήθη
τῶν πιστῶν, πού ἔσπευδαν, μέ δάκρυα
χαρᾶς στά μάτια νά ψάλουν «τῇ Ὑπερμάχῳ
Στρατηγῷ τά νικητήρια». Στιγμές
ἀνεπανάληπτες, μοναδικές, πού συγκλόνιζαν
τούς Ἕλληνες.
Θά ἔλεγα, ὅμως, ὅτι ἡ Θεοτόκος, καί
στούς καιρούς μας, εἶχε δεχθῆ πλήθος
ἀπό θερμές προσευχές καί ἱκεσίες, γιά
τούς σκλάβους, τότε, ἀδελφούς τῆς
Βορείου Ἠπείρου. Ὁ μεγάλος καί ἅγιος
Προκάτοχός μου, ὁ μητροπολίτης
ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, αὐτός καθιέρωσε τήν
Ἀγρυπνία στήν ἱστορική Μονή τῆς
Μολυβδοσκέπαστης καί τήν ὁλονύκτια
προσευχή πρός τήν Θεομήτορα, γιά τούς
ἀδελφούς, πέρα ἀπ’ τά σύνορα, πού δέν
μποροῦσαν οὔτε τόν σταυρό τους νά
κάνουν ...
-Δ-
Πέρασαν πολλά χρόνια ἀπό τότε. Ὅμως ἡ
Ἀγρυπνία δέν σταμάτησε. Συνεχίζεται.
Καί θά ἔλεγα, πιό ἔντονα καί πιό θερμά.
Γιατί τό δρᾶμα τῶν Βορειοηπειρωτῶν –
μέ ἄλλη, βέβαια, μορφή – συνεχίζεται
κι’ αὐτό. Ἡ Μακεδονία προδόθηκε. Ἡ
Κύπρος ἀντιμετωπίζει καινούργια
προβλήματα, ὅπως καί τό Αἰγαῖο. Καί ἡ
Θράκη ἐκπέμπει S.O.S.
γιά τήν ἐγκατάλειψη ...
Ἔτσι λοιπόν καί φέτος, θά πραγματοποιηθῇ,
Θεοῦ θέλοντος, ἡ Ἀγρυπνία στήν
Μολυβδοσκέπαστη. Θά ἀρχίσῃ στίς 9 μ.μ.
τῆς 14ης Αὐγούστου καί θά τελειώσῃ γύρω
στίς 5 – 5.30 π.μ. τῆς 15ης. Ἀργότερα, θά
τελεσθῇ καί δεύτερη Θεία Λειτουργία.
Θά σᾶς περιμένω ὅλους. Ἡ Παναγία σκέπη
καί βοήθειά μας.
Διάπυρος πρός Χριστόν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί
Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
