Χαιρετισμὸς Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΟΥ στὸ Μνημόσυνο γιὰ τοὺς Γραμμομάχους μαχητὲς τοῦ Ἐθνικοῦ μας Στρατοῦ.
(Βούρμπιανη 28.8.2022)
Χαιρετίζω μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ μὲ ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια τοὺς γενναίους Στρατηγούς, τοὺς λοιποὺς Ἀξιωματικοὺς ποὺ παρίστανται, καὶ ὅλους ἐσᾶς, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. Ἀνεφέρθηκε προηγουμένως, ἀλλὰ ἐγὼ κοιτάζοντας γύρω μου, βλέπω ὅτι ἔχουμε ἕναν μεγάλον ἀπόντα. Μεγάλον ὡς ἄνθρωπο, ὡς χριστιανό, ὡς στρατιώτη καὶ ὡς Ἕλληνα. Ὁ μεγάλος αὐτὸς ἀπὼν εἶναι ὁ Ἱερολοχίτης Στρατηγὸς Κων/νος Κόρκας. Ἔφυγε σὲ ἡλικία 101 ἐτῶν. Ἡ ἡμερομηνία καὶ ὁ τόπος τοῦ θανάτου του εἶναι σημαδιακά. Ὁ ἀείμνηστος Στρατηγὸς Κόρκας ἔφυγε στὶς 29 Μαΐου 2022, φέτος δηλαδή, ἀνήμερα τοῦ ἐτησίου μνημοσύνου τῶν πεσόντων ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος Ἱερολοχιτῶν καὶ Καταδρομέων. Ἰδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε τὸ γεγονός, ὅτι προηγουμένως εἶχε καταθέσει στεφάνι γιὰ τοὺς ἥρωες Ἱερολοχίτες καὶ Καταδρομεῖς ποὺ ἔπεσαν γιὰ τὸ καθῆκον, ὑπερασπιζόμενοι τὴν Πατρίδα στὸ μνημεῖο τῶν Λ.Ο.Κ. στὸ Καβούρι τῆς Ἀττικῆς. Ἡ καρδιά του, ὅμως, δὲν ἄντεξε. Καὶ ἀφοῦ ἐπετέλεσε τὸ τελευταῖο καθῆκον, ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή, περνῶντας ἔτσι στὸ “Πάνθεον τῶν ἡρώων τοῦ Ἔθνους” ὁ τελευταῖος Ἱερολοχίτης Στρατηγὸς Κων/νος Κόρκας. Ἡ μνήμη του ἄς εἶναι αἰωνία, καὶ νομίζω ὅτι ἐδῶ ἀξίζει ἕνα θερμὸ χειροκρότημα.
Πέρυσι, ἐδῶ πάλι, ὁ ἀείμνηστος Στρατηγὸς ὁ ὁποῖος παρίστατο, 100 ἐτῶν τότε, καθόταν κάπου ἐκεῖ καὶ ἐγὼ στικόμουν δίπλα του, ὄρθιος. Μὲ τράβηξε μὲ τὴν βία νὰ καθήσω δίπλα του καὶ μοῦ εἶπε πέντε λέξεις : “ - Νὰ μὴ σταματήσεις”, μὲ τὴν βαρειὰ φωνὴ ποὺ εἶχε, “νὰ συνεχίσεις”. Τοῦ ἀπάντησα ὅτι “ὅσο μπορῶ θὰ συνεχίσω νὰ ἔρχομαι, ἀλλὰ τὰ χρόνια περνᾶνε”. Τότε, ὕψωσε τὴν βροντώδη φωνή του καὶ μοῦ λέει : “ - Αὐτὸ ποὺ σοῦ εἶπα. Ἐγὼ εἶμαι 100 χρονῶν καὶ ὅπως βλέπεις συνεχίζω τὸν ἀγῶνα”. Ἡ ἀπάντηση αὐτὴ ἦταν γιὰ μένα μιὰ προσταγή, ποὺ μοῦ φάνηκε ὅτι ἐρχόταν ἀπὸ τὰ παλληκάρια τοῦ Γράμμου. Ἔτσι ἔδωσα τὴν ὑπόσχεση ὅτι ὅσο θὰ μοῦ ἐπιτρέπουν οἱ δυνάμεις μου καὶ θὰ μὲ στηρίζει ὁ καλὸς Θεός, θὰ ἐπιτελῶ μαζί σας τὸ χρέος μου γιὰ ἐκείνους, ποὺ μὲ τὸν ἡρωϊσμὸ καὶ τὴν θυσία τους ἔσωσαν τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὸ ἀπαισίας μνήμης κομμουνιστικὸ σιδηροῦν παραπέτασμα.
