"...Συναχθήκαμε στὸ σεβάσμιο αὐτὸ Μοναστήρι γιὰ νὰ προσευχηθοῦμε ὅλη τὴ νύκτα καὶ νὰ παρακαλέσουμε τὴν Παναγία μας καὶ γιὰ τὰ προσωπικά του θέματα ὁ καθένας, ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὰ ἐθνικὰ ζητήματα ποὺ ἀντιμετωπίζει ἡ ἀγαπημένη μας Πατρίδα, ἡ Ἑλλάδα. Διότι αὐτὴ τὴν παρακαταθήκη μᾶς ἄφησε ὁ μεγάλος καὶ ἅγιος προκάτοχός μου, ἀοίδημος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, ἤδη ἀπὸ τὸ 1968, τὸ πρῶτο δηλαδὴ ἔτος κατὰ τὸ ὁποῖο ξεκίνησε ἡ Ἀγρυπνία αὐτή.
Ὁ ἀείμνηστος Ἱεράρχης Σεβαστιανός, εἶχε μεγάλη ἀγάπη πρὸς τὴν Θεοτόκο καὶ πίστευε ἀκράδαντα ὅτι καὶ ὅταν ἡ Παναγία ἐκοιμήθη καὶ ἔγινε Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν, οὔτε ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ κοντά μας, οὔτε μᾶς ἐγκατέλειψε. Ἀντίθετα συνεχίζει νὰ μᾶς παρακολουθεῖ σὰν στοργικὴ μητέρα, διότι στὴν ἐπίγεια ζωή της ἔζησε τὴν φτώχεια καὶ δοκίμασε θλίψεις καὶ πόνο μοναδικό...
...Ἄς καταθέσουμε εὐλαβικὰ πρὸς τὴν Θεοτόκο κάποια θέματα σημαντικά, κατὰ τὴν γνώμη μας, ποὺ ἀπασχολοῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος.
Τὸ πρῶτο εἶναι ἡ ἀνασφάλεια ποὺ νιώθει ὁ λαός μας ἀπὸ τὴν συνεχιζόμενη κοινωνικὴ ἀναταρραχή ἀπὸ τὶς τρομοκρατικὲς ἐνέργειες κάποιων ποὺ χαρακτηρίζονται ὡς ἀναρχικοί, ἤ γιὰ νὰ χρησιμοποιήσουμε ὅρο τοῦ συρμοῦ “μπαχαλάκιδες”, ἀπὸ τὰ φρικαλέα ἐγκλήματα ποὺ ἔρχονται στὸ φῶς τῆς δημοσιότητος. Ἐπ’ ἐσχάτων δὲ τῶν ἡμερῶν καὶ ἀπὸ τὴν δράση συμμοριῶν τὶς ὁποῖες ἀπαρτίζουν ὁμάδες διαφόρων ποδοσφαιρικῶν συλλόγων ἤ καὶ μαθητῶν τοῦ γυμνασίου καὶ τοῦ λυκείου καὶ μὲ θύματα συχνὰ νεαρὰ παιδιά, ὅπως πρόσφατα ἐθρήνησε ἡ χώρα, τὸν θάνατο ἑνὸς 29χρονου νεαροῦ ἀπὸ τὴν Ἐλευσίνα. Εἶναι δὲ ἐξόχως ἀνησυχητικὴ ἡ περίπτωση σὲ ὅλον τὸν πολιτισμένο κόσμο καὶ ἡ ἀνεξήγητη μανία ὁρισμένων φοιτητῶν νὰ ἀντιδροῦν στὴν δημιουργία Βιβλιοθήκης στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης. Ὅλα αὐτὰ τὰ παρακολουθήσαμε πρὸ καιροῦ καὶ εἶναι σημάδια ἀνησυχητικὰ καὶ γιὰ τὸ μέλλον τῆς Πατρίδος μας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ μέλλον τῆς Ἐπιστήμης. Γι’ αὐτό, καὶ ἐπειδὴ μία ἀπὸ τὶς προεκλογικὲς ἐξαγγελίες τῆς σημερινῆς Κυβερνήσεως, ἦταν καὶ ἡ ἐμπέδωση τῆς ἀσφαλείας στὸν πολίτη, παρακαλοῦμε τὸν κ. Πρωθυπουργὸ καὶ τὸν ἁρμόδιο Ὑπουργό, νὰ μὴν τὸ ἀμελήσουν, ἀλλὰ μὲ γρήγορους ρυθμοὺς νὰ ρυθμιστοῦν ἡ κοινωνικὴ ἀσφάλεια καὶ ἡ εἰρήνη γιατὶ καὶ τὰ γεγονότα καὶ ὁ χρόνος τρέχουν γρήγορα καὶ “ὁ καιρὸς συνεσταλμένος ἐστίν”. Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο.
