Αὐτὸ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ γράψει κανεὶς στὸν ἀγαπητό μας κ. Δημήτριο Μαλάμη (ποὺ ἔλκει τὴν καταγωγὴ ἀπὸ τὸ Ἀηδονοχώρι Κονίτσης) σχετικὰ μὲ τὰ ὅσα ἐξέθεσε γιὰ τὸν Ἄγνωστο Στρατιώτη τοῦ 1940 στὴν "Πνευματικὴ Στέγη" Κονίτσης, εἶναι ὅτι τοῦ ὀφείλει τὶς θερμές του εὐχαριστίες.
Εὐχαριστίες ὄχι μόνον σ' αὐτόν, ἀλλὰ καὶ στὸν Σύλλογο Ἠπειρωτῶν Κοζάνης, ποὺ μὲ τὴν θαυμάσια ἔκθεση φωτογραφιῶν, ἐπιστολῶν, πρωτοσέλιδων ἐφημερίδων, καὶ ὀπτικοακουστικῶν προβολῶν, μᾶς μετέφεραν - κληρικούς, καθηγητές, δασκάλους, μαθητὲς καὶ στρατιωτικούς - στὴν ἔνδοξη καὶ ἡρωϊκὴ ἐποποιΐα τοῦ 1940.
Μᾶς βοήθησε νὰ ζήσουμε ἀπὸ κοντὰ τοὺς ἄγνωστους ἀρχικὰ σ' ἐμᾶς, ἐπώνυμους, ὅμως, στρατιῶτες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, μέσῳ τῶν ἐπιστολῶν τους, καὶ νὰ συμμετέχουμε στοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς ἀγωνίες τους γιὰ ἐλεύθερη Πατρίδα, συμπορευόμενοι καὶ συμπανηγυρίζοντας στοὺς νικηφόρους ἀγῶνες τους.
Ἡ μνήμη τους ἄς εἶναι αἰωνία !
Ἀξίζει νὰ ποῦμε ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ κοινοῦ ἦταν τέτοιο, ποὺ ἐνῷ εἶχε προαναγγελθεῖ ὅτι ἡ Ἔκθεση θὰ διαρκοῦσε ἕνα διήμερο (23 & 24 Ὀκτωβρίου), παρατάθηκε μία ἡμέρα ἀκόμη. Δόξα τῷ Θεῷ, "πάντων ἔνεκεν".
Ἄς δοῦμε καὶ κάποια σχόλια τῶν παιδιῶν καὶ τῶν μεγαλυτέρων, ποὺ ἔγραψαν στὸ βιβλίο ἐντυπώσεων.
Νὰ καὶ τὸ ΕΝΘΥΜΙΟ ποὺ δίνονταν σὲ ὅποιον ἐπισκεπτόταν τὴν Ἔκθεση.
Παράλληλα στὴν "Πνευματικὴ Στέγη" λειτουργοῦσε καὶ ἔκθεση Βιβλίου σχετικὰ μὲ τὸ Ἔπος τοῦ 1940.
Ὁ Πίνακας Ἀνακοινώσεων στὴν Εἴσοδο τῆς "Πνευματικῆς Στέγης" ἐπίκαιρα διακοσμημένος γιὰ τὴν Ἐθνική μας Ἐπέτειο.
Φεύγοντας κανεὶς εἶχε γευθεῖ μιὰ διπλὴ γλύκα :
