Μητροπολίτης Κισάμου καί Σελίνου (Κρήτης) Ἀμφιλόχιος: «Εὐθαρσῶς δηλώνουμε τήν ἄρνηση ἀποδοχῆς ἑνός ἠλεκτρονικοῦ μέσου, τό ὁποῖο φαλκιδεύει τήν ἐλευθερία τοῦ προσώπου»

 

 Δανείζομαι τό ἐρώτημα ἀπό τό μακαριστό προκάτοχο μας, Σεβ. Μητροπολίτη Κισάμου καί Σελίνου κυρό Εἰρηναῖο, ὁ ὁποῖος σέ τηλεοπτική ἐκπομπή (20-5-2000), στόν τότε τηλεοπτικό Σταθμό «Κύδων TV» (ἡ παράθεση τοῦ Σταθμοῦ διά λόγους δεοντολογικούς), διερωτήθηκε ὁ μεγάλος καί φωτισμένος αὐτός Ἱεράρχης: «ποιοί θέλουν νά ξαρματώσουν τόν Ἑλληνικό λαό»; Αἰτία; Ἡ ἀναταραχή τῆς ἐποχῆς ἐκείνης περί τοῦ ἐάν πρέπει ἤ ὄχι νά ἀναγράφεται τό θρήσκευμα στίς ταυτότητες!

23 χρόνια μετά διερωτῶμαι: Λόγος προφητικός; λόγος ἀποκαλυπτικός; λόγος προδρομικός; ὁ λόγος τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου μας κυροῦ Εἰρηναίου; Διερωτῶμαι, ἐπίσης: ἐάν θά ζοῦσε σήμερα ὁ μεγάλος αὐτός Ἱεράρχης τί θά ἔλεγε ἄραγε;

Πῶς θά στεκόταν μπροστά σέ ὅλα αὐτά πού τεκταίνονται στίς μέρες μας καί τοὺς καιρούς μας; Ποιά θά ἦταν ἡ στάση του; ἡ θέση του; ἡ ἄποψή του; ποιά ἡ ἀντίδρασή του;

Σήμερα, ὅπου τήν ὅποια διαφορετικότητά τους κάποιοι (ἀναμφισβήτητο τό δικαίωμά τους αὐτό), τήν προβάλλουν ὡς «ἀνάσα ἐλευθερίας» καί ὡς «νέα κανονικότητα»; Τί σημαίνει αὐτό;

Ὅτι ὁ τρόπος πού ἔζησαν, μεγάλωσαν, γαλουχήθηκαν καί τράφηκαν γενεές-γενεῶν, ὅσοι δηλ. ἀνέστησαν αὐτό τό Ἔθνος ἀπό τήν τέφρα του, στήν ἱστορική του πορεία, δέν ἔζησαν σέ «κανονικότητα»; δέν ἦταν ἐλεύθεροι;

Σέ μιά χώρα, ὅπως ἡ Ἑλλάδα, πού τείνει νά γίνει χώρα ἡλικιωμένων, πού ὁ πληθυσμός της μειώνεται δραματικά, τί προτείνουν γιά λύση οἱ εἰσηγητές τῆς «νέας κανονικότητας»;

Σήμερα, πού προβάλλεται ὡς δέλεαρ προτίμησης «ἡ κατάργηση τῆς ὑποχρεωτικῆς θητείας στό στρατό», τήν στιγμή πού ἡ Χώρα γειτνιάζει μέ γείτονες πού, εὐκαίρως-ἀκαίρως, ἐκφράζουν καί ἀνερυθρίαστα δηλώνουν τίς προκλητικές καί ἀναθεωρητικές τους τάσεις καί διαθέσεις; Στά.. ζάρια ἤ στό... παζάρι θά παιχτεῖ ἡ τύχη τῆς Ἑλλάδας; ἤ μήπως νά... συμβιβαστεῖ;

Σήμερα, πού διατυμπανίζεται ὅτι: «γιά νά γίνει ἡ Ἑλλάδα ἀπό ἄγονο χωράφι σέ Εὐρώπη στήν πράξη», προϋπόθεση εἶναι ὁ χωρισμός Ἐκκλησίας-Κράτους «μέ ἔντιμη συμφωνία».

