1821-2011 : ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΑ 190 ΧΡΟΝΙΑ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟ
ΤΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ Ε΄ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΝΠΟΛΕΩΣ
ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ- ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΟΝΙΤΣΗΣ 13-11-2011
Σεβασμιώτατε, κ. Δήμαρχε Κονίτσης, κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, ἀξιότιμοι κύριοι ἐκπρόσωποι τῶν στρατιωτικῶν, ἀστυνομικῶν καί πυροσβεστικῶν ἀρχῶν, σεβαστοί πατέρες, κυρίες καί κύριοι, ἀγαπητά μας παιδιά.
Δὲν εἶναι σπάνιο τὸ φαινόμενο, στὴν ἐποχὴ τῆς ἔντονης ἀμφισβήτησης ποὺ ζοῦμε, δημοσιογράφοι καὶ ἱστορικοὶ νὰ κρίνουν κατὰ καιροὺς, ἀπερίσκεπτα κάποια γεγονότα καὶ πράξεις σημαινόντων προσώπων τῆς Ἱστορίας μας . Ἀποδίδουν λόγους καὶ πράξεις προδοσίας σὲ πρόσωπα ποὺ ἀναλώθηκαν ἤ καὶ ἔδωσαν καὶ τὴν ζωή τους ἀκόμα γιὰ τὴν Πατρίδα. Ἀκολουθώντας, συνήθως, «οἱ ἐπικριτὲς αὐτοὶ τῶν πάντων» μιὰ συγκεκριμένη ἰδεολογία, ἀρέσκονται νὰ ἀσχολοῦνται κυρίως μὲ πρόσωπα ἐξέχοντα, ποὺ κατὰ κοινὴ ὁμολογία προσέφεραν τὰ μέγιστα στὸν ἱερὸ ἀγῶνα τῆς Πατρίδος μας. Ἀρέσκονται, νὰ ἐκτοξεύουν τὸ δηλητήριό τους σὲ πρόσωπα ἀκόμα καὶ ἱερά, ἱκανοποιώντας ἔτσι ἀφ’ ἑνὸς τὴν κακεντρέχειά τους ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου τὴν προβολή «τῶν δικῶν τους ἀνακαλύψεων». Ὅμως, γιὰ νὰ εἴμαστε ἀντικειμενικοὶ στοὺς χαρακτηρισμούς μας ὀφείλουμε νὰ τοποθετοῦμε τὸ πρόσωπο ποὺ πάντοτε ἐξετάζουμε μὲσα στὸ χρονικὸ πλαίσιο τοῦ καιροῦ ποὺ ἔδρασε καὶ ὄχι τοῦ δικοῦ μας καιροῦ. Στὶς συνθῆκες ποὺ τότε ἐκτυλίσσονταν, ἐκτιμώντας ὅλες τὶς παραμέτρους ἐκείνης τῆς ἐποχῆς.
Ἐπειδὴ φέτος συμπληρώνονται 190 χρόνια ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο τοῦ Πατριάρχη Κων/πόλεως Γρηγορίου τοῦ Ε΄ (1821 - 2011) ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις σκέφθηκε στὴν καθιερωμένη ἐδῶ καὶ χρόνια ἐτήσια ἐκδήλωση ποὺ κάνει, νὰ τὴν ἀφιερώσει στὸν Ἐθνομάρτυρα καὶ Ἱερομάρτυρα Ἅγιο Γρήγοριο τὸν Ε΄ . Ὁ λόγος ποὺ θελήσαμε νὰ προβάλουμε τὸ πρόσωπό του ἔχει ἐκτὸς τῆς καθαρῶς ἱστορικῆς πλευρᾶς καὶ μία ὑφὴ ἀπολογητική. Διότι κατὰ καιρούς, ὅπως προαναφέραμε, ἀσκεῖται μιὰ κακόβουλη πολεμικὴ ἐναντίων του, μιὰ συκοφαντία, ὡς τάχα προδότου τῆς Ἐπαναστάσεως καὶ τῆς Πατρίδος. Ἡ πολεμικὴ αὐτὴ μπορεῖ νὰ ἐνταχθεῖ στὴν γενικότερη ἐναντίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους πολεμική, τῶν ἑλληνοχριστιανικῶν ἱδεωδῶν καὶ τῆς ἀποδομήσεως τῆς κοινωνίας μας. Δὲν μᾶς πτοοῦν οἱ κριτικὲς αὐτές, διότι «μεγάλη ἡ ἀλήθεια καὶ ὑπερισχύει» (Α΄ Ἔσδρας 4, 41) . Ὁ Γέρος τοῦ Μωριᾶ, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ὅταν ἄκουγε κάποιους νὰ καταφέρονται σὲ πρόσωπα ἐγνωσμένου κύρους ἤ καὶ θεσμούς συνήθιζε νὰ λέει τὰ ἑξῆς: -Ποῦ πετοῦν ὀρέ τὶς πέτρες τὰ παιδιά ; Στὴν καρυδιὰ ποὺ ἔχει καρύδια ἤ σ’ αὐτὴν ποὺ δὲν ἔχει ; Ἄς ἔχουμε ἐμεῖς καρύδια καὶ ἄς μᾶς πετροβολοῦν».
Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι πολλοί συνέβαλαν καί κουράστηκαν γιά τήν πραγματοποίηση τῆς Ἐκδηλώσεως αὐτῆς. Θερμές εὐχαριστίες ὀφείλονται : Στήν Διεύθυνση τοῦ Γυμνασίου καὶ Λυκείου πού μᾶς παρεχώρησε εὐγενῶς τήν αἴθουσα. Στόν Ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας «Ράδιο Δρυϊνούπολις», πού μεταδίδει «ἐπί πτερύγων ἀνέμων» (ζωντανά) τήν ἐκδήλωση. Στήν Πανελλήνιο Ἕνωση Γονέων ἡ Χριστιανικὴ Ἀγωγή (ΓΕΧΑ) Λαμίας ποὺ προθύμως μᾶς ἀπέστειλε ὑλικὸ ἀλλὰ καὶ τὸ ὁμοίωμα τοῦ ἀνδριάντος τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Ε΄ ποὺ κοσμεῖ τὰ Προπύλαια τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνών. Στίς καθηγήτριες , καθηγητές καί μαθητές πού συνέβαλαν στήν παρουσίαση τῶν ταμπλώ, τῶν διαφημιστικῶν ἀφισσῶν καί τῶν ἀπαγγελιῶν. Στόν ἄξιο καὶ νέο χοράρχη τῆς Χορωδίας μας κ. Χρῆστο Μπαρτσόπουλο, θεολόγο καὶ Πρωτοψάλτη σὲ Ἱερὸ Ναὸ τῆς Θεσσαλονίκης μὲ πολύτιμη πεῖρα σὲ συγκρότηση χορωδιῶν, πού διένυσε τόσα χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν συμπρωτεύουσα ὥστε νὰ βρίσκεται σήμερα κοντά μας καὶ νὰ διευθύνει τὴν χορωδία μας. Ὁ κ. Μπαρτσόπουλος εἶναι ἄριστος γνώστης καὶ τοῦ μουσικοῦ ὀργάνου «ψαλτήριον ἤ κανονάκι» ὅπως ἐπίσης παραδίδει μαθήματα τῆς εἰδικότητός του καὶ στὴν Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστικὴ Σχολὴ Βελλᾶς. Εὐχαριστίες καταθέτουμε στὰ μέλη τῆς χορωδίας μας, πού ἀποτελοῦνται ἀπό σπουδαστές μικρούς καί μεγάλους, μαθαίνοντας τήν Βυζαντινὴ καὶ Παραδοσιακή Μουσική μας ἄλλοι πρακτικά καί ἄλλοι ποιό ἐμπεριστατωμένα. Δὲν ἐφίσθησαν κόπων καὶ δυνάμεων ὥστε νὰ διαθέσουν τὸν πολύτιμο χρόνο τους στὴν ἑτοιμασία ὅσων στὴν συνέχεια θὰ ἀκούσετε. Οἱ μεγάλοι ἀπὸ τὶς ἐργασίες τους καὶ οἱ μικρότεροι ἀπὸ τὸ παιχνίδι καὶ τὰ διαβάσματά τους. Πολλὲς εὐχαριστίες ὀφείλονται καὶ στοὺς ὀργανοπαίκτες μας, ποὺ μαζὶ μὲ τοὺς δασκάλους τους κουράστηκαν νὰ μάθουν τὰ τραγούδια διαθέτοντας προθύμως τὸν χρόνο τους γιὰ νὰ μᾶς εὐχαριστήσουν. Ἰδιαίτερα νὰ εὐχαριστήσουμε τὸν κ. Φώτιο Καραμπᾶ ποὺ θὰ παίξει βιολί, τὸν κ. Γρηγόριο Γιάκη ποὺ θὰ παίξει κλαρίνο καὶ ποὺ ἦλθαν ὁ μέν πρῶτος ἀπὸ τὰ Ἰωάννινα ὁ δὲ δεύτερος ἀπὸ τὴν Ἠγουμενίτσα γιὰ νὰ μᾶς εὐφράνουν μουσικά. Εὐχαριστίες ἀνήκουν στὸν κ. Πέτρο Ἀλεξίου, Κονιτσιώτη, ποὺ ἐρχόμενος καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὰ Ἰωάννινα παραδίδει κάθε ἑβδομάδα μαθήματα λαούτου στὴν Μητρόπολή μας συμβάλλοντας ἔτσι στὴν ἀρτιότερη ἐμφάνιση τῆς χορωδίας μας.