Τὸ δεύτερο ζήτημα εἶναι τὸ ἄν θὰ ἀποδώσει ἡ συνάντηση ποὺ μελετᾶται νὰ γίνει τοῦ Ἕλληνα Πρωθυπουργοῦ μὲ τὸν Τοῦρκο Πρόεδρο. Καὶ ἄν θὰ οἰκοδομηθεῖ κλῖμα ἐμπιστοσύνης μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν. Πάντως, δὲν εἶναι πολὺ ἐνθαρρυντικὰ τὰ πισωγυρίσματα τοῦ κ. Ἐρντογάν, διότι ἀφ’ ἑνὸς μὲν προσπαθεῖ νὰ προωθήσει πρὸς τὰ ἐδῶ μεγάλες ὁμάδες λαθρομεταναστῶν, ἀφ’ ἑτέρου πηγαίνει γιὰ τὴν ἀναγνώριση δύο ἰσοτίμων κρατῶν στὴν Κύπρο. Δηλαδὴ τὴν Κυπριακὴ Δημοκρατία καὶ τὸ ψευδοκράτος τῆς Βόρειας Κύπρου, ἐνῶ συνεχῶς ἀπειλεῖ τὴν μεγαλόνησο ὅτι θὰ καταλάβει καὶ τὸ ἐλεύθερο τμῆμα της. Βέβαια, οἱ ἔνοπλες δυνάμεις μας βρίσκονται σὲ πλήρη ἑτοιμότητα, ἐνῷ ἀκμαῖο εἶναι καὶ τὸ ἠθικὸ τῶν κατοίκων τοῦ ἀνατολικοῦ καὶ τοῦ νότιου Αἰγαίου. Ὅλες αὐτὲς οἱ πολεμικὲς φλυαρίες τῆς γείτονος Χώρας, θυμίζουν τὸν γελοῖο Μουσολίνι, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχανε εὐκαιρία νὰ ἀπειλεῖ καὶ νὰ δυσφημεῖ τὴν Πατρίδα μας μέχρι ποὺ τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940 ἐπετέθη ἐναντίων μας καὶ ἐξεφτελήσθηκε παγκοσμίως. Ὅμως, ὅπως τότε, ἡ Πολιτεία καὶ ὁ λαός, ἰδίως μετὰ τὴν βύθιση τοῦ ἀντιτορπιλικοῦ Ἕλλη, 15 Αὐγούστου 1940, δὲν ἔμεινε ἀδρανής, ἀλλὰ ἀθόρυβα καὶ συστηματικὰ ἑτοιμαζόταν καὶ ἀγρυπνοῦσε πιστεύοντας στὴν ἐπέμβαση τῆς ὑβρισμένης Παναγίας στὴν Τῆνο, αὐτὸ γίνεται καὶ τώρα. Χωρὶς φόβο καὶ ἀγωνία παραμένουμε ἄγρυπνοι γιὰ πᾶν, ὅ μὴ γένοιτο, ἐνδεχόμενο, ἐντείνοντας παράλληλα τὴν προσευχή μας πρὸς τὴν Θεοτόκο νὰ ἔχει κάτω ἀπὸ τὴν ἁγία της σκέπη τὴν Ἑλλάδα.
