«ΖΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΟΥ»
Χαιρετισμὸς Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ.κ. ΑΝΔΡΕΟΥ
στὴν Ἐπέτειο τῆς Νίκης τοῦ Ἐθνικοῦ μας Στρατοῦ στὸν Γράμμο (1949)
Βούρμπιανη 30.8.2020
Ὁ κορωνοϊός, φαίνεται, μᾶς ἔκανε «χαλάστρα» φέτος. Ἀλλὰ ἐγὼ χαίρω, διότι βλέπω γενναίους ἀξιωματικούς, καὶ κυρίως διότι βλέπω ἐδῶ νὰ εἶναι ἀνάμεσά μας ὁ αἰωνόβιος στρατηγὸς ὁ κ. Κόρκας, ὁ ὁποῖος, θὰ ἔλεγα, εἶναι ἡ ζωντανὴ ἱστορία τοῦ Γράμμου καὶ τοῦ Βίτσι. Καὶ θὰ ἤθελα, ἄν συμφωνεῖτε καὶ ἐσεῖς, νὰ τὸν τιμήσουμε μὲ ἕνα χειροκρότημα, ὄχι χλιαρό, δυνατὸ χειροκρότημα. (χειροκροτήματα).
Στὶς 20 Ἰανουαρίου φέτος (2020) ἔγινε ἐκδήλωση στὸ Πολεμικὸ Μουσεῖο Ἀθηνῶν γιὰ τὰ θύματα τῆς τρομοκρατικῆς ὀργανώσεως «17 Νοέμβρη». Καὶ παρὰ τὸ ὅτι λοιδορήθηκε ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς κρυφοὺς θαυμαστὲς τῆς τρομοκρατίας, ἡ ἐκδήλωση συγκέντρωσε πολὺ κόσμο καὶ εἶχε μεγάλη ἐπιτυχία. Ἀλλὰ ἐδῶ διερωτᾶται κανείς, ἡ ἐκδήλωση ποὺ γίνεται ἐδῶ κάθε χρόνο, δὲν ἔχει σκοπὸ νὰ τιμήσει ἐκείνους ποὺ ἔχασαν τὴν ζωή τους πολεμῶντας τὰ «ἄπαρτα κάστρα τοῦ Γράμμου», ὅπως ὀνόμαζαν τὸ ἱερὸ βουνὸ οἱ συμμορῖτες ; Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός της. Καὶ ἐκεῖ τὰ θύματα τῆς τρομοκρατίας ἦταν σχετικῶς λίγα. Τὰ θύματα τῆς κομμουνιστικῆς ἀνταρσίας ἦταν χιλιάδες, ὅπως ἀκούσαμε προηγουμένως. Ἐνῷ, λοιπόν, ἐκεῖ γίνεται αὐτό, καὶ ἡ πολιτεία σπεύδει στὴν ἐκδήλωση τῶν Ἀθηνῶν, αὐτήν, ὅμως, ποὺ γίνεται ἐδῶ, τὴν ἀπαξιώνει καὶ δὲν τὴν τιμᾶ. Κοιτᾶτε πρὸς τὰ πέρα, τώρα, μήπως ἔρχεται κανείς ; Δὲν ἔρχεται κανείς, μὴν ἀνησυχεῖτε. Μόνοι μας θὰ εἴμαστε. - Καλύτερα, Δέσποτα, καλύτερα.
Ἐμεῖς ἔτσι καὶ ἀλλιῶς, θὰ συνεχίζουμε νὰ τελοῦμε τὸ Ἱερὸ αὐτὸ μνημόσυνο, νὰ καταθέτουμε ἕνα ἀπέριττο στεφάνι στὴν μνήμη τῶν ἡρωϊκῶν ἀξιωματικῶν καὶ ὁπλιτῶν καὶ νὰ καῖμε λίγο εὐωδιαστὸ λιβάνι, ποὺ θὰ δείχνει, ὅπως τὸ θυμίαμα, ἔτσι καὶ οἱ προσευχές μας θὰ κατευθύνονται στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ, ὅπως βεβαιώνει ὁ ἱερὸς Ψαλμωδός : «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν Σου» (Ψαλμ.140, 2).