Τέλος, ἰδιαιτέρως νά εὐχαριστήσουμε, τὸν κυρίως ὁμιλητὴ Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη καὶ ἱεροκήρυκα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Φθιώτιδος π. Σεραφεὶμ Ζαφείρη, μέλος τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» ποὺ, παρὰ τὸν φόρτο τῆς πνευματικῆς του ἐργασίας, καὶ τὸ πολύωρο ταξίδι του ἀπὸ τὴν Λαμία, δέχθηκε νά παρουσιάσει τὴν πολυκύμαντη ζωὴ τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος καὶ ἐθνάρχου τῆς ὀδύνης Γρηγορίου τοῦ Ε΄, Πατριάρχου Κων/πόλεως, δίνοντας, ὅπως θὰ δοῦμε, καὶ ἀπαντήσεις στοὺς ἐπικριτὲς τοῦ Ἁγίου. Ὁ π. Σεραφεὶμ ἔχει ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν μορφὴ τοῦ Πατριάρχη ἀλλὰ ἐπιπλέον κατέχει τὴν θέση τοῦ ὑπευθύνου στὸν Ἀντιαιρετικὸ καὶ Ἀπολογητικὸ τομέα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Φθιώτιδος, θέση θὰ λέγαμε «εἰδικοῦ», ποὺ βοηθεῖ στὴν διαπραγμάτευση τοῦ ὅλου θέματός μας.
Τό πρόγραμμά μας ξεκίνησε, μὲ τὸ Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Ε΄, ποὺ ψάλλεται κάθε 10η Ἀπριλίου, (ἡμέρα τῆς θυσίας του). Οἱ στίχοι τοῦ τροπαρίου ξεκινοῦν ὅμοια μὲ τοὺς στίχους τοῦ Ἀπολυτικίου τῆς Πεντηκοστῆς : «Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν». Ὁ ποιητὴς ἐκφράζει τὴν σημασία τῆς θυσίας τοῦ Πατριάρχου γιὰ τὸ ὑπόδουλο Ἔθνος. «Ἡ ἀγχόνη ποὺ πῆρε τὴν ζωὴ του ἀντί ν’ ἀπελπίσει τὸ ἀγωνιζόμενο ἔθνος, ἀντίθετα χαλύβδωσε τὴν ἀπόφασή του νὰ ζήσει ἐλεύθερο ἤ νὰ πεθάνει» γράφει ὁ Δημ. Φωτιάδης, ἕνας σύγχρονος ἱστορικός. Ὁ ὕμνος ἔχει μελλοποιηθεῖ σὲ Ἦχο Πλάγιο τοῦ Δ΄ κατὰ τριφωνία. Ἀλλὰ ἡ χορωδία μας θὰ συνεχίσει νὰ ἐγκωμιάζει τὸν Ἱεράρχη «ὡς φωστῆρα φαεινὸν, ποιμένων τὴν δόξαν καὶ κλέος (δόξα) τῶν μαρτύρων» μὲ τὸ ἑπόμενο Μεγαλυνάριον ποὺ εἶναι μελοποιημένο στὸν ἴδιο ἦχο, πλάγιο τοῦ Δ΄ κατὰ τριφωνία. Κατόπιν αὐτοῦ θ’ ἀκολουθήσει ἡ κυρίως ὁμιλία τοῦ σεβαστοῦ μας π. Σεραφεὶμ ἐπὶ τῇ συμπληρώσει ἐφέτος 190 χρόνων ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο τοῦ Πατριάρχου Κων/πόλεως Γρηγορίου τοῦ Ε΄.