Τὸ τρίτο μεγάλο θέμα εἶναι ὁ πόλεμος τὸν ὁποῖο ἐξαπέλυσε ἡ Ρωσία κατὰ τῆς Οὐκρανίας καὶ ἐξ’ αἰτίας αὐτοῦ ἡ παγκόσμια οἰκονομικὴ κρίση ποὺ ἔχει, ὅπως εἶναι φυσικό, πλήξει καὶ τὴν Χώρα μας. Καὶ εἶναι πάρα πολὺ ὀδυνηρὸ νὰ πολεμοῦν μεταξύ τους δύο Ὀρθόδοξες Χῶρες μὲ νεκρούς, μὲ καταστροφὲς τεράστιες καὶ ἑκατομμύρια Οὐκρανοὺς πρόσφυγες, ποὺ ἀπὸ τὴ μιὰ στιγμὴ στὴν ἄλλη τὰ ἔχασαν ὅλα χωρὶς νὰ γνωρίζουν ἄν καὶ πότε θὰ ξαναγυρίσουν στὴν Πατρίδα τους. Εἶναι ὅμως γνωστό, ὅτι ἀπὸ τὸ 2016 οἱ Ἀμερικανοὶ καὶ τὸ ΝΑΤΟ θέλησαν νὰ ἐπεκτείνουν τὴν ἰσχύ τους πρὸς τὴν Ἀνατολικὴ Εὐρώπη. Καὶ γιὰ νὰ πετύχουν τὸν σκοπό τους οἱ Ἀμερικανοὶ κατόρθωσαν νὰ δημιουργήσουν μιὰ ψευδεπίγραφη δῆθεν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας μὲ καθηρημένους, ἀφορισμένους καὶ ἀναθεματισμένους ἤ καὶ ἀχειροτόνητους κληρικούς, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γίνουν φανερὰ τὰ σχέδιά τους καὶ νὰ προκαλέσουν τὴν πολεμικὴ ἐπέμβαση τῆς Ρωσίας. Ὅπως βλέπουμε, ἡ μιὰ ἁμαρτία φέρνει τὴν ἄλλη, χωρίς, ἐπὶ τοῦ παρόντος νὰ διαφαίνεται τὸ πῶς καὶ πότε θὰ λήξει αὐτὴ ἡ κρίση. Ἐν τῷ μεταξύ, λόγῳ τοῦ πολέμου, ὅλα τὰ εἴδη πρώτης ἀνάγκης πλήττονται ἀπὸ μεγάλη ἀκρίβεια, παράλληλα δὲ ὑπάρχει καὶ ἡ αἰσχροκέρδεια ἀπὸ κάποιους ἐπιτήδιους στὸ εἶδος αὐτό. Ἄς παρακαλοῦμε, λοιπόν, τὴν Κυρία Θεοτόκο νὰ δώσει τέλος στὸν πολεμικὸ παραλογισμό, ὥστε νὰ ἡρεμήσουν οἱ κοινωνίες καὶ τὰ νοικοκυριά, ποὺ σκληρὰ δοκιμάζονται αὐτὸν τὸν καιρό.
Τὸ τέταρτο θέμα, ποὺ γιὰ μᾶς εἶναι πρῶτο, καὶ γι’ αὐτὸ καὶ κατὰ τὴν γνώμη μας εἶναι καὶ τὸ πιὸ σπουδαῖο, εἶναι ἡ διάσπαση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ἡ διάσπαση αὐτὴ ἄρχισε τὸ 2016, ἀμέσως μετὰ τὴν λεγομένη “Μεγάλη Σύνοδο” στὸ Κολυμπάρι τῶν Χανίων τῆς Κρήτης, κατὰ τὴν ὁποίαν Σύνοδο ὅλες οἱ αἱρέσεις, ὁ Παπισμός, ὁ Προτεσταντισμὸς μὲ τὶς ἀναρίθμητες παραφυάδες του, χαρακτηρίζονται ἐφ’ ἑξῆς “ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ” ἐνῷ ἡ πραγματικὴ Ἐκκλησία ποὺ ἵδρυσε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ τὴν στερέωσαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἡ “ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ καὶ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ” εἶναι ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Κατόπιν ὅταν ἱδρύθηκε ἡ δῆθεν “Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας” οἱ 10 ἀπὸ τὶς 14 ἐπιμέρους Ἐκκλησίες ΔΕΝ τὴν ἀνεγνώρισαν. Ὑπῆρξε δὲ καὶ ἡ διακοπὴ τῆς “κοινωνίας” ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας. Τελευταῖα τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα περιεπλάκησαν ἀκόμα περισσότερο, μετὰ τὴν ἀναγνώριση ἀπὸ τὸ Φανάρι τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῶν Σκοπίων ὡς κανονικῆς, ὑπὸ τὸν τίτλο “Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχρίδος”. Λίγο πρὶν εἴχαμε καὶ μιὰ ἄλλη περιπλοκή. Τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας κάνοντας εἰσπήδηση στὸ κανονικὸ ἔδαφος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας μὲ ἄφθονα χρήματα ἐξαγόρασε κάποιους ἰθαγενεῖς Ἀφρικανοὺς κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ἀποσχίσθησαν ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας. Αὐτὴ ἡ εἰσπήδηση τῆς Μόσχας καταδικάζεται μὲ τὴν βαρύτατη ποινὴ τῆς καθαιρέσεως σύμφωνα μὲ τοὺς ἱεροὺς κανόνες. Ἀλλὰ τὸ ἐρώτημα εἶναι : Ποιὸς θὰ καθαιρέσει ποιόν ; ἀφοῦ πάνω ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία πλανᾶται ὁ κίνδυνος νέων σχισμάτων. Τέλος, μιὰ ἄλλη ἀνοικτὴ πληγὴ εἶναι ἡ διένεξη τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας καὶ Ἱεροσολύμων, γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοδοσία στὸ Κατάρ. Κάτι δηλαδὴ ποὺ θυμίζει τὴν λαϊκὴ παροιμία “ὁ κόσμος καίγεται καὶ ἡ κυρὰ χτενίζεται”.