Παρὰ ταῦτα, ὅμως, τὸ Κ.Κ.Ε. πάλι βεβήλωσε φέτος τὸν ἱερὸ αὐτὸν τόπο. Ἔχω ἐδῶ μιὰ ἀφίσσα, σὲ χονδρὸ χαρτί τυπωμένη ἀφίσσα ποὺ γράφει : «Διήμερο ἐκδηλώσεων τιμῆς στὸν Δημοκρατικὸ Στρατὸ Ἑλλάδας. Σάββατο 22 Αὐγούστου, ὥρα 20. Πολιτικὴ ἐκδήλωση : «Ἡ διάσωση τῶν παιδιῶν ἀπὸ τὸν Δ.Σ.Ε. καὶ ἡ συβμολὴ τῶν Σοσιαλιστικῶν Χωρῶν». Στὸ προαύλιο χῶρο τοῦ Μουσείου τοῦ Δ.Σ.Ε. στὴν Θεοτόκο. Ὁμιλήτρια Κατερίνα Μιχαλιοῦ, μέλος τοῦ Γραφείου περιοχῆς Ἠπείρου, Κέρκυρας, Λευκάδας τοῦ Κ.Κ.Ε.. Κυριακὴ 23 Αὐγούστου ἱστορικὸς περίπατος στὸ Νοσοκομεῖο τοῦ Δ.Σ.Ε. Ἀναχώρηση 9 τὸ πρωί». Καὶ πέραν αὐτοῦ, εἶχαν γεμίσει τὸν τόπο μὲ ἐπιγραφὲς κομμουνιστικές. Ἀλλά, δόξα τῷ Θεῷ, «ἡ τάξις ἐπανῆλθε». Ἐδῶ ἀγρυπνοῦμε, νὰ ξέρετε. (χειροκροτήματα). Γι’ αὐτὸ ἐρχόμενοι πρὸς τὴν Βούρμπιανη εἴδατε, κατὰ τόπους, ἐπιγραφὲς μὲ ἐθνικὸ περιεχόμενο, ἐπάνω σ’ αὐτὰ ποὺ εἶχαν γράψει οἱ «κουφιοκεφαλάκιδες» νεαροὶ τοῦ Κ.Κ.Ε.. Καὶ ἔτσι μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἴτε τὸ θέλουν εἴτε δὲν τὸ θέλουν θὰ ζήσει καὶ θὰ μεγαλουργήσει. Αὐτὸ νὰ τὸ ξέρουν. (χειροκροτήματα). Ἔχουμε, ὅμως, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, καὶ τὸν «τουρκικὸ κορωνοϊό». Αὐτὸς ὁ κορωνοϊὸς ποὺ εἶναι ἐδῶ στὴν Χώρα θὰ περάσει. Σήμερα, αὔριο, τοῦ χρόνου, θὰ φύγει. Ὁ κορωνοϊὸς ὁ τουρκικός, ὅμως, δὲν θὰ περάσει. Στὴν βεβήλωση τοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας, ἡ ὁποῖα μετετράπη προσφάτως σὲ τζαμί. Καὶ ἐντελῶς προσφάτως ἡ ἱστορικὴ «Ἱερὰ Μονὴ τῆς Χώρας» ἀπὸ τὸν Νεοσουλτάνο Ἐρντογάν (τοῦ ἀρέσει ὁ τίτλος αὐτός, γιατὶ ὀνειρεύεται καὶ τὴν μεγάλη Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία) καὶ οἱ προκλητικὲς ἐνέργειες τῆς γείτονος νὰ ἀμφισβητεῖ τὴν ἐδαφική μας κυριαρχία καὶ τὴν Συνθήκη τῆς