Τὸ Γενικὸ Σύνθημα τῆς φετινῆς μας ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΣ ἦταν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας πρὸς τοὺς μαθητές του :"ΘΑΡΣΕΙΤΕ".
(Δηλαδή, νὰ ἔχετε Θάρρος)
Ἄς ξεκινήσουμε ἀπὸ τὴν
Κατασκηνωτικὴ Περίοδο τῶν Ἀγοριῶν
14-22 Ἰουλίου
Πέρα ἀπὸ τὴν ὄρεξη ποὺ μᾶς ἀνοίγει στὴν ὄμορφη φύση,
ἔχουμε καὶ.. ἰδέες.
Ὄρεξη ὄχι μόνο στὸ φαγητό...
ἀλλὰ καὶ στὰ πνευματικά.
Ἡ πρωϊνὴ ἁγιογραφικὴ μελέτη μὲ τὸ σύνθημά της θεωρεῖται καὶ εἶναι ἀπαραίτητο ἐφόδιο γιὰ ὅλη τὴν ἡμέρα.
Ἐπιτραπέζια παιχνίδια ἐξυπνάδας καὶ σβελτάδας, γιὰ μεγάλους...
ἀλλὰ καὶ γιὰ ... μικρούς
(μὲ πολλά, ὅμως, χαρίσματα).
Πρωταθλήματα ποικίλα μὲ μετάλλια καὶ ἐπαίνους.
Ἐδῶ στὸ μπόουλινγκ ὑπῆρξε διαγωνισμὸς εὐστοχίας.
Ἄχ ! νὰ εἶχα μιὰ ἀκόμη εὐκαιρία νὰ ρίξω...
Ἐδῶ ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ μαχητικὰ παιχνίδια : ΦΡΟΥΡΙΑ !!!
- Ἐπίθεση στὸ κάστρο τους...
- Κάντε "ντού" ὅλοι μαζὶ παιδιὰ καὶ θὰ πάρουμε τὴν σημαία...
Φέτος στὸ πρωτάθλημα Βόλεϋ εἴχαμε ἐκπλήξεις...!;!
Καὶ ἄλλοι ... νὰ παίζουν μὲ τὰ γατάκια, ποὺ γιὰ πρώτη χρονιά, φέτος, μᾶς ἔκαναν συντροφιά στὴν Κατασκήνωσή μας.
Καλὴ ἀντάμωση, παιδιά, καὶ τοῦ χρόνου.
Ἀντάμωση, ὄχι μόνο μὲ τὸ γατάκι, ἀλλὰ καὶ μὲ ὅλους σας, ὁμαδάρχες καὶ ὁμαδόπουλα.
Ἄς περάσουμε τώρα καὶ στὴν Κατασκήνωση τῶν ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ, ποὺ ἔγινε ἀργότερα
3-7 Αὐγούστου
Τὶ ; Μπουγέλο στὴν Κατασκήνωση ; Ἀπαράδεκτο. Θεέ μου ! Καὶ οἱ Ὁμαδάρχισσες στὸ Μπουγέλο ;
Ναί, γιατὶ ὄχι. Αὐτὸ εἶναι τὸ ξεχωριστό. Δὲν φαίνεται στὰ πρόσωπά μας πόσο ἐπιτυχία εἶχε ;
Βέβαια, ....γίναμε μουσκίδι, ἀλλὰ δὲν πειράζει τὸ διασκεδάσαμε...
Στὴν ἐλεύθερη ὥρα πολλὰ παιδιὰ ἀσχολοῦνται μὲ κατασκευές. Ἡ δημιουργία τοῦ καινούργιου μᾶς εὐχαριστεῖ.
Ποῦ τὰ σκέφτονται αὐτὰ ; Ἔ, καλά. Μόνον τὰ κορίτσια μποροῦν νὰ τὰ κάνουν αὐτά. Εὐτυχῶς ποὺ διακοσμοῦν τὴν Κατασκήνωση καὶ τοὺς τοίχους τὰ κορίτσια, καὶ ἔτσι ὡμορφαίνουν τὸν χῶρο καὶ γιὰ τὴν περίοδο τῶν ἀγοριῶν.
Ἀκόμα καὶ στὸ μεσημεριανὸ τραπέζι διακόσμηση. Μακάρι νὰ τρώγονταν κι αὐτό... Ἀλλά, δυστυχῶς, εἶναι κεράκι γιὰ νὰ δημιουργήσει, ὅπως λέγεται, ἀτμόσφαιρα. Εἴδατε ρομαντισμός...
Πώ, πώ, περιποίηση ! Ἡ "ὁμάδα ἀγάπης", τραπεζοκομίας, μέχρι καὶ θῆκες γιὰ τὰ μαχαιροπύρουνα ἔκανε. Τὸ κουταλάκι ὁριζόντια γιὰ τὸ γλυκό, καὶ μιὰ ἔκπληξη. Ἕνα σημείωμα μὲ πνευματικὸ περιεχόμενο γιὰ τὸν καθένα. Δηλαδή, "τὸ τερπνὸν μετὰ τοῦ ὠφελίμου". Μπράβο.
Εἴπαμε νὰ κάνουμε τὸ τραπέζι καὶ σὲ ἄτομα ποὺ προσφέρουν ἀνιδιοτελῶς στὴν Κατασκήνωσή μας. Ἕνα ἁπλό, ἀλλὰ θερμὸ "εὐχαριστῶ" στὰ πρόσωπά τους.
Ἀχέχαστο ἦταν τὸ δειλινὸ ἐκεῖνο, ποὺ πῆγαμε ἕως τὸν "Ἅγιο Στέφανο" γιὰ νὰ τελέσουμε τὴν Παράκλησή μας πρὸς τὴν Παναγία μας. Ἡ θέα σ' ἐκεῖνο τὸ σημεῖο θύμιζε πὼς βρισκόμασταν σὲ ἀεροπλάνο. Μπροστά μας ἡ Παναγία τῆς Μολυβδοσκέπαστης, δεξία της ἡ ζεύξη τῶν δύο ποταμῶν Ἀώου καὶ Σαρανταπόρου, καὶ ἀντίκρυ μας στὸ βάθος τὰ χωριὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου. Καὶ ν' ἀκούγεται ἡ δέηση : "Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν ἐν Βορείῳ Ἠπείρῳ δεινῶς χειμαζομένων ἀδελφῶν ἡμῶν καὶ τῆς σωτηρίας αὐτῶν". Καὶ νὰ ἀνταποκρίνονται οἱ παιδικὲς φωνές : "Κύριε ἐλέησον".
Μόνον μερικὲς στιγμὲς σᾶς δείξαμε ἀπὸ τὴν Κατασκήνωση. Τὶς ὑπόλοιπες θὰ τὶς ζήσετε ὅταν θὰ ἔλθετε. Σᾶς περιμένουμε...
Καὶ οἱ ἀναμνηστικὲς φωτογραφίες μας...