v Ἀφοῦ εὐχαριστήσουμε τὸν π. Σεραφεὶμ γιὰ τὴν ἐμπεριστατωμένη, πράγματι, ὁμιλία του, ἡ Χορωδία μας θὰ συνεχίσει μ’ ἕνα τροπάριο «Κοντάκιον», ὅπως λέγεται, πρὸς τὸν Ἁγ. Γρηγόριο τὸν Ε΄. Ὁ ὑμνωδὸς σὲ ἦχο Δ΄ μᾶς μεταφέρει στὴν Ἀθήνα, ὅπου στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ εὑρίσκεται τὸ πάνσεπτο λείψανο τοῦ Πατριάρχου. Ἐκεῖ, παροτρύνει τοὺς Πανέλληνες, ποὺ περιτριγυρίζουν τὴν λάρνακά του, νὰ ἐγκωμιάσουν τὸν ἅγιο «ἅσμασι θείοις καὶ λαμπροῖς» προσφέροντας ἔτσι τὴν ὑμνωδία τους καὶ τὴν εὐχαριστία τους στὸ πρόσωπό του. Στὴν συνέχεια θ’ ἀκούσουμε, μὲ τὴν μορφὴ τῆς ἀπαγγελίας, κάποιες μόνον στροφὲς ἀπὸ τὸν Ἐθνικό μας Ὕμνο ποὺ ἔγραψε ὁ Διονύσιος Σολωμός. Ὁ Ὕμνος εἰς τὴν ἐλευθερίαν» ἀποτελεῖται ἐν συνόλῳ ἀπὸ 158 τετράστιχες στροφές καὶ εἶναι ἀξιοπαρατήρητο ὅτι σ’ ὅλες αὐτὲς τὶς στροφὲς μόνον δύο πρόσωπα ἀναφέρονται ὀνομαστικά καὶ συγκεκριμένα : Τοῦ Ρήγα Φερραίου καὶ τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Ε΄. Μήπως λέει κάτι αὐτὸ στοὺς ἀδίστακτους ἐπικριτές του ;
v Ὁ ἱερὸς Πατριαρχικὸς Ναὸς στὴν Βασιλεύουσα εἶναι ἀφιερωμένος στὸν Ἅγιο Γεώργιο τὸν Τροπαιοφόρο. Ὁ Ἅγιος Γεώργιος, στρατιωτικὸς Ἅγιος, ἀνέκαθεν εἶχε συνδεθεῖ μὲ τὸ ποθούμενο, καὶ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ ξαναγυρίσουμε κάποτε στὴν Πόλη τῶν ὀνείρων μας. Ἡ προσδοκία αὐτὴ πέρασε στὶς συνειδήσεις τῶν Ἑλλήνων σὲ τέτοιο σημεῖο ὥστε ὁ λαός μας αὐθόρμητα νὰ τραγουδάει τὸ στίχο : «Βοήθα μας Ἁϊ - Γιώργη καὶ σὺ Ἁγιο-Κοσμᾶ, νὰ πάρουμε τὴν Πόλη καὶ τὴν Ἁγιὰ Σοφιά». Τὸ ἑπόμενο Δημοτικὸ Τραγούδι, ποὺ ἔχει καταβολὲς Πολίτικες (ἀπὸ τὴν Πόλη) ἀναφέρεται στὸν Ἅγιο Γεώργιο ποὺ ἐξυμνεῖται «καβαλάρης, ἀρματωμένος μὲ σπαθὶ καὶ μὲ χρυσὸ κοντάρι». Τὸ τραγούδι ἐξιστορεῖ τὴν ζωὴ τοῦ Ἁγίου καὶ ἔχει ἀρκετὲς στροφές. Ἐμεῖς θὰ τραγουδήσουμε λιγοστὲς μὲ τὴν συνοδεία τῶν μουσικῶν ὀργάνων σὲ ἦχο Πλάγιο τοῦ Α΄ καὶ ρυθμὸ ἑπτάσημο. Ἀξίζει κανεὶς νὰ διακρίνει τὸν γλυκὸ ἦχο ἀπὸ τὸ κανονάκι ποὺ δημιουργεῖ μιὰ ξεχωριστὴ ἀτμόσφαιρα.