Τὸ ζήτημα τώρα τῆς Βορείου Ἠπείρου βρίσκεται σ’ ἕνα δύσκολο σταυροδρόμι. Ἡ γειτονικὴ χώρα, παρὰ τὶς προσπάθειές της καὶ τὴν σφοδρὴ ἐπιθυμία της νὰ ἐνταχθεῖ στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, κατηγορεῖται συνεχῶς ἀπὸ τοὺς εὐρωπαίους ἑτέρους μας ὅτι δὲν σέβεται καθόλου τὰ δικαιώματα καὶ τὰ δίκαια τῶν Βορειοηπειρωτῶν, διότι, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, ἁρπάζει τὶς περιουσίες τους, ἰδίως στὴν περιοχὴ τῆς Χειμάρρας, ὅπως ἐπίσης καὶ τὶς περιουσίες ἱερῶν μονῶν ποὺ τελικὰ περιέρχονται στὰ χέρια ἡμετέρων.
Σχετικὰ δὲ μὲ τὴν ἀπογραφὴ τοῦ ἑλληνισμοῦ κάνει τὰ ἀδύνατα δυνατά, γιὰ νὰ παρουσιάσει τοὺς Βορειοηπειρῶτες πὼς ἔχουν μειωμένο ἀριθμό. Ἔτσι ἡ ἔνταξή τους στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ὅλο καὶ πηγαίνει παραπίσω. Θὰ δοῦμε πῶς θὰ καταλήξει αὐτὴ ἡ ἱστορία, τώρα μάλιστα, ποὺ ὑπάρχει ἀνοικτὸ καὶ τὸ θέμα τῆς παράλογης φυλακίσεως τοῦ ἐκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρι. Ἐλπίζουμε ὅτι ὁ Πρωθυπουργός μας θὰ ἀσκήσει ὅλη του τὴν ἐπιρροὴ πρὸς τὸν Ἀλβανὸ ὁμόλογό του, ὥστε ὁ Μπελέρης νὰ ἐλευθερωθεῖ σύντομα, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀσκήσει ἀπρόσκοπτα τὰ καθήκοντά του στὴν ἀδούλωτη καὶ ἡρωϊκὴ Χειμάρρα. Ἀπόψε, πρέπει νὰ ἔχει τελειώσει τώρα, στὴ Χειμάρρα ἔγινε μεγάλο Συλλαλητήριο, τὸ ὁποῖο ὀργάνωσε ἡ Ὁμόνοια, ἐπικεφαλῆς τοῦ ὁποίου (Συλλαλητηρίου) ἦταν οἱ Δήμαρχοι Ἀθηναίων καὶ Θεσσαλονίκης. Θὰ δοῦμε, δὲν μάθαμε ἀκόμη νεώτερα.
Πάντως δὲν πρέπει νὰ ὑπάρξει καμμιὰ ὑποχώρηση ἐκ μέρους μας, γιατὶ πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι στὰ ἐθνικὰ ζητήματα δὲν χωροῦν ἐκπτώσεις καὶ ὑποχωρήσεις.
