ΑΣ
ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ
γιὰ
νὰ προσέχουμε τὰ λόγια μας.
·
Κύριε καί Θεέ μου, ὅταν συλλογίζομαι πόσο μεγάλο δῶρο τῆς πατρικῆς σου ἀγάπης εἶναι ἡ γλώσσα μου, συγκίνηση μέ
καταλαμβάνει καί σέ εὐχαριστῶ ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου. Μέ αὐτή συνεννοοῦμαι, μέ αὐτή ἐξωτερικεύω τίς σκέψεις μου, μέ
αὐτή
προσεύχομαι.
·
Ὅμως,
Κύριε, πόσες φορές γλιστράει ἡ
γλώσσα μου στό κακό. Λόγια ἄσκοπα
κι ἀνώφελα
βγαίνουν ἀπό
τό στόμα μου. Κι ἄλλοτε
ἡ
κατάκριση ἤ
τό ψέμα μέ πολιορκοῦν,
καί χωρίς νά τό καταλάβω σφάλω. Γι᾿ αὐτό, Κύριε, καταφεύγω σέ Σένα, καί μέ ὅλη τή δύναμη τῆς καρδιᾶς μου Σέ παρακαλῶ:
·
Δός μου δύναμη νά κυριαρχῶ στά λόγια μου. Μήν ἐπιτρέπεις νά γίνομαι ἀφορμή νά λυποῦνται ἄλλοι ἄνθρωποι ἀπό τά λόγια μου. Καί ὅταν κάποτε πέσω σέ ἁμάρτημα τῆς γλώσσας, βοήθησέ με νά τό
καταλάβω καί νά σπεύσω χωρίς ἀναβολή
νά ἐπανορθώσω
τό λάθος καί νά ἐξομολογηθῶ τήν ἀδικία πού ἔκανα.
·
Ναί, Κύριε, ἀξίωνέ με πάντοτε νά χρησιμοποιῶ τή γλώσσα μου, γιά νά οἰκοδομῶ τούς ἄλλους καί νά ὑμνῶ τό ἅγιο Ὄνομά Σου.
ΑΜΗΝ.
