Ὅταν ἐνθρονίστηκε αὐτοκράτορας ὁ Ἀλέξιος Κομνηνός, ζήτησε νὰ τοῦ φέρουν τὸν κατάλογο τῶν αὐλικῶν, ποὺ εἶχαν ὑπηρετήσει ἐπὶ τοῦ προκατόχου του. Πλάι δὲ στὰ ὀνόματα ἐκείνων ποὺ εἶχαν σταθεῖ φανατικοὶ ἐχθροί του σημείωσε κι ἀπὸ ἕνα σταυρό. Αὐτοὶ τὸ ἔμαθαν καὶ φανταζόμενοι ὅτι ἐκεῖνος ὁ σταυρὸς ἐσήμαινε τὴ θανάτωσή τους, ἄρχισαν νὰ ἑτοιμάζονται γιὰ νὰ φύγουν σὲ ἄλλες χῶρες. Ἀλλὰ ὁ αὐτοκράτορας τοὺς κάλεσε καὶ τοὺς εἶπε :
- Κάνετε λάθος. Ὁ σταυρός, ποὺ ἔβαλα δίπλα στὸ ὄνομα τοῦ καθενός σας, ἔχει τὸ ἴδιο νόημα ποὺ ἔχει κι ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ : “Χάρις”.
Στὸ σήκωμα τῆς ἄγκυρας ὁ δειλὸς τρέμει, χάνοντας τὴ σιγουριά. Ὁ γενναῖος ἀγάλλεται, ἀντικρύζοντας τὴν ἀπεραντοσύνη τοῦ ὠκεανοῦ.
Προτιμῶ νὰ παλεύω μὲ δέκα λέοντες, παρὰ μὲ δύο ἀρουραίους.