Παραθεωρῶντας οἱ ἐνορχηστρωτές τῆς θεωρίας αὐτῆς, πώς ὁ Νομοθέτης, σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τό θέμα τῆς «ἐπικρατούσας θρησκείας» στήν Ἑλλάδα δέν εἰσάγει νομική ἤ πολιτιστική καινοτομία, ἀλλά σέβεται τόσο τήν μακρά παράδοση, ὅσο καί τήν θρησκευτική συνείδηση τῆς συντριπτικῆς πλειονότητας τοῦ λαοῦ πού συγκροτεῖ συντεταγμένη Πολιτεία, θεσπίζοντας ταυτόχρονα τό ἀπαραβίαστο καί τό ἐλεύθερο τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης;

Παραθεωρῶντας, ἐπίσης, πώς στόν σύγχρονο Εὐρωπαϊκό πολιτισμό δέν εἶναι μόνο ἡ Ἑλλάδα πού ἀναγνωρίζει ἐπισήμως Ἐκκλησία.

Στήν κατηγορία αὐτή ὑπάγονται καί ἄλλες Χῶρες πολιτισμοῦ ὅπως: ἡ Μεγάλη Βρετανία (Ἀγγλικανική Ἐκκλησία), ἡ Δανία, (Εὐαγγελική-Λουθηρανική Ἐκκλησία), κ.ἄ. πού θεσμοθετημένα ἀναγνωρίζουν ἐπίσημες Ἐκκλησίες τῶν Χωρῶν αὐτῶν.

Τί εἶναι οἱ Χῶρες αὐτές, κατά τήν ἄποψη-κρίση τῶν εἰσηγητῶν του νά γίνει «ἡ Ἑλλάδα-Εὐρώπη στήν πράξη»; Ἀπολίτιστες; ἐκτός Εὐρώπης; ἤ μήπως.... «ἄγονο χωράφι»;

Σήμερα, ὅπου ἡ βαρβαρότητα, ἡ βία καί ὁ ἀπανθρωπισμός πού ἐπικρατεῖ, πετᾶ τούς ἀδύναμους, τούς ἀνήμπορους καί ἐμπερίστατους συνανθρώπους μας, τόν κάθε.. Ἀντώνη, στούς... σύγχρονους «Καιάδες»;

Στίς θάλασσες καί τίς στεριές, στήν ἐκμετάλλευση καί τήν περιθωριοποίηση, μέ τήν ὑποκρισία νά περισσεύει γιά... «μέτρα» κατόπιν ἑορτῆς; «Αὐτοί εἶστε – ἐκεῖ πού σᾶς παίρνει τό κάνετε.....», γράφει προβεβλημένο – μέ ἐνσυναίσθηση πρόσωπο- καί συνεχίζει: «Ἀναρωτιέμαι, ἄδικα βέβαια, ἄν εἶχα σκάσει ἐγώ ἤ ὁποιοσδήποτε ἄλλος πλούσιος μέ δύο αὐτοκίνητα ἀσφαλείας ἀπό πίσω, θά ἀπαγορευόταν ἡ εἴσοδος ἤ θά καθυστεροῦσε ὅλο τό καράβι μέχρι νά φτάσουμε καί θά μᾶς κερνούσαν μαργαρίτες;». Αὐτοί εἴμαστε; ἤ μήπως... αὐτοί γίναμε;

Σήμερα, πού, σύμφωνα μέ τό νέο Νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας, τό ὁποῖο πρόσφατα ψηφίστηκε γιά τήν ὑποβοηθούμενη ἀναπαραγωγή, εἰσάγονται πολύ σοβαρές ἀνατροπές στίς οἰκογενειακές σχέσεις καί στή διαδικασία ἀπόκτησης παιδιοῦ.

Ποιές; Ἡ τροποποίηση τοῦ ἄρθρου 1455 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα, σύμφωνα μέ τήν ὁποία: «Δωρεά γεννητικοῦ ὑλικοῦ μεταξύ συγγενῶν εἶναι ἐπιτρεπτή μεταξύ συγγενῶν σέ πλάγια γραμμή μόνο».

Ποιά εἶναι ἡ «πλάγια γραμμή»; Ἡ συγγένεια, εἶναι γνωστό, ὅτι εἶναι δύο εἰδῶν: ἐξ αἵματος καί ἐξ ἀγχιστείας. Συγγενεῖς ἐξ αἵματος, σέ πλάγια γραμμή, εἶναι θεῖος, ἀνίψια καί πρώτα ξαδέλφια.

