Ἀριθ. Πρωτ.:695
Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 13ῃ Σεπτεμβρίου 2021
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 237η
ΘΕΜΑ: Ἰωάννη μακάριε, τῶν Νεομαρτύρων ὤφθης ἰσοστάσιος.
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Ἀπὸ τὴν τραγικὴ ἡμέρα, ποὺ ἔγινε ἡ ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, 29 Μαΐου 1453, ἡ Ἑλλάδα, κάτω ἀπὸ τὴν τυραννία τῶν Τούρκων κατακτητῶν, τυλίχτηκε σ’ ἕνα βαθὺ σκοτάδι. Αὐτὸ τὸ σκοτάδι, στὴν νότια χώρα κράτησε τετρακόσια (400) χρόνια, ἐνῷ στὸν βορρᾶ πεντακόσια (500). Αἰῶνες, ποὺ κυριάρχησε ἡ βαρβαρότητα καὶ τὸ μῖσος τῶν Ὀθωμανῶν ἐναντίον τῶν “ραγιάδων”, τῶν σκλάβων δηλαδὴ Ἑλλήνων. Καὶ δὲν ἦταν μόνο, ὅτι οἱ ὑπόδουλοι εἶχαν χάσει τὸν τόπο τους καὶ τὴν πατρίδα τους, ποὺ τὴν πατοῦσαν οἱ ἀλλοεθνεῖς τύραννοι. Κινδύνευαν νὰ χάσουν καὶ τὴν πίστη τους τὴν Ὀρθόδοξη. Γιατὶ οἱ Τοῦρκοι καταπίεζαν τοὺς χριστιανοὺς γιὰ νὰ γίνουν μουσουλμάνοι. Καὶ κοντὰ σ’ αὐτοὺς ἦταν καὶ οἱ παπικοὶ δῆθεν ἱεραπόστολοι, οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦσαν, ἀδιάντροπα, προσυλητισμό, προβαίνοντας καὶ σὲ ἐγκλήματα. Ἕνα ἀπὸ αὐτά, ἦταν ὁ στραγγαλισμὸς καὶ ὁ πνιγμὸς στὴν θάλασσα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Κύριλλου Λούκαρη. Ἡ θανάτωση, βέβαια, τοῦ Λούκαρη ἔγινε ἀπὸ τοὺς Τούρκους, ἀλλὰ μὲ σατανικὲς καὶ σκανδαλώδεις ἐνέργειες τῶν παπικῶν !
-Β-
Γεγονός, λοιπόν, μένει, ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Ἑλληνισμὸς ἔχυσε αἷμα, πολὺ αἷμα στὰ δύστυχα χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας. Κι’ αὐτὸ τὸ αἷμα ἄνοιξαν τὶς φλέβες τους καὶ τὸ ἔδωσαν ἀφειδώλευτα, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, καὶ οἱ Νεομάρτυρες. Ἦταν Ἑλληνόπουλα, ἀπὸ διάφορες περιοχές, ἀγόρια καὶ κορίτσια, ποὺ θυσίασαν ἄφοβα τὰ νειᾶτα τους “γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν Ἐλευθερία”. Εὐλογημένα παιδιά, ἴσως ἀγράμματα κάποια ἀπ’ αὐτά, ἀπὸ φτωχές, κατὰ τὸ πλεῖστον, οἰκογένειες. Παιδιά, τὰ ὁποῖα οἱ Τοῦρκοι προσπαθοῦσαν νὰ τὰ δελεάσουν στὴν ψεύτικη πίστη τοῦ Μωάμεθ, μὲ ἀξιώματα, πλούτη, ἡδονὲς καὶ ἀπολαύσεις. Κι’ ὅμως, δὲν ἐλύγισαν, δὲν συμβιβάστηκαν καὶ δὲν ὐπέκυψαν στὴν παγίδα, ποὺ μὲ τόση τέχνη τοὺς ἔστηνε ὁ πονηρός. Κι’ ἄν κάποια πιάστηκαν σ’ αὐτήν, ἡ μετάνοια καὶ τὸ μαρτυρικό τους αἷμα ξέπλυνε τὴν ἀποστασία τους.
-Γ-
Ἀλλά, ἀνάμεσα στὰ Ἑλληνόπουλα - Νεομάρτυρες, ὑπῆρξαν καὶ κάποια, λίγα βέβαια, Τουρκόπουλα καὶ μουσουλμανόπουλα, ποὺ οἱ ψυχές τους εἶχαν ἑλκυσθεῖ στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὴν ὁποία, τελικά, καὶ ἐμαρτύρησαν. Γιατί, γιὰ τοὺς μουσουλμάνους ἐθεωρεῖτο θανάσιμο ἁμάρτημα τὸ νὰ προσχωρήσῃ κάποιος στὸν Χριστιανικσμὸ καὶ νὰ γίνῃ “γκιαούρης”, δηλαδὴ ἄπιστος.
Τέτοια, ἀκριβῶς, ἦταν ἡ περίπτωση τοῦ Κονιτσιώτη Χασάν. Εἶχε γεννηθῆ Τοῦρκος. Καὶ θρησκεία του εἶχε τὸν μωαμεθανισμό. Ἀλλά, ὅπως πολλὲς φορὲς ἔχουμε πῆ, ἡ χάρη τοῦ Χριστοῦ τὸν ὡδήγησε νὰ γίνῃ Χριστιανὸς καί, μάλιστα, νὰ μαρτυρήσῃ μὲ ἀποκεφαλισμό, στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814, στὸ Βραχώρι, τὸ σημερινὸ Ἀγρίνιο. Τὸ ὄνομά του τὸ χριστιανικό : ΙΩΑΝΝΗΣ. Κι’ ἔτσι εἶναι γνωστό, διακόσια καὶ πλέον χρόνια, ἀπὸ τότε : Νεομάρτυς Ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐκ Κονίτσης. Ὅπως δὲ λέει ὁ συντάκτης τῆς Ἀκολουθίας του, “ὤφθη ἰσοστάσιος”, φάνηκε ἀκριβῶς ὅμοιος μὲ τὰ Ἑλληνόπουλα - Νεομάρτυρες.
-Δ-
Γι’ αὐτὸ ἡ Μητρόπολή μας τὸν τιμᾶ, ἐνῷ κατέχει καὶ τμῆμα τοῦ ἱεροῦ του λειψάνου σὰν πολύτιμο θησαυρό, στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, στὴν Κόνιτσα. Ἔτσι : Τὴν Τετάρτη, 22 Σεπτεμβρίου 2021, στὶς 7 μ.μ. θὰ ψαλῇ ὁ Μέγας Ἑσπερινὸς καὶ τὴν Πέμπτη, 23 Σεπτεμβρίου 2021, τὸ πρωΐ, θὰ τελεσθῇ ἡ Θεία Λειτουργία. Ὅλες οἱ Ἀκολουθίες θὰ λάβουν χώρα στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ.
Ἐλᾶτε, λοιπόν, ὅλοι γιὰ νὰ συμπροσευχηθοῦμε κὰι νὰ πάρουμε τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου μας. Χρόνια ἅγια καὶ εὐλογημένα. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης βοήθειά μας.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