Ἀλλὰ ὁ Ἱερὸς Λόχος, τὸν ὁποῖον μᾶς ὑπενθύμισε ἡ ἰδιότητα τοῦ ἀειμνήστου Στρατηγοῦ Κόρκα ὡς Ἱερολοχίτου, φέρνει μπροστὰ μας τὴν λύσσα, λύσσα λέω, τῶν κομμουνιστῶν τοῦ ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ, ποὺ ἀμέσως μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Χώρας, τὸ 1944, ζητοῦσαν ἐπίμονα ἀπὸ τὸν τότε Πρωθυπουργὸ Γεώργιο Παπανδρέου τὴν διάλυση τοῦ Ἱεροῦ Λόχου, ποὺ μόλις εἶχε φθάσει στὴν Ἀθήνα, νικητὴς κατὰ τῶν Ναζιστικῶν δυνάμεων στὴ Μάχη τοῦ Ρίμινι τῆς Ἰταλίας, καὶ ποὺ ὁ Ἀθηναϊκὸς λαός εἶχε ὑποδεχθεῖ αὐτὸν τὸν Ἱερὸ Λόχο μὲ θερμὲς ἐκδηλώσεις ἐθνικῆς ὑπερηφάνειας. Εὐτυχῶς ἡ πρόταση ἐκείνη δὲν πραγματοποιήθηκε.
Ἀλλ’ ὁ ἐν Ἑλλάδι κομμουνισμός, ὅπως ἀκούσαμε καὶ προηγουμένως, δὲν ἔχει καθόλου ἀλλάξει. Τὸ βλέπουμε καὶ σήμερα, ποὺ μὲ πεῖσμα ἀντιτίθεται στὴν ἀμυντικὴ θωράκιση τῆς Ἑλλάδος, καθὼς καὶ τὴ θέση ποὺ πῆρε ἡ Χώρα μας στὴν Οὐκρανικὴ κρίση, ὑποστηρίζοντας οὐσιαστικὰ τὴν πολεμικὴ ἐπίθεση τῆς Ρωσίας ἐναντίον τῆς Οὐκρανίας. Μήπως, ὅμως, ζήτησε μέχρι τώρα, ἔστω καὶ μιὰ τυπικὴ συγγνώμη γιὰ τὸ αἱματοκύλισμα ποὺ προκάλεσε στὴν Ἑλλάδα τὸν Δεκέμβριο τοῦ ΄44 εἰς τὸ Γράμμο καὶ τὸ Βίτσι ; Ἀκόμη, μήπως μετανόησε γιὰ τὴν αἱματηρότερη καὶ αἰσχρότερη σελίδα τῆς εὐρωπροδοσίας του, δηλαδὴ τὸ φρικτὸ παιδομάζωμα, ὅταν ἐξανάγκαζε μικρὰ ἑλληνόπουλα 3-14 ἐτῶν νὰ φεύγουν ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους, καὶ νὰ μεταφέρονται βίαια στὶς γειτονικές κομμουνιστικὲς χῶρες γιὰ νὰ γίνουν γενίτσαροι καὶ ἐχθροὶ τῆς Πατρίδος τους ; Καὶ ἀκόμη, ἐπιμένουν μὲ πεῖσμα νὰ ἀρνοῦνται αὐτὸ ποὺ ἐπίσημα ἀπὸ τὴν Βαλκανικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ ΟΗΕ, στιγματίστηκε μὲ τὴν ἀπὸ 21ης Μαΐου 1948 ἀπόφασή της ὡς “κακούργημα γενοκτονίας”. Ἔχουν, ὅμως, τὸ θράσος νὰ δικαιολογοῦν τὴν ἀπαίσια αὐτὴ πράξη τοῦ παιδομαζώματος ὡς δῆθεν “παιδοφύλαγμα”. Οἱ λύκοι δηλαδὴ νὰ φυλᾶνε τὰ πρόβατα. Παιδοφύλαγμα, ποιῶν ; Τῶν 28.000 παιδιῶν τῆς Ἑλλάδος. Καὶ ἀπὸ ποιούς ; Ἀπὸ τοὺς Μοναρχοφασίστες, ἔλεγαν καὶ λένε. Τὰ λένε καὶ τὰ γράφουν καὶ σήμερα, χωρὶς περίσκεψη, χωρὶς αἰδώ.