Συγγενεῖς δέ ἐξ ἀγχιστείας εἶναι οἱ ἐξ αἵματος συγγενεῖς τοῦ ἑνός συζύγου ἤ συντρόφου μέ τούς ἐξ αἵματος συγγενεῖς τοῦ ἄλλου συζύγου ἤ συντρόφου, ὅπως: τά ἀδέλφια τοῦ ἑνός συζύγου ἤ συντρόφου μέ τόν ἄλλο ἤ τά ἀνίψια του.

Σύμφωνα δέ μέ τό ἄρθρο 1357 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα ἡ συγγένεια ἐξ ἀγχιστείας ἀποτελεῖ κώλυμα γάμου καί μετά τή λύση ἤ τήν ἀκύρωσή του.

Τό ἴδιο δέ ἰσχύει καί γιά τό σύμφωνο συμβίωσης. Ἐνῶ λοιπόν αὐτό ἀποτελεῖ κώλυμα γάμου, πῶς αὐτό τό «κώλυμα» ἐξανεμίζεται, παύει νά ἰσχύει, στήν δωρεά γεννητικοῦ ὑλικοῦ (σπέρματος ἤ ὠαρίου) μεταξύ τῶν αὐτῶν συγγενῶν;

Δωρίζει, γιά παράδειγμα, ὁ πρῶτος θεῖος τό σπέρμα του στήν ἀνιψιά του, (κόρη τῆς ἀδελφῆς τῆς γυναίκας του), τό μωρό πού θὰ γεννηθεῖ τί εἶναι; Δέν εἶναι παιδί του;

Ἄν δοθεῖ σπέρμα μεταξύ αὐτῶν τῶν προσώπων, δέν εἶναι αἱμομιξία;

Σήμερα, τέλος, πού ἡ ὑποχρεωτικότητα τῆς νέας, ψηφιακῆς ταυτότητας, ἔχει δημιουργήσει τέτοια καί τόση ἔνταση, ἀντίδραση καί ἀγωνία στήν κοινωνία;

Ὡς αἰτία ἀλλαγῆς τῆς ταυτότητας δηλώνεται ὅτι πρόκειται περί «ὁδηγίας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης».

Ἐάν ἀληθεύει ὅμως ὅτι ἡ ὁδηγία αὐτή ἀφορᾶ τήν χρήση ταυτοτήτων ὡς μέσων μετακίνησης (κοινῶς ὡς ταξιδιωτικῶν ἐγγράφων), καί δέν ἐπιβάλει τή χρήση τους ἐντός Χωρῶν, δίδοντας, παράλληλα, καί τήν δυνατότητα χρήσης διαβατηρίου.

Ἐάν ἀληθεύει πώς σέ πλῆθος Χωρῶν ἐντός τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ὅπως: Αὐστρία, Δανία, Φιλανδία, Γαλλία, Ἰσλανδία, δέν εἶναι ὑποχρεωτικές οἱ ταυτότητες, στήν Ἰρλανδία δέν ὑπάρχουν κἄν ταυτότητες, καί σέ ἄλλες Εὐρωπαϊκές χῶρες ὅπως: Γερμανία, Οὐγγαρία, Ἰταλία, Λιθουανία, Σλοβενία, Σουηδία καί Ἑλβετία ὑπάρχει ἡ ὑποχρέωση τοῦ πολίτη νά ἀποδείξει τήν ταυτοπροσωπία του εἴτε μέ ταυτότητα, εἴτε μέ διαβατήριο εἴτε μέ δίπλωμα ὁδήγησης.

Ἐάν ἀληθεύει, ἐπίσης, ὅτι στό Ἡνωμένο Βασίλειο οἱ ταυτότητες ἔχουν παντελῶς καταργηθεῖ, (δέν ὑπάρχει κἄν δυνατότητα ἔκδοσης δελτίου ταυτότητας), ὡς καί σέ ἄλλες Χῶρες τοῦ Δυτικοῦ πολιτισμοῦ ὅπως: Βατικανό, Καναδᾶς, Αὐστραλία, Νέα Ζηλανδία, Η.Π.Α., Ἰαπωνία, κ.ἄ.