v Πολίτικο καὶ τὸ ἑπόμενο δημοτικὸ τραγούδι, ἀφοῦ ὁ Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Ε΄ ὑπῆρξε Πατριάρχης Κων/πόλεως καὶ μαρτύρησε στὸν τόπο αὐτό. Τὸ δημοτικὸ τραγούδι ἐπιγράφεται «Τρία καράβια». Εἶναι γραμμένο σὲ ἦχο Δευτερόπρωτο, πρᾶγμα ποὺ προσδίδει στὸ τραγούδι μιὰ χαρμολύπη. Χαρὰ, ἀναλλογιζόμενοι τὶ εἴχαμε, καὶ λύπη σὲ ποιὰ κατάσταση βρίσκεται σήμερα ἡ Πόλη μετὰ τὴν ἅλωσή της. Γι’ αὐτὸ καὶ ἐπαναλαμβάνεται συχνὰ ὁ στίχος : «Κλαίει καρδιά μου, κλαίει, καρδιὰ μ΄ κι’ ἀναστενάζει». Ὁ ἀνώνυμος λαὸς βλέπει μὲ τὰ μάτια τῆς φαντασίας του νὰ στέλνονται στὴν Κων/πολη τρία καράβια ἀπὸ τὸν ἐλεύθερο Ἑλληνισμὸ νὰ πάρουν : τὸ πρῶτο καράβι τὸν Σταυρό, τὸ δεύτερο τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ «τρίτο τὸ καλύτερο τὴν Ἅγια Τράπεζά μας».
v Στὶς 10 Ἰουνίου τοῦ 2011 (φέτος) ἔφυγε ἀπὸ κοντά μας γιὰ τὴν αἰωνιότητα ὁ ἀκούραστος διδάσκαλος καὶ χοράρχης μας κ. Νικόλαος Καραβίδας. Γιὰ μιὰ δεκαπενταετία ἐρχόταν κάθε ἑβδομάδα ἀπὸ τὰ Ἰωάννινα μὲ πάγους καὶ βροχὲς νὰ διδάξει στοὺς μαθητὲς τῆς Μητροπόλεώς μας τὴν Βυζαντινὴ Μουσική. Μᾶς ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα καὶ ἔκανε τὴν θυσία αὐτή. Καὶ ἐμεῖς τὸ νοιώθαμε αὐτὸ καὶ τὸ ἐκτιμούσαμε. Φέτος κάνει τὴν παρουσία της ἡ χορωδία μας χωρὶς τὴν μορφή του. Ὅμως εἴμαστε βέβαιοι ὅτι βρῆκε παρρησία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Καὶ οἱ προσευχές του εἰσακούσθησαν ἀφοῦ δὲν μᾶς ἄφησε ὀρφανοὺς ἀπὸ χοράρχη. Ἔτσι θεωρήσαμε ὡς μικρὸ μνημόσυνο σ’ αὐτὸν νὰ ἀφιερώσουμε ἕνα τραγούδι, ποὺ μιλάει γιὰ τὴν προσφορὰ καὶ τὴν θυσία. «Χαρὰ στὸ στόμα ὅπου λέγει λόγια παρήγορα, γλυκά, γιατὶ τὸ στόμα αὐτὸ θὰ ψάλει μὲ τοὺς ἀγγέλους «Ὠσαννά» λέει μία στροφή του. Ὁ ἦχος εἶναι Πλ. τοῦ Α΄καὶ ὁ ρυθμὸς 7σημος.
