Σάββατο 4 Μαΐου 2013








Ἀριθ.  Πρωτ. 23
Νύκτα Ἀναστάσεως 2013
Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  163η
ΘΕΜΑ:  Πάσχα Κυρίου, Πάσχα !

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !
-Α-
            Γιορτάζουμε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, τὸ Πάσχα, τὴν μεγάλη γιορτὴ τῆς Ὀρθόδοξης χριστιανωσύνης. Γιορτάζουμε τὴν θριαμβευτικὴ νίκη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐνάντια στὸν Σατανᾶ καὶ σὲ ὅλες τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ἅδη. «Πάσχα Κυρίου, Πάσχα», ψάλλει χαρούμενα, σὲ ὅλους τοὺς τόνους, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Πάσχα σημαίνει πέρασμα. Καὶ γιὰ μὲν τοὺς Ἰσραηλῖτες τῆς ἀρχαίας ἐποχῆς εἶχε τὴν ἔννοια τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴν δουλεία τοῦ Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων, ποὺ εἶχε διαρκέσει τετρακόσια (400) ὁλόκληρα χρόνια · γιὰ μᾶς, ὅμως, τοὺς χριστιανούς, εἶναι ἡ σωτηρία ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας, τὰ ὁποῖα μὲ τόση τέχνη εἶχε χαλκεύσει ὁ πονηρὸς στὸν Κῆπο τῆς Ἐδέμ, παρασύροντας στὴν ἀποστασία καὶ στὸ κακὸ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα.
-Β-
            Ὅμως, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀκολουθῶντας τὴν γραμμὴ τὴν θεόπνευστη τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, γιορτάζουμε τὸ Πάσχα τὴν πρώτη Κυριακή, μετὰ τὴν πανσέληνο τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας. Οἱ χριστιανοὶ τῆς Δύσεως (παπικοὶ καὶ προτεστάντες - διαμαρτυρόμενοι), ποὺ αἰῶνες τώρα βρίσκονται στὴν πλάνη καὶ στὴν αἵρεση, γιορτάζουν, σχεδὸν πάντοτε, σὲ διαφορετικὲς ἡμερομηνίες. Ἐφέτος, γιὰ παράδειγμα, οἱ Δυτικοὶ ἐτέλεσαν τὸ Πάσχα στὶς 31 Μαρτίου. Καὶ δὲν εἶναι μόνο αὐτὴ ἡ διαφορά, ποὺ χωρίζει τὶς πολυώνυμες χριστιανικὲς κοινότητες τοῦ Δυτικοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ - Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Στὴν δεύτερη μετὰ Χριστὸν χιλιετία, στὶς ἀρχὲς τῆς ὁποίας ἡ δυτικὴ χριστιανωσύνη ἀποσχίστηκε ἐπίσημα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πλεῖστες ὅσες αἱρετικὲς ἀποκλίσεις σημειώθηκαν. Ἔτσι, τόσο ὁ παπισμός, ὅσο καὶ ὁ προτεσταντισμὸς (ἀπὸ τὸν 16ο αἰῶνα κι’ ἔπειτα), βρέθηκαν νὰ κολυμπᾶνε στὰ θολὰ νερὰ τῆς αἱρέσεως καὶ τῆς πλάνης. Ὁ πάπας μὲ τὸ πρωτεῖο καὶ τὸ «ἀλάθητο», μὲ τὶς αὐθαιρεσίες καὶ τὰ ποικιλώνυμα σκάνδαλα, προκάλεσε τὴν ἀπόσχιση τῶν Διαμαρτυρομένων, οἱ ὁποῖοι ἄρχισαν νὰ διαιροῦνται μεταξύ τους μὲ γοργοὺς ρυθμούς, ὥστε σήμερα νὰ ὑπάρχουν πάνω ἀπὸ χίλιες προτεσταντικὲς παραφυάδες. Σημειώνουμε μὲ ὀδύνη, ὅτι κάποιες ἀπ’ αὐτὲς τὶς αἱρετικὲς ὁμάδες δὲν παραδέχονται τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ τὴν θεωροῦν ... μῦθο !
-Γ-