Κι’ ἀκόμη, ὁ ἐνχώριος κομμουνισμός, δὲν ἔχει ἀπολογηθεῖ γιὰ τὴν αὐτονόμηση τῆς Μακεδονίας μας, γιὰ τὴν ὁποία αὐτονόμηση, καὶ ὁ ψευδεπίγραφος “Δημοκρατικὸς Στρατός”, καὶ ἡ περιβόητη “Κυβέρνηση τοῦ Βουνοῦ” ἀγωνίζονταν ἐνόπλως νὰ τὴν ἐπιτύχουν. Γιὰ ὅλα αὐτά, ἐνῷ, δυστυχῶς, τὸ ἐπίσημο Κράτος σιωπᾶ, οἱ ἄλλοι, μέσα σὲ κλῖμα τρομοκρατίας, ἐπιδίδονται μὲ βιβλία, περιοδικά, ἐφημερίδες, ἐκπομπὲς στὴν τηλεόραση καὶ ἄλλα μέσα, σὲ συστηματικὴ παραπληροφόρηση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Θὰ ἔχετε δὲ ἀσφαλῶς προσέξει ὅτι ὅπου συλλαλητήρια, ὅπου ἀναστατώσεις ἀπὸ λίγους “μπαχαλάκιδες” - χρησιμοποιῶ καὶ ἐγὼ τὸν ὅρο αὐτὸν τῶν “μπαχαλάκιδων”, καινοφανὴς ὁ ὅρος αὐτός - οἱ κομμουνιστὲς εἶναι ἐκεῖ. Γιατί ; Γιὰ νὰ παροτρύνουν τοὺς διαμαρτυρομένους σὲ πράξεις ἀνταρσίας καὶ βιαιότητος ἐναντίον τοῦ κράτους.
Ὅμως, σὲ πεῖσμα ὅλων αὐτῶν τῶν μεθοδεύσεων, ἐμεῖς, ἐσεῖς, δηλαδή, καὶ τελευταῖος ἐγώ, θὰ συνεχίσουμε νὰ τελοῦμε τὸ μνημόσυνο τῶν παλληκαριῶν τοῦ Γράμμου. Εἴτε ἔτσι, εἴτε ἀλλοιῶς, θὰ τὸ συνεχίσουμε. Καὶ μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν εὐλογία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου δὲν πρέπει νὰ σταματήσουμε. Τὶ λέτε, πρέπει ἤ δὲν πρέπει ; - Ὄχι. Διότι ἐκτὸς τῶν ἄλλων μᾶς τὸ φωνάζει, ἤ μᾶλλον μᾶς τὸ διατάζει ὁ ἥρωας Ἱερολοχίτης Στρατηγὸς Κων/νος Κόρκας. Προσωπικῶς, ὑπακούοντας στὴν ἐντολὴ ποὺ μοῦ ἔδωσε πέρυσι, τὴν ὁποία σᾶς ἀνέφερα προηγουμένως, θὰ ἔρχομαι ἐδῶ καὶ θὰ προσεύχομαι ταπεινὰ γιὰ τὴν ἀνάπαυση καὶ τῆς ψυχῆς τοῦ Στρατηγοῦ Κόρκα, ἀλλὰ καὶ τῶν ψυχῶν τῶν ἡρώων τοῦ Γράμμου. Σ’ αὐτὸ τὸ προσκλητήριο δὲν πρέπει νὰ λήψῃ κανείς.
Καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς πῶ τώρα κάτι. Τὴν Κυριακή, 31 Ἰουλίου, φέτος, ὁ Θεὸς μοῦ ἔστειλε ἕνα μικρὸ δῶρο, κι ἕνα μήνυμα ἀπὸ τὸν οὐρανό. Ξέρετε τί ἦταν τὸ δῶρο αὐτό ; Ἕνα μικρὸ ἐγκεφαλικό. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅπως εἴδατε, δὲν ἐτέλεσα τὴν Θεία Λειτουργία, τὸ μνημόσυνο μόνο ἐτέλεσα, καὶ οὔτε χθὲς ἀνέβηκα πάνω στὸ μνημεῖο, ὅπως κάθε χρόνο ἔκανα, γιατὶ οἱ δυνάμεις μου ἀκόμα δὲν μοῦ τὸ ἐπιτρέπουν. Ἀλλὰ δοξάζω τὸν Θεόν, διότι μὲ ἀξίωσε καὶ τὸ μνημόσυνο νὰ τελεσθεῖ κανονικά. Καὶ λέω μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μου, δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν. Λοιπόν, θὰ ἐρχόμαστε ἐδῶ, πρῶτα ὁ Θεός. Θὰ ξεπερνᾶμε ὅ,τι ἐμπόδιο εἶναι. Καὶ ἐγὼ, Στρατηγέ μου, μέχρι τώρα, ἔχοντας καὶ τὴν πεῖρα ἀπὸ τὸν προκάτοχό μου τὸν Μεγάλο καὶ Ἅγιο Μητροπολίτη ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ, ὅσο ζῶ, ὅσο ἀναπνέω, ὅσο οἱ δυνάμεις μου τὸ ἐπιτρέπουν θὰ ἔρχομαι. Δὲν συμβιβάζομαι ποτὲ μὲ τὸν κομμουνισμὸ. Αὐτὸ εἶναι ξεκάθαρο. Λοιπόν, ὅλοι μαζί τώρα :
Ζήτω οἱ ἥρωες τοῦ Γράμμου καὶ ὁ Ἑλληνικός μας Στρατός. - Ζήτω !
Ζήτω τὸ Ἔθνος. - Ζήτω !
Καὶ ὁ ἀείμνηστος Ἱερολοχίτης Στρατηγὸς Κων/νος Κόρκας, ἀθάνατος. - Ἀθάνατος !
Νὰ εἶστε καλά. Θὰ πῶ μόνο, ὅτι στὸ Κοιμητήριο τῆς Πυρσογιάννης καὶ στὸ Μαυσωλεῖο τῆς Κονίτσης δὲν θὰ παραστῶ, λόγῳ τοῦ προβλήματος τῆς ὑγείας μου, ἀλλὰ θὰ ἔλθει καὶ θὰ τελέσει τὰ πάντα “κατὰ τὰξιν καὶ εὐσχημόνως” ὁ Ἱεροκήρυξ τῆς Μητροπόλεως ὁ π. Χερουβείμ. Νὰ εἶστε καλὰ καὶ πάντα νὰ ἀνταμώνουμε σὲ ἐθνικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς ἀγῶνες. Ὁ Χριστὸς μαζί σας νὰ εἶναι.