Ἐάν ἀληθεύει ὅτι μέ πρόσφατο ΦΕΚ (Β΄ 824/17.02.2023), ὑπῆρξε ἀλλαγή τῆς ὑπ' ἀρ. 8200/0-297647/10.4.2018 κοινῆς Ὑπουργικῆς ἀπόφασης «Ἔκδοση νέου τύπου Δελτίου Ταυτότητας Ἑλλήνων πολιτῶν», προσθέτοντας τό ἑξῆς: «Τό τελευταῖο ἐδάφιο τῆς παρ. 4 τοῦ ἄρθρου 3 τῆς ἴδιας ὡς ἄνω ἀπόφασης, ἀντικαθίσταται ὡς ἑξῆς: «Ἐπιπλέον, στό ὡς ἄνω ἠλεκτρονικό μέσο ἀποθηκεύονται τό ἐπώνυμο πατέρα, ἐπώνυμο μητέρας, ὁ Δῆμος ἐγγραφῆς, ὁ ἀριθμός δημοτολογίου καί ὁ τόπος ἔκδοσης τοῦ δελτίου, ἐνῶ θά δύναται νά ἀποθηκευτοῦν τά στοιχεία πού ἀπαιτοῦνται γιά τίς ὑπηρεσίες ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης, ἐάν ἀποφασισθεῖ νά συμπεριληφθοῦν στό ἐν λόγῳ μέσο».

Ἐάν ἀληθεύουν τά ὅσα δήλωσε πρόσφατα ὁ κ. Κωνσταντίνος Μαντζῆς, Ἠλεκτρολόγος Μηχανικός, Μηχανικός Ὑπολογιστῶν, Μηχανικός Πληροφορικῶν Συστημάτων καί ἐξειδικευμένος στό Ἠλεκτρονικό Ἔγκλημα, στόν τηλεοπτικό Σταθμό «ΣΚΑΙ», ἐκπομπή «Οἱ Δεκατιανοί» (ἀναγράφεται ὁ Σταθμός διά λόγους δεοντολογικούς)· «ἕνας πολύ ἔμπειρος», ὅπως τόν παρουσίασαν οἱ δημοσιογράφοι, ὁ ὁποῖος ὑπερασπιζόμενος τίς νέες-ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί παρουσιάζοντάς τις, δήλωσε: «Ἡ καρδιά τῆς νέας ταυτότητας θά ἔχει 2 τσιπάκια. Τό Εὐρωπαϊκό τσιπάκι καί τό Ἑλληνικό τσιπάκι, σύν τήν «κεραία» τήν ταυτότητας, τό RFID, (ἀναγνώριση μέσῳ ραδιοσυχνοτήτων). Τά τσιπάκια πού ὑπάρχουν μέσα ἔχουν ἀποθηκευμένη τήν πληροφορία. Ὑπάρχει ἐπίσης καί ἡ «μαύρη ταινία». Εἶναι ἕνα μαγνητικό πεδίο τό ὁποῖο κάποιοι καρτο-ἀναγνῶστες ὅταν δέν μποροῦν νά χρησιμοποιήσουν τήν τεχνολογία ἀναγνώρισης RFID, χρησιμοποιοῦν αὐτή τήν μαγνητική ταινία, ὅπου καί ἐκεῖ ὑπάρχουν ἀποθηκευμένα τά στοιχεία τά ὁποῖα χρειάζονται καί ἕνας εἰδικός καρτο-ἀναγνώστης, θά μπαίνει σέ μία θυρίδα καί θά διαβάζει τά στοιχεία πού ἔχει μέσα ἡ ταινία».

 Δίνουμε ἠλεκτρονικά τήν πρόσβαση ἔτσι ὥστε νά βρεῖ κάποιος τά στοιχεία πού χρειάζεται», κατέληξε.

