ΑΣ
ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ
Κύριε,
ἀπόψε ξαγρυπνῶ...
·
κι ὁ νοῦς μου τρέχει σ’ ὅλους
αὐτοὺς ποὺ ξαγρυπνοῦν μαζί μου. Ἀστυνομικοί, τροχονόμοι, ὁδηγοί, πιλότοι,
γιατροί, στρατιῶτες καὶ τόσοι ἄλλοι, ποὺ ἀπὸ τὴν ἰδιότητα, τὴν θέση, τὸ
ἐπάγγελμά τους εἶναι ἀναγκασμένοι νὰ κάνουν βάρδια βραδινή, ὑπηρετώντας τὸ
κοινωνικικὸ σύνολο. Τὶς ὧρες αὐτὲς καὶ οἱ ἴδιοι ταλαιπωροῦνται ἀλλὰ καὶ
βρίσκονται μακριὰ ἀπὸ τὰ σπίτια καὶ τὶς οἰκογένειές τους. Τὸ καθῆκον τοὺς καλεῖ
κι αὐτοὶ μὲ προθυμία καὶ ὑπευθυνότητα ἀνταποκρίνονται. Μνήσθητι αὐτῶν,
Κύριε...
·
Ἄγρυπνοι μένουν ἀκόμη ἄρρωστοι
συνάνθρωποί μου ποὺ βασανίζονται ἀπὸ δύσκολες, ἀνίατες ἀσθένειες. Ὁ πόνος ποὺ
νιώθουν εἶναι ἀφόρητος, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν μποροῦν νὰ ἀναπαυθοῦν οὔτε μέρα
οὔτε νύχτα. Μνήσθητι αὐτῶν, Κύριε...
·
Δίπλα σ’ αὐτοὺς ξαγρυπνᾶ
κάποιος συγγενής · ὁ σύζυγος κοντὰ στὴν πιστή του σύντροφο, ἡ μάνα δίπλα στὸ
παιδί της, ἡ κόρη ἤ ὁ γιὸς κοντὰ στὸν βαριὰ ἄρρωστο γονιό... Μνήσθητι, Κύριε...
·
Ἐκτὸς ὅμως, ἀπὸ τὸ καθῆκον καὶ
τὸν πόνο εἶναι καὶ ἡ ἁμαρτία ποὺ κρατᾶ ξύπνιους τέτοιες ὧρες, περασμένα μεσάνυχτα, πολλοὺς ἀνθρώπους, νέους
ἀλλὰ καὶ μεγαλύτερους στὴν ἡλικία. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ζητοῦν ἀπ’ τὸ σκοτάδι τῆς
νύχτας νὰ σκεπάση τὴν ἀκόλαστη ζωή τους... Μνήσθητι, Κύριε, τῶν δούλων Σου ...
·
Ἄγρυπνοι μένουν ἀκόμη κλέφτες,
ἐγκληματίες, τρομοκράτες, γιατὶ ἡ νύχτα εἶναι προσφορότερη γιὰ παρακολούθηση,
ὀργάνωση καὶ ἐκτέλεση παρανόμων πράξεων. Ναί !
Κάποιοι ἄνθρωποι αὐτὴν τὴν ὥρα σχεδιάζουν ἐπιθέσεις σὲ καταστήματα ἤ
σπίτια, σκέφτονται πῶς θὰ βλάψουν συνανθρώπους τους, ἀθόρυβα κι ἀποτελεσματικά.
Κι ἡ ἔγνοια αὐτὴ δὲν τοὺς ἀφήνει νὰ κλείσουν μάτι ...
