Γερόντισσας Ξένης τῆς τυφλῆς (+1923)
(Πρώτης ἡγουμένης τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Τριάδος Αἰγίνης καὶ πρώτης μαθήτριας τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου).
Ὦ Ἄγγελε πανάγιε, Προστάτα καὶ φρουρέ μου,
ῥύστα(=σωτήρα) καὶ ἀντιλῆπτορ μου, θεῖε χειραγωγέ μου.
Ἀπάλλαξόν με δέομαι, ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν μου,
ἐκ τῶν κακῶν μου ἕξεων (=συνηθειῶν), καὶ ἐπιθυμιῶν
μου.
Κατεύθυνον σοῦ δέομαι, τὰ διαβήματά μου,
ἁγίασον τὰς σκέψεις μου, καὶ τὰ νοήματά μου.
Κυβέρνησον, προστάτευσον, καὶ διαφύλαξόν με,
Καὶ εἰς λιμένα εὔδιον(=γαλήνιον), φρουρέ μου (κατ)εὔθυνόν
με.
Ἐν ὥρᾳ τοῦ θανάτου μου, σπεῦσον βοήθησόν με,
καὶ ἐκ τοῦ ἀντιδίκου μου (=ἀντιπάλου μου), σὺ ἐλευθέρωσόν
με.
Ὅπως τῆ μεσιτείᾳ σου, τύχω φιλανθρωπίας,
ἐλέους καὶ ἀφέσεως, καὶ θείας Βασιλείας.