            Ὅμως, ἐδῶ καὶ κάμποσα χρόνια ὑπάρχει μιὰ κίνηση νὰ γιορτάζουν τὸ Πάσχα ὅλοι οἱ χριστιανοὶ τὴν ἴδια ἡμερομηνία, ἡ ὁποία τοποθετεῖται στὸ τρίτο δεκαήμερο τοῦ Ἀπριλίου. Μέχρι τώρα, οἱ προσπάθειες τῶν οἰκουμενιστικῶν κύκλων ἔχουν ναυαγήσει. Γιατὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐμμένει σταθερὰ στὴν γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων. Καὶ τὸ μὲν Βατικανὸ μὲ τὴν σατανικῆς ἐμπνεύσεως Οὐνία, προσπαθεῖ νὰ πετύχῃ τὴν διάσπαση τῶν Ὀρθοδόξων καὶ νὰ ὁδηγήσῃ τὰ ἀνύποπτα θύματά της στὶς ἀγκάλες τοῦ πάπα. Γιατὶ οἱ ναοὶ τῶν Οὐνιτῶν, τὰ ἱερατικὰ καὶ ἀρχιερατικὰ ἄμφια, οἱ ἀκολουθίες καὶ τὰ ψάλματα εἶναι σχεδὸν ἴδια μὲ ἐκεῖνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Καὶ κάποιοι, δυστυχῶς καὶ μορφωμένοι, παρασύρονται. Ὅμως, δόξα τῷ Θεῷ !  Στὴν Πατρίδα μας, τοὐλάχιστον, ἀλλὰ καὶ στὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία, ἡ Οὐνία ὄχι μόνο δὲν βρίσκει ἀπήχηση, ἀλλὰ καὶ ἔχει προκαλέσει ἰσχυρὲς ἀντιδράσεις.
-Δ-
            Αὐτὲς οἱ μέθοδοι, βέβαια, τοῦ Βατικανοῦ δείχνουν τὰ δόλια μέσα, ποὺ χρησιμοποιεῖ ἡ αἵρεση γιὰ νὰ διαβρώσῃ τὸ φρόνημα τῶν Ὀρθοδόξων Λαῶν. Καὶ εἶναι ἀπορίας ἄξιον, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία συνεχίζει νὰ διαλέγεται μὲ τὴν αἱρετικὴ χριστιανωσύνη τῆς Δύσεως, ὅτι ὁ πάπας προσφωνεῖται «ἁγιώτατος ἀδελφός» καὶ τὸ Βατικανὸ «ἀδελφὴ ἐκκλησία», ἐνῷ ἀνάλογα γίνονται καὶ μὲ τοὺς ποικιλώνυμους Προτεστάντες, μάλιστα δὲ μὲ τοὺς Ἀγγλικανούς, οἰ ὁποῖοι ἔφθασαν νὰ «χειροτονοῦν» καὶ γυναῖκες ὡς «ἱερεῖς» καὶ «ἐπισκόπους», νὰ εὐλογοῦν δὲ τὴν ἠθικὴ ἀνωμαλία, ἀναβιώνοντας τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα. Ὅθεν, εἶναι χρέος ὅλων ὅσοι ἀγαποῦν βαθειὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, νὰ μένουμε κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, διατηρῶντας ἀλώβητη τὴν Πίστη καὶ τὶς Ἱερές μας Παραδόσεις. Κι’ ἄς προσευχώμαστε γιὰ τοὺς ἑτεροδόξους χριστιανοὺς νὰ γιορτάσουν σύντομα τὸ ἀληθινὸ Πάσχα, τὸ πέρασμα δηλαδή, στὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας.
-Ε-
            Τώρα, λοιπόν, ποὺ ὅλα γιορτάζουν τὸ Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων, ἄς ἀγωνιζώμαστε νὰ ἔχουμε τὴν Πίστη τῶν Πατέρων μας. Καὶ τὴν πεποίθηση, ὅτι θὰ ξεπεράσουμε τὰ δύσκολα τῆς παρούσης συγκυρίας μὲ τὴν χάρη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.
            Ἀπευθύνω πατρικὸ ἀναστάσιμο χαιρετισμὸ σὲ ὅλους σας, ἰδιαίτερα στὰ μαθητικά, στὰ ἐργαζόμενα, στὰ φοιτητικὰ νειᾶτα, καὶ στὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος. Στὴν Κύπρο, στὴν Βόρειο Ἤπειρο καὶ στὴν Πόλη τῶν Ὀνείρων μας, στὴν Κωνσταντινούπολη, στέλνω τὶς ἐγκάρδιες εὐχές μου καὶ τὴν ἀγάπη μου. Ἄς μὴ ξεχνᾶνε οἱ ἐμπερίστατοι ἀδελφοί, ὅτι τὸν Γολγοθᾶ τὸν ἀκολουθεῖ πάντοτε ἡ Ἀνάσταση.
            Χρόνια πολλὰ καὶ ἅγια σὲ ὅλους, ἀναστάσιμα καὶ εὐλογημένα.   Ἀδελφοί,  ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !   ΑΛΗΘΩΣ  ΑΝΕΣΤΗ !
Διάπυρος εὐχέτης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ


+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