"Θεωρῶ ὅτι τὸ ἠλεκτρονικὸ σύστημα ἀποτελεῖ τὸν ὕστατο ζυγὸ ποὺ ἐπιβάλλεται στὸν ἄνθρωπο, ὥστε αὐτὸς νὰ μὴν κινεῖται πιὰ καθόλου, οὔτε δεξιά, οὔτε ἀριστερά. Νὰ κρατᾶ τὸν ἄνθρωπο δέσμιο, ὅσο γίνεται πιὸ δεμένο μὲ τὴν ταΐστρα του, σὰν ἕνα ἁλυσοδεμένο ζῶο, τὸ ὁποῖο δὲν τρώει παρὰ τὸ χόρτο ποὺ τοῦ δίνει ὁ ἰδιοκτήτης του.
Σκοπὸς τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης, τούτη τὴν ὥρα, δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴν διάλυση τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴ διάλυση τῆς ἐπαφῆς μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων. Ἐὰν κάποια πολιτικὰ συστήματα καθυποτάσσουν τὰ δικαιώματα τῶν ἀνθρώπων, αὐτὸ τὸ δικτατορικὸ ἠλεκτρονικὸ σύστημα θὰ βάλει σὲ ζυγὸ τὴν ψυχή, θὰ καταδυναστεύει τὴ σκέψη τοῦ ἀνθρώπου.
Κάποιοι θέλουν νὰ γίνουμε μόνο νούμερα, ὅπως οἱ κρατούμενοι. Προσπαθοῦν νὰ διαλύσουν τὶς σχέσεις μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό. Εἶναι μία προσπάθεια νὰ γίνει ἡ κοινωνία "ρομπότ". Σιγά - σιγά θὰ ἐξαφανιστεῖ ἀπ' αὐτὴν ὁ κανονικὸς ἄνθρωπος καὶ θὰ μείνουν μόνο τὰ ρομπὸτ ποὺ ἐλέγχονται ἀπὸ τὰχα "ἀνώτερους" ἀνθρώπους, ἐκείνους ποὺ διευθύνουν τὸν κόσμο. Ὁ σημερινὸς πολίτης μας εἶναι τυφλωμένος, δὲν καταλαβαίνει τὴν κατάσταση στὴν ὁποία βρίσκεται καὶ δέχεται σὰν ζῶο τὴν προσωπική του διάλυση.
Πρέπει ἐμεῖς νὰ διαλύσουμε ἐκ τῶν προτέρων αὐτὸ τὸ ἠλεκτρονικὸ σύστημα, νὰ κάνουμε ὅ,τι εἶναι δυνατὸν γιὰ νὰ μὴ δεχτοῦμε αὐτὴν τὴ νέα ἠλεκτρονικὴ τάξη πραγμάτων, αὐτὸν τὸν "πολιτισμό" τῆς εἰκόνας καὶ τῶν ὀπτικῶν μέσων στὸ διαδίκτυο.
Παρατηροῦμε τὴν ἀπομείωση τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ὀλισθαίνει ἀπὸ πρόσωπο σὲ ὄνομα καί, τέλος, σὲ ἀριθμό. Ὁ ἄνθρωπος ὅμως, μοιάζει στὸν Θεό, εἶναι πλασμένος κατ' εἰκόνα καὶ καθ' ὁμοίωσίν Του καὶ διαθέτει ἔμφυτα μέσα του ὅλα τὰ ἀποθέματα, ὥστε νὰ μὴν πέσει στὴν ὕπουλη παγίδα. Ἄς μὴν πουλήσουμε τὴν ἐλευθερία μας καὶ τὸ δικαίωμά μας νὰ μοιάζουμε στὸν Ὕψιστο Θεό !"
(σελ. 153,154 ἀπὸ τὸ βιβλίο "Ζωὴ θυσιαζόμενης ἀγάπης, Γέρων Ἰουστῖνος Πίρβου, Ἐκδόσεις Ἄθως).
