«Δέν θέλω νά ἔχω ἑκατομμύρια, ἀλλά νά βοηθήσω ἑκατομμύρια ἀνθρώπους»

 

 

Πρόκειται γιά τόν Julien ἀπό τό Κον­γκό, ὁ ὁποῖος ἔφτασε 16 ἐτῶν κυνηγημένος στήν Ἑλ­λά­δα τό 2011, ἔχοντας ὡς μοναδικό του ἐφόδιο μία Καινή Διαθήκη καί τόν σταυ­ρό τῆς μητέρας του. «Φιλοξενούμενος» στίς φυλακές τῆς Ὀρεστιάδας, στά παγκάκια τῆς πλατείας Ἀμερικῆς στήν Ἀ­θή­να καί στόν ξενώνα τῆς Κόνιτσας, πάλεψε νά βρεῖ τρόπο νά ξανακαθίσει στά σχολικά θρανία. Καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θε­οῦ καί ὅσων βρέθηκαν πλάι του τά κατάφερε.

 Μπῆκε πρῶτος στό Πανεπιστήμιο Δυτικῆς Ἀττικῆς. Ὁ ἴδιος καταθέτει: «Τά μάτια μου ἔριξαν πολλά δάκρυα, ἀπό τότε πού ἤμουν μικρός μέ τίς συν­θῆ­κες στή χώρα μου μέχρι σήμερα. Σέ ὅλες αὐτές τίς καταστάσεις ὁ Θεός δέν μέ ἀφήνει ποτέ. Εἶναι ἡ προσευχή καί ἡ πίστη μου στόν Θεό πού μοῦ δίνει δύναμη». 

Ἐδῶ στήν Ἑλλάδα βαφτίστηκε χριστιανός ὀρθόδοξος καί δηλώνει πολύ ὑπε­ρήφανος γι᾽ αὐ­τό.
Σήμερα ἐπιτυχημένος ἐπιχειρηματίας ὁραματίζεται ὄχι μία ζωή μέ ἀνέσεις καί καταθέσεις ἀλλά μέ προσφορά. «Δέν θέ­λω νά ἔχω ἑκατομμύρια, ἀλλά νά βοηθή­σω ἑκατομμύρια ἀνθρώπους πού ἔχουν ἀνάγκη, ὅπως τά παιδιά πού εἶναι ὀρφανά ἤ πού ἔ­χουν καρκίνο. Ἤμουν καί ἐγώ κά­πο­τε παιδί καί μέ βοήθησε κάθε Ἕλληνας πού ἦρθε σέ ἐπαφή μαζί μου καί τήν ἀ­γά­πη πού ἔδειξαν σέ μένα θέλω νά τή δείξω σέ ἄλλους πού ἔχουν ἀνάγκη». 

Μπράβο, Julien, γιά τίς ὄ­μορφες ἐπιθυμίες σου! Μπράβο σέ σένα καί στή μητέρα σου, πού σοῦ ἔδωσε τά πιό πολύτιμα ἐφόδια! Πόσο σέ καμαρώνουμε! Για­τί εἶσαι ἀγωνιστής! Εἶσαι ὁμολογητής! Συνέχισε!

(Ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ Περιοδικὸ "ΑΠΟΛΥΡΩΣΙΣ, ἀρ. Φύλλου 927, σελ.126)