Πέρα ὅμως, ἀπ’ ὅλα αὐτά, ἡ Ἀλβανία δὲν ξεχνάει καὶ τοὺς “Τσάμηδες”. Τὸν περασμένο Μάϊο, ὅταν ὁ Ἕλληνας Ὑπουργὸς τῶν Ἐξωτερικῶν μετέβη στὰ Τίρανα καὶ συναντήθηκε μὲ τὴν Ἀλβανὴ ὁμόλογό του, ἐκείνη τοῦ ἔθεσε εὐθέως τὴν ἄρση τοῦ ἐμπολέμου ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, καθὼς καὶ τὸ ζήτημα τῶν περιουσιῶν τῶν “Τσάμηδων” στὴν Θεσπρωτία. Βέβαια, πῆρε πληρωμένη τὴν ἀπάντηση. Ὅμως, εἶναι φανερὸ ὅτι οἱ γείτονες ὑποκινοῦν τοὺς “Τσάμηδες” γιὰ νὰ ἐκβιάσουν τὴν Ἑλλάδα ποὺ μιλάει γιὰ Βορειοηπειρῶτες, παρουσιάζοντάς τους ὡς δῆθεν μειονότητα (τοὺς Τσάμηδες) γιὰ τοὺς ὁποίους ἡ Ἀλβανία ἔχει, ὑποτίθεται, τὴν διαχείρισή τους. Ἀλλὰ γιὰ ὅσους ἀγνοοῦν τί εἶναι οἱ “Τσάμηδες” καὶ κυρίως τὰ νεώτερα παιδιά, καλὸ εἶναι νὰ λεχθοῦν καὶ λίγα λόγια γιὰ τὴν ἐνημέρωσή τους. Οἱ “Τσάμηδες”, λοιπόν, τί εἶναι ; Εἶναι μουσουλμάνοι, κάτοικοι τῆς Θεσπρωτίας, ἀπὸ τὸν καιρὸ ποὺ οἱ Τοῦρκοι, τὸν 15ο αἰῶνα, κατέλαβαν καὶ τὴν Ἤπειρο. Στὰ χρόνια, ὅμως, τῆς Κατοχῆς, 1941-1944, οἱ “Τσάμηδες” συνεργάστηκαν πρῶτα μὲ τοὺς Ἰταλούς, ἐναντίων βέβαια, τῶν γηγενῶν ἡπειρωτῶν κατοίκων τῆς Θεσπρωτίας, ἁρπάζοντας τὶς περιουσίες, τὰ σπίτια καὶ τὰ ζωντανά τους, καὶ σκοτώνοντας ὅποιον ἤθελαν, χωρὶς νὰ δίνουν λόγο σὲ κανένα. Μετὰ τὴν συνθηκολόγηση τῆς Ἰταλίας, τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1943, οἱ “Τσάμηδες” συνεργάστηκαν μὲ τοὺς Γερμανούς, καὶ αὐτοὶ ὑπῆρξαν οἱ αἴτιοι τῆς ἐκτελέσεως τῶν 49 Προκρίτων τῆς Παραμυθιᾶς, στὶς 29 Σεπτεμβρίου 1943. Ὅταν, ὅμως, ἔφθασε τὸ τέλος τῶν Γερμανῶν, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1944 καὶ αὐτοὶ ἄρχισαν νὰ ἀποχωροῦν καὶ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, οἱ “Τσάμηδες”, ἀναλογιζόμενοι ὅτι τοὺς περίμενε σκληρὴ τιμωρία γιὰ τὰ ἀνήκουστα ἐγκλήματά τους, ἀκολούθησαν τοὺς ἠττημένους Γερμανοὺς καὶ πῆγαν στὴν Ἀλβανία. Ἀλλὰ ὁ Ἐνβὲρ Χότζα, ἐπειδή, ἴσως, τοὺς φοβόνταν, περιόρισε τοὺς “Τσάμηδες” στὴν Κονίσπολη. Ἀργότερα, τὰ ἑλληνικὰ Στρατοδικεῖα ἐδίκασαν “ἐρήμην” τοὺς ἐγκληματίες “Τσάμηδες”, καὶ ἐδήμευσε τὶς περιουσίες τους, τὶς ὁποῖες ἄλλως τε τὶς εἶχαν κλέψει ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες. Τώρα ἡ Ἀλβανία παρακινεῖ, ὑπογείως, ἐννοεῖται, τοὺς ἀπογόνους ἐκείνων τῶν ἐγκληματιῶν, γιὰ νὰ ἐκβιάζει τὴν Ἑλλάδα. Πρίν, ὅμως, ὁλοκληρώσω τὴν ἑνότητα γιὰ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ Θέμα, θεωρῶ ἀναγκαῖο νὰ σᾶς ἐνημερώσω, γιὰ νὰ τὸ γνωρίζετε αὐτό, ὅτι ἡ Ἑλλάδα, ἐπισήμως, ΔΕΝ χρησιμοποιεῖ τὸν ὅρο “ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ”, ἀλλὰ ἑλληνικὴ μειονότητα. Ἐμεῖς ὅμως ἐπιμένουμε “ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ καὶ ΕΛΛΗΝΕΣ τῆς ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ”.