Λωζάνης. Ἡ Ἑλλὰδα, φαίνεται, εἶναι ἀποφασισμένη νὰ ἀντισταθεῖ στὴν Τουρικὴ αὐθαιρεσία. Μακάρι αὐτὴ ἡ ἑνότητα νὰ διατηρηθεῖ. Οἱ γενναῖοι τοῦ Γράμμου μᾶς δείχνουν τὸν δρόμο : «Ἡ ἰσχὺς ἐν τῇ ἑνώσει». Ἡ Ἑλλάδα ἐπέδειξε τὴν ἑνότητα καὶ τὸν ἡρωϊσμὸ τῶν Γραμμομάχων, στὶς ἀρχὲς τῆς χρονιᾶς αὐτῆς ποὺ διατρέχουμε : Στὶς προσπάθειες τῆς Τουρκίας νὰ περάσουν ἀπὸ τὸν Ἕβρο χιλιάδες λαθρομετανάστες μὲ τὴν βοήθεια μάλιστα τοῦ Τουρκικοῦ Στρατοῦ, ἀπέτυχε παταγωδῶς, χάρις στὴ σθεναρὴ ἀντίδραση τοῦ Στρατοῦ μας, τῆς Ἀστυνομίας μας καὶ τῶν γενναίων κατοίκων τοῦ Ἕβρου. Ἀλλὰ καὶ στὰ θαλάσσια σύνορά μας καὶ ἐκεῖ ἀπέτυχε ἡ Τουρκία νὰ στείλει λαθρομετανάστες χάρις στὴν ἐντιμότητα καὶ ἐμψυχία τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος.
Ἔχουμε, ὅμως, καὶ ἄλλους γενναίους. Εἶναι οἱ ἀεροπόροι μας, οἱ ὁποῖοι στὶς καθημερινὲς παραβιάσεις τοῦ ἐναέριου χώρου, τοῦ δικοῦ μας ἐναέριου χώρου, ἀπὸ τὴν γειτονικὴ Τουρκία, οἱ ἀεροπόροι μας, μὲ ἡρωϊκὸ φρόνημα καὶ ὑψηλὸ αἴσθημα εὐθύνης, ἀναχαιτίζουν τὰ τουρκικὰ ἀεροπλάνα καὶ τὰ ὑποχρεώνουν νὰ ἐπιστρέψουν στὶς βάσεις τους. Αὐτὰ τὰ παιδιά, τὰ γενναῖα παιδιά, τοῦ Στρατοῦ, τοῦ Λιμενικοῦ καὶ τῆς Ἀεροπορίας, ἔχουν ἀνάγκη, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἀπὸ τὶς προσευχές μας. Μὴν τὰ θαυμάζουμε μόνο. Νὰ προσευχόμεθα νὰ τὰ φυλάει ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία.
Τιμὴ, λοιπόν, καὶ δόξα στὰ στρατευμένα παιδιὰ ποὺ μᾶς κάνουν ἐθνικὰ ὑπερήφανους γιατὶ συνεχίζουν νὰ βαδίζουν ἐπάνω στὸ θρυλικὸ πνεῦμα τοῦ 1940, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἡρωϊκοῦ ἀγῶνα τοῦ Γράμμου, ποὺ ἔληξε μὲ τὴν συντριβὴ τῆς κομμουνιστικῆς ἀνταρσίας. Δόξα τῷ Θεῷ. Ἡ νέα γενιὰ μᾶς δείνει πολλὲς ἐλπίδες. Ὁ Χριστὸς νὰ τὴν εὐλογεῖ.