Ἐάν καί ἐφ΄ ὅσον ἀληθεύουν ὅλα τά ἀνωτέρω, ἀναφορικά μέ τίς νέες-ἠλεκτρονικές ταυτότητες, τόσο δύσκολο εἶναι νά κατανοηθοῦν οἱ ἐνστάσεις καί οἱ ἀντιδράσεις ὅσων δέν ἐπιθυμοῦν νά τίς ἀποκτήσουν;

Ἀφοῦ τόσες ἄλλες Χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης δίνουν δυνατότητα ἐπιλογῆς γιά ταυτοπροσωπία: (ταυτότητα, διαβατήριο, ἄδεια ὁδήγησης) γιατί θά πρέπει, στήν Χώρα μας νά ἐπιβληθεῖ ἡ ὑποχρεωτικότητά της, ὅταν ὑπάρχει ἕνα τόσο ὀμιχλῶδες καί ἀδιευκρίνιστο τοπίο γύρω ἀπό τό θέμα αὐτό;

Δέν θά πρέπει νά ληφθεῖ ὑπ΄ ὄψιν ἡ γνώμη-ἄποψη μεγάλης μερίδας τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει τήν ἄρνηση του, τήν στιγμή κατά τήν ὁποία δικαιώματα ἔχουν οἱ πάντες, καί καλῶς ἔχουν;

Ποιός μπορεῖ νά γνωρίζει τί, μελλοντικά, μπορεῖ νά προκύψει καί πῶς μπορεῖ νά διαχειριστεῖ μιά ἐξουσία, ὅταν στήν ταυτότητα αὐτή καί, ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ πολίτη,: «θά δύναται νά ἀποθηκευτοῦν τά στοιχεία πού ἀπαιτοῦνται γιά τίς ὑπηρεσίες ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης, ἐάν ἀποφασισθεῖ νά συμπεριληφθοῦν στό ἐν λόγῳ μέσο»;

Εἰς ὅ,τι μᾶς ἀφορᾶ διά τό μείζονος σημασίας θέμα αὐτό διά τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί, ἕως ὅτου διευκρινιστοῦν καί διασαφηνιστοῦν ὅλα τά ἀνωτέρω, μέ τρόπο πού νά μήν ὑπάρχουν σκιές καί σύννεφα, εὐθαρσῶς δηλώνουμε τήν ἄρνηση ἀποδοχῆς ἑνός ἠλεκτρονικοῦ μέσου, τό ὁποῖο φαλκιδεύει τήν ἐλευθερία τοῦ προσώπου, δῶρο Θεόσδοτο, προμήνυμα τῆς δύσης τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου.

Δηλώνουμε, ἐπιπροσθέτως, ὅτι δέν ἀνήκουμε σέ καμία ὁμάδα ἀρνητῶν, ἀκραίων κλπ. ὅπως τινές εἰρωνικῷ τῷ τρόπῳ, προσπαθοῦν νά ὑποβαθμίσουν τό θέμα αὐτό.

Ἀνήκουμε ὅμως στούς σκεπτόμενους πολίτες μιᾶς Χώρας πού, γιά λόγους συνειδήσεως, ἐλευθερίας τοῦ προσώπου, καί ὄχι πίστεως, ἀρνούμεθα τήν ἑκούσια στέρηση αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας μας.

Τό.. «ἑλληνικό ὄνειρο» πού κάποιοι θέλουν νά ἐπιβάλλουν μᾶς τρομάζει καί τό ἀρνούμεθα. Ἡ ἀγωνία τῆς πλειονοψηφίας ἑνός λαοῦ γιά τό «ποῦ πάμε» καί «τί ξημερώνει» δέν εἶναι ἰδεολογήματα «παραθρησκευτικῶν ὀργανώσεων», ὅπως τινές διατρανώνουν. Εἶναι δέ μεγάλη ἡ εὐθύνη ὁ λαός αὐτός νά μήν χαριστεῖ σέ «ἀκραίους» καί «φανατικούς».

Ἑνότητα, ὁμόνοια, σύμπνοια χρειάζεται τό Ἔθνος.

Ἐν κατακλείδι, διερωτῶμαι καί σκέπτομαι: Ἐάν τό 2000 ὁ μακαριστός προκάτοχός μας κυρός Εἰρηναῖος ἔθετε τό ἐρώτημα: «Ποιοί θέλουν νά ξαρματώσουν τόν Ἑλληνικό λαό»; σήμερα τί θά ἔλεγε καί τί θά ἔπραττε;; Τί μέλλει γενέσθαι;

Ἀπαντᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, 20 αἰῶνες πρίν: «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. Πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω» (Α' Κορ. 16, 13).

 

Μητροπολίτης Κισάμου καί Σελίνου Ἀμφιλόχιος

 

Ρωμαίικο Ὀδοιπορικό