Τέλος, λίγες σκέψεις γιὰ τὸ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ, ποὺ εἶναι ἕνα θέμα ποὺ “καίει” τὸ Ἔθνος μας. Καὶ δὲν πρόκειται μόνο γιὰ τὴν ὑπογεννητικότητα ἡ ὁποία ἀναπόφευκτα ὁδηγεῖ στὴ συρρίκνωση τῆς Ἑλλάδος. Πρόκειται καὶ γιὰ τὸ ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων, ποὺ τὶς ἔχουμε μάλιστα, νομιμοποιήσει. Ἡ Πολιτεία ἔχει νομιμοποιήσει τὶς ἐκτρώσεις. Ἔτσι, ὅπως λένε οἱ εἰδικοί, κάθε χρόνο σφαγιάζονται 300.000 ἑλληνόπουλα. Γι’ αὐτὸ ἡ Πολιτεία ἀναγκάσθηκε νὰ αὐξήσει τὴν στρατιωτικὴ θητεία ἀπὸ 9 σὲ 12 μῆνες, προκειμένου νὰ ὑπάρχει στρατὸς ποὺ θὰ φρουρεῖ τὰ σύνορα τῆς Πατρίδος μας. Πέρα ὅμως, ἀπὸ αὐτό, ἀπαιτεῖται ἡ στήριξη τῆς οἰκογένειας καὶ μάλιστα τῆς πολύτεκνης οἰκογένειας, ὅπως πολλὲς φορὲς τὸ ἔχουμε τονίσει. Γιατί, κοιτᾶξτε, τὸ νὰ θεωρεῖται ἡ πολυτεκνία “τεκμήριο πλούτου” (σοῦ λέει ἔχεις 5-6 παιδιά, μιὰ χαρὰ εἶσαι, εἶσαι πλούσιος λέει τὸ κράτος) καὶ νὰ φορολογεῖται ἡ πολύτεκνη οἰκογένεια, θὰ ἦταν ἁπλῶς γελοῖο, ἄν δὲν ἦταν τραγικὸ γιὰ τὴν Ἑλλάδα.
Κλείνοντας τὴν φτωχὴ αὐτὴ ὁμιλία, αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκη πέρα ἀπὸ τὰ ἐγκάρδια συγχαρητήρια, νὰ εὐχαριστήσω τοὺς ἡρωϊκοὺς πυροσβέστες μας, τοὺς ἀδάμαστους πυροσβέστες μας, καὶ τοὺς ἐθελοντὲς πυροσβέστες. Νὰ εὐχαριστήσω τοὺς γενναίους ἄνδρες τῆς ἀστυνομίας καὶ τοῦ στρατοῦ μας, καθὼς καὶ τοὺς ἀνυποχώρητους στὸ καθῆκον, ἀεροπόρους μας, ἀπὸ τοὺς ὁποίους δύο ἐκλεκτὰ στελέχη τῆς πολεμικῆς μας ἀεροπορίας, δύο παλληκάρια, θυσιάστηκαν τὴν ὥρα τοῦ καθήκοντος, ποὺ τὰ θρήνησε ὁλόκληρη ἡ Ἑλλάδα. Τοὺς συγχαίρω καὶ τοὺς εὐγνωμονῶ καὶ ἐκ μέρους ὅλων σας, διότι μὲ ὑπεράνθρωπες προσπάθειες κατόρθωσαν, μὲ τὴν εὐλογία τῆς Παναγίας νὰ δαμάσουν τὴν “λερναία ὕδρα” τῆς πυρκαϊᾶς. Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Θεοτόκος νὰ εὐλογοῦν αὐτὰ τὰ νέα παιδιά, νὰ εὐλογοῦν τὸ Ἔθνος μας καὶ ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Ἀμήν".