Θὰ θυμᾶστε, ἀγαπητοί, ὅτι ὁ ἀείμνηστος Στρατηγὸς Θρασύβουλος Τσακαλῶτος τὴν ὥρα ποὺ ὁ Στρατός μας ἐφορμοῦσε γιὰ τὴν κατάληψη τῆς κορυφῆς τοῦ 2520, ἔλεγε στοὺς στρατιῶτες του : «Παιδιά, θὰ συναντηθοῦμε νικητὲς στὸ ἐκκλησάκι τῆς Παναγίας (ποὺ εἶχε γίνει τὸ 1948). Ἐκεῖ θὰ συναντηθοῦμε». Καὶ αὐτό, πράγματι, συνέβη. Ὅμως, ἐκεῖνο τὸ ἱστορικὸ ἐκκλησάκι, στὴν κορυφὴ τοῦ Γράμμου, ποὺ τὸ εἶχε κτίσει ἡ εὐλάβεια τοῦ στρατοῦ μας, (τὸ 1948 ἐπαναλαμβάνω), μὲ τὸ πέρασμα τόσων χρόνων καὶ τόσων δυσμενῶν καιρικῶν συνθηκῶν, ἐρειπώθηκε. Καὶ ὑπῆρχε ἕνας πόθος νὰ ἀναβιώσει τὸ Ἱερὸ ἐκεῖνο κτῖσμα. Καί, δόξα τῷ Θεῷ, ὁ πόθος ἐκεῖνος καὶ τὸ ὄνειρο ἔγινε πραγματικότητα. Ἕνα καινούργιος ὀμορφοκτισμένο πετρόκτιστο ἐκκλησάκι ξαναγεννήθηκε. Καὶ ξέρετε ποῦ ; Δίπλα στὸν χῶρο τοῦ μνημείου στὸ Γράμμο σὲ ὑψόμετρο 2.166 μέτρα. Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἔγινε ὁ Ἁγιασμὸς καὶ ἡ θεμελίωση. Καὶ χθές, ποὺ εἶχα ἀνέβει πάνω στὸ μνημεῖο ἐκεῖνο, εἶχε ἔλθει καὶ ἀρκετὸς κόσμος διότι ὁ δρόμος εἶχε ἀρκετὰ βελτιωθεῖ, καὶ μποροῦσαν ν’ἀνεβεῖ. Διότι, μέχρι τώρα ἦταν «μὴ Θεέ μου χειρότερα». Χθές, λοιπόν, κάναμε τὰ «Θυρανοίξια», καὶ τὸ ἐκκλησάκι αὐτὸ τὸ ὁποῖο εἶναι πανέμορφο, ἐγὼ δὲν τὸ φανταζόμουν νὰ εἶναι ἔτσι, εἶναι στολισμένο μέσα μὲ ὡραιότατες βυζαντινὲς εἰκόνες καὶ μὲ ὅλα τὰ χρειώδη. Καὶ θὰ ἔλεγα ὅτι αὐτὸ τὸ ἐκκλησάκι ποὺ εἶναι ἀφιερωμένο στὴν Παναγία τὴν Γοργοϋπήκοο εἶναι ἐμπνευστὴς καὶ κτίτωρ ὁ Στρατηγὸς Φραγκούλης Φράγκος. Μὲ δικές του δαπάνες καὶ μὲ τὴν βοήθεια κάποιων ἄλλων, ἔκτισε τὸ Ναὸ αὐτὸ καὶ εὐπρέπισε τὸν γύρω χῶρο. Ὅπως βλέπετε, λοιπόν, γιὰ νὰ μὴν εἴμαστε συνεχῶς ἀπογοητευμένοι καὶ νὰ λέμε «ποῦ πᾶμε, καὶ ποῦ βρισκόμαστε καὶ τὶ θὰ γίνει», τὸ πνεῦμα τοῦ Γράμμου ζεῖ. ΖΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΟΥ ! Αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ τὸ πιστεύσουμε. (χειροκροτήματα). Καὶ ὄχι μόνο ζεῖ, ἀλλὰ φωτίζει καὶ θὰ φωτίζει τὴν πορεία μας. Γι’ αὐτό, ἀδελφοί μου, ψηλὰ οἱ καρδιές. Ἡ Ἑλλάδα μας μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου θὰ γράψει καινούργιες σελίδες δόξης καὶ ἐθνικοῦ μεγαλείου. Αὐτὸ εἶναι τὸ πίστευμά μου, αὐτὸ εὔχομαι σὲ ὅλους σας, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί. (χειροκροτήματα).
