Ἄς θυμηθοῦμε νοσταλγικὰ καὶ κάτι ἀπὸ τὴν προηγούμενη χρονιά, τὸ 2018. Καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὴν ΜΕΤΑΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΗ, ἐκδρομή, ποὺ κάναμε στὶς 31 Ἰουλίου 2018, μὲ μιὰ μικρὴ παρέα παιδιῶν Γυμνασίου - Λυκείου, στὸ Ἐλεύθερο Κονίτσης. Τότε δὲν δημοσιεύσαμε φωτογραφίες. Καιρὸς νὰ τὶς δοῦμε τώρα...
Ξεκινήσαμε στὶς 7 τὸ πρωὶ ἀπὸ τὴν Κόνιτσα γιὰ τὸ χωριὸ Ἐλεύθερο Κονίτσης. (1 ὥρα διαδρομή μὲ τὸ αὐτοκίνητο)
Προορισμός μας ν' ἀνεβοῦμε στὸ Ἐκκλησάκι τῆς Μεταμορφώσεως ποὺ σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ἑόρταζε.
Μὲ τὸ "μπασάκι" τοῦ π. Φωτίου προσκυνήσαμε πρώτα στὸ παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγ. Γεωργίου. Κατόπιν λίγο ἀκόμα μὲ τὸ μεταφορικὸ καὶ στὴ συνέχεια μὲ τὰ πόδια τὸν ἀνήφορο...
"Κι ἀνεβαίνοντας ψηλά, στὰ Ἑλληνικὰ βουνά..."
"Πρωὶ μέσ' στὸ δάσος κοντὰ στὰ πουλιά,
παίζει μικρὴ συντροφιά.
Ἀέρινο χάδι, δροσάτ' ἡ ματιά,
στάζει χαρὰ στὴν καρδιά".
Ἡ ὁμίχλη πυκνή, γιὰ νὰ μᾶς θυμίζει τὴν νεφέλη ποὺ σκέπασε τὸ Θαβὼρ κατὰ τὴν Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας. Ἀλλὰ ἐμεῖς ἀνεβαίνουμε...
Τώρα βλέπουμε "ἀφ' ὑψηλοῦ" τὸ χωριὸ Ἐλεύθερο, καὶ ἀνεβαίνουμε...
"Κατηφοριὰ ποτὲ καμμιὰ
σὲ κορυφὲς δὲν ἀνεβαίνει,
ὅποιος ποθεῖ νὰ ὑψωθεῖ,
πάντα μὲ κόπους ἀνεβαίνει".
Μὲ ὁδηγούς μας δυὸ καλοὺς καὶ ἔμπειρους Γκρισμπανιώτες (Γκρισμπάνι ἦταν τὸ παλαιὸ ὄνομα τοῦ Ἐλευθέρου)
φθὰσαμε στὸ Ἐξωκκλήσι τῆς Μεταμορφώσεως.
Κάναμε τὴν πρωϊνὴ προσευχή μας, ψάλλαμε, πήραμε τὸ πρωϊνό μας καὶ κατευθυνθήκαμε ἀπὸ ἄλλο, πιὸ ἀπότομο καὶ σύντομο μονοπάτι πρὸς τὸ χωριό.
Μὲ τὸ σκυλάκι νὰ μᾶς ἀκολουθεῖ
καὶ νὰ παίζει μαζί μας
Τὸ κοκοράκι κι κι ρι κι κι ......
Καὶ προχωροῦμε..
Εὐλαβικὰ προσκυνήσαμε τὸ μέρος ποὺ πέρασε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς
Στὸν παλαιὸ καὶ καμμένο ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς Κεντρικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγ. Νικολάου
Μὲ τὸ περίτεχνο καμπαναριό
Ἐκεῖ ποὺ εἶναι καὶ τὸ Κοιμητήριον τοῦ χωριοῦ γιὰ νὰ ἔχουμε καὶ "μνήμη θανάτου", ἀλλὰ καὶ νὰ τελέσουμε ἕνα τρισάγιο στὸν μεγάλο Δωρητὴ τοῦ χωριοῦ Δημήτριο Γούρη
Καὶ προχωροῦμε πρὸς τὴν Ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ τὴν Παναγία γιὰ προσκύνημα...
Ἀρκετὰ περπατήσαμε. Ἐπιστροφὴ στὸ κέντρο τοῦ χωριοῦ "Datsun-ικῶς" ἤ μᾶλλον "Mitsubisi-κῶς" καὶ κατόπιν ἐπιστροφὴ στὴν βάση μας.
Καὶ σ' ἄλλα μὲ ὑγεία....