·
Ἀλλὰ μήπως οἱ ναρκομανεῖς, οἱ
χιλιάδες νέοι ποὺ ἔχουν μπλέξει στὸ σκοτεινὸ κύκλωμα τῆς χρήσεως καὶ
διακινήσεως ναρκωτικῶν, μποροῦν νὰ κοιμηθοῦν ; Ἡ ἀγωνία νὰ βροῦν τὴν «δόση»
τους, καθὼς καὶ οἱ παρενέργειες τῶν ψυχοτρόπων οὐσιῶν ἀναγκάζουν τὰ παιδιὰ αὐτὰ
νὰ κυκλοφοροῦν μέσα στὴν νύχτα ἤ νὰ κουρνιάζουν σὲ ἕνα παγκάκι. Μνήσθητι,
Κύριε...
·
Ἄγρυπνοι εἶναι καὶ ἄλλοι
πολλοί. Ἄνθρωποι ποὺ δὲν σκότωσαν, δὲν λήστεψαν τράπεζες, ἄνθρωποι
«καθωσπρέπει», ποὺ τοὺς βασανίζουν ὅμως, τύψεις συνειδήσεως γιὰ μιὰ ἀπάτη, μιὰ
συκοφαντία, ψευδορκία, μιὰ ἄπρεπη κι ἀνέντιμη συμπεριφορὰ ἀπέναντι σὲ κάποιο
συνάνθρωπο.
Ὦ! πόσοι ἄνθρωποι
ξαγρυπνοῦν ἀπόψε ...
·
Κι
ἀνάμεσά τους - πῶς νὰ τοὺς ξεχάσω ; - κάποιοι ποὺ τοὺς κρατᾶ ξύπνιους ὄχι τὸ
ἔγκλημα, ἡ ἀνηθικότητα ἤ ἔστω τὸ καθῆκον, παρὰ μόνο τὸ χρέος τῆς ἀγάπης, τῆς
ἀγάπης στὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο. Μοναχοὶ στὰ κελλιά τους κι ἀσκητὲς σὲ ἀπόμακρα
σπήλαια, ἱερεῖς ποὺ ζοῦν μέσα στὸν κόσμο καὶ εὐλαβεῖς ψυχὲς ποὺ ἀγωνιοῦν,
πονοῦν, συμπάσχουν, μέσα στὴν ἠρεμία καὶ τὴν γαλήνη τῆς νύχτας ἀνοίγουν
διαύλους ἐπικοινωνίας μὲ τὸν οὐρανὸ καὶ εὔχονται, μὲ θέρμη καὶ δύναμη, γιὰ τὴν
σωτηρία τοῦ κόσμου. Πόσοι ἄνθρωποι ξαγρυπνοῦν ἀπόψε μαζί μου !
·
Κύριε
τοῦ ἐλέους, στήριζε, προστάτευε κι ἐνίσχυε ὅσους τὴν ὥρα αὐτὴ μὲ εὐσυνειδησία
ἐκτελοῦν τὸ καθῆκον τους.
·
Εὐλόγησε
ὅσους πονοῦν, ὑποφέρουν, ὅσους μέσ’ στὸ σκοτάδι τῆς νύχτας κάνουν μαῦρες σκέψεις
ἀπελπισίας.
·
Μακροθύμησε
γιὰ ὅσους δὲν Σὲ γνώρισαν καὶ ψάχνουν στὰ λασπόνερα τῆς ἁμαρτίας ἤ στὴν κόλαση
τῶν ποικίλων ἐξαρτησιογόνων οὐσιῶν λίγα γραμμάρια εὐτυχίας.
·
Συγχώρεσε
ὅλους αὐτοὺς ποὺ σχεδιάζουν τὸ κακὸ κι ἐκτελοῦν τὰ ἄνομα ἔργα τους.
·
Μὴ
παραβλέψεις, Χριστέ μου, τὶς προσευχὲς τῶν πιστῶν Σου δούλων...
Γιὰ ὅλους
αὐτοὺς ποὺ γιὰ τόσους καὶ τόσο διαφορετικοὺς λόγους ἀπόψε ξαγρυπνοῦν, ψελλίζω
ταπεινὰ ἕνα «Μνήσθητι, Κύριε...».