v Στὴν συνέχεια θὰ διαβαστεῖ κάποιο κείμενο ποὺ ἀναφέρει κάποιες ἄγνωστες πτυχὲς στοὺς πολλοὺς, τῆς προσφορᾶς τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τὸ Ἔθνος. Θὰ ἀναφερθοῦν συγκεκριμένα πρόσωπα γιὰ νὰ καταδειχθεῖ ὅτι μὲ τὸ Ὀκτωήχι καὶ τὸ Ψαλτήρι, μὲ τὸν παπᾶ καὶ τὸν καλόγερο, τὸ Γένος κρατήθηκε ὄρθιο στοὺς δύσκολους καιροὺς τῆς Τουρκοκρατίας. Ὅμως ἡ πολυτιμότερη προσφορὰ τῆς ἐκκλησίας παραμένει ἡ προσφορὰ αἵματος τῶν κληρικῶν μαρτύρων. Ἕνα μόνον θὰ ποῦμε: Οἱ ἐπώνυμοι κληρικοὶ ποὺ θανατώθηκαν κατὰ τὴν περίοδο αὐτή, ἦταν περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἐπώνυμους στρατιωτικοὺς καὶ πολιτικούς. Μετὰ τὸ κείμενο θὰ ἀκολουθήσει ἕνα τραγούδι - μοιρολόϊ γιὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Ε΄ καὶ στὴν συνέχεια θὰ δοῦμε μιὰ προβολὴ (ἀφοῦ μία εἰκόνα ἰσοῦται μὲ 1000 λέξεις) ποὺ ἀποδεικνύει «τὴν Ἐκκλησία προμαχοῦσα στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἐθνους.». Ὅτι ἀφορᾶ τὸ τραγούδι νὰ ποῦμε ὅτι γιὰ πρώτη φορὰ θὰ ἐκτελεσθεῖ δημοσίως μελοποιημένο. Κάποιοι στίχοι του εἶναι ἀπὸ δημοτικὸ τραγούδι καὶ κάποιοι, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν Ἐπωδὸ, εἶναι δανεισμένοι ἀπὸ τὸν Ἐθνικό μας Ὕμνο. Ἐπιγράφεται «Ὁ ἀπαγχονισμὸς τοῦ Πατριάρχη». Εἶναι γραμμένο σὲ ἦχο Πλάγιο τοῦ Β΄ καὶ ὁ ρυθμός του ἐναλλάσσεται σὲ 3σημο καὶ 7σημο. Θὰ προηγηθεῖ σόλο κλαρίνο, θὰ ἀκολουθήσει μονωδία καὶ ἡ χορωδία θὰ συμπληρώνει τὴν μουσικὴ πανδαισία μὲ τὸ «ὅλοι κλαῦστ΄ ἀποθαμένος ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησιᾶς»
v Τὸ 1872 ἔγιναν τὰ ἀποκαλυπτήρια τοῦ λαμπροῦ ἀνδριάντα τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Ε΄ ποὺ στήθηκε ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο, μὲ πανελλήνια συμμετοχὴ καὶ μὲ τὴν ἀπαγγελία τοῦ δυνατοῦ ποιήματος ἀπὸ τὸν Ἀριστοτέλη Βαλαωρίτη. Αὐτὸ τὸ ποίημα συνεπτυγμένο θ’ ἀκούσουμε ἀμέσως τώρα ποὺ ἐπιγράφεται «Ὁ ἀνδριὰς τοῦ ἀοιδίμου Γρηγορίου τοῦ Ε΄» καὶ κατόπιν ἡ Χορωδία θὰ κλείσει τὴν ἐκδήλωση μὲ ἕνα ἄλλο νέο τραγούδι γιὰ τὸν Πατριάρχη, σὲ ἦχο Α΄ καὶ ρυθμὸ 7σημο, ποὺ ἦταν «τῶν σκλάβων ξεδιψάστρα βρυσομάνα». Γιὰ πρώτη φορὰ ἐκτελέστηκε στὴν φετινὴ Κατασκήνωσή μας στὴν Γκούρα, ποὺ ἡ ἡμέρα Πίστεως (Ἡμέρα τιμῆς σὲ κάποιο ἐκκλησιαστικό πρόσωπο) ἦταν ἀφιερωμένη στὴ μορφὴ τοῦ Ἁγίου Ἱεράρχου. Οἱ στίχοι εἶναι τοῦ μακαριστοῦ Κυπρίου Ἀρχιμανδρίτου Λεοντίου Χ΄΄Κώστα καὶ ἡ ἐπωδός του στροφὴ τοῦ ποιήματος τοῦ Βαλαωρίτου : «Κοιμᾶται κι ὀνειρεύεται καὶ τότε θὰ ξυπνήσει, ὅταν στὰ δάση, στὰ βουνά, στὰ πέλαγα βροντήσει
τὸ φοβερό μας κήρυγμα : Χτυπᾶτε πολεμάρχοι, μὴ λησμονεῖτε τὸ σχοινὶ, παιδιά, τοῦ Πατριάρχη !»
v Μηνύματα καὶ εὐχὲς γιὰ τὴν σημερινὴ ἑορτὴ ἀπεστάλησαν ἀπὸ τὸν Σύλλογο Πολυτέκνων Ν. Ἰωαννίνων καὶ ἀπὸ τὸν Σύνδεσμο Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν Νομοῦ Ἰωαννίνων.
Θά παρακαλέσουμε τόν Σεβασμιώτατο νά κλείσει τήν ἑορτή μας.
