ΠΕΡΙ ... ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ
Κάθε ἄνθρωπος ἔχει τρεῖς φίλους. Ὁ πρῶτος τὸν ἐγκαταλείπει τὴν ὥρα τοῦ θανάτου, ὁ δεύτερος στὸν τάφο, ἀλλ’ ὁ τρίτος τὸν συνοδεύει κατὰ τὴν μέλλουσα κρίση.
Ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ οἱ φίλοι ;
Ὁ πρῶτος εἶναι τὰ ἐπίγεια πράγματα ποὺ μᾶς ἐγκαταλείπουν κατὰ τὴν ὥρα τοῦ θανάτου.
Ὁ δεύτερος εἶναι οἱ συγγενεῖς καὶ οἱ φίλοι μας, ποὺ μᾶς ἀποχωρίζονται στὸν τάφο.
Ὁ τρίτος εἶναι τὰ καλὰ ἔργα μας, ποὺ μᾶς συνοδεύουν κατὰ τὴν μέλλουσα κρίση καὶ συνηγοροῦν γιὰ τὴν σωτηρία μας.
Θεέ μου, κάνε τοὺς κακοὺς καλούς. Καὶ στοὺς καλοὺς κάμε ὄμορφη τὴν καλοσύνη τους.
“Τὸ καλὸ ἄν δὲν γίνει καὶ μὲ καλὸ τρόπο, δὲν εἶναι καλό”. (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος).