Από την ιστοσελίδα «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
Η σεξουαλικότητα προορίζεται αποκλειστικά για τον/την σύζυγο μέσα στο γάμο. Αν δεν το εξηγήσουμε εμείς αυτό στα παιδιά μας, κανείς άλλος δεν θα το κάνει. Θα τα καταπιεί μια κοινωνία που νοιάζεται περισσότερο για την «ικανοποίηση» και το κέρδος της, παρά για τις ψυχές τους. Αλλά οι ψυχές των παιδιών μας είναι δική μας ευθύνη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι διστάζουν να μιλήσουν για την πορνογραφία. Και εμείς ως γονείς νιώθουμε άβολα. Δεν την αναφέρουμε γιατί είναι κάτι ντροπιαστικό είτε αφορά ενήλικες είτε παιδιά. Με κανένα τρόπο δε θέλουμε να έχουμε σχέση με αυτή τη πρακτική που διαφθείρει σώματα και ψυχές. Όμως, με την εξάπλωσή της και την διαδικτυακή ευκολία με την οποία τη προσεγγίζουν τα παιδιά, είναι ανάγκη να γίνουν κάποιες συζητήσεις για να τα προστατεύσουμε.
Το θέμα δεν είναι μακριά από εμάς ούτε ως χρήση, ούτε ως παραγωγή. Η Ελληνική πραγματικότητα αναδεικνύει εκατομμύρια χρήστες άντρες και γυναίκες, σε όλη τη χώρα, με τους νέους 18-24 ετών να έχουν υψηλά ποσοστά επί του συνόλου των χρηστών, στο 28% σύμφωνα με «επίσημα» στοιχεία παρόχου. Είναι κατανοητό πως εφόσον η δήλωση ψευδούς ηλικίας είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη θέαση από ανηλίκους, τα ποσοστά χρήσης από ανηλίκους είναι άγνωστα και βασιζόμαστε σε προσωπικές μαρτυρίες για το θέμα...
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το βρώμικο θέαμα είναι εύκολο να βρεθεί και ότι ο κόσμος παρασύρεται και το παρακολουθεί. Και δεν υπάρχει αμφιβολία για τους κινδύνους του. Ακόμη και αν τα παιδιά ή οι έφηβοι δεν το ψάξουν, συχνά τους έρχεται. Τα αναδυόμενα παράθυρα στο διαδίκτυο και τα ανεπιθύμητα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου είναι μόνο δύο από τους τρόπους που τα ανυποψίαστα παιδιά μπορούν να σκοντάψουν σε πορνογραφικές εικόνες. Και ένα λάθος στο πληκτρολόγιο σε μια διαδικτυακή αναζήτηση μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ ενός αθώου ιστότοπου και ενός άλλου φορτωμένου με πορνό.
Το άσεμνο θέαμα επηρεάζει παιδιά όλων των ηλικιών. Η έκθεση Common Sense του 2023 διαπίστωσε ότι «οι περισσότεροι έφηβοι στις ΗΠΑ (73%) ανέφεραν ότι έχουν καταναλώσει πορνογραφία. Πολλοί από αυτούς (το 41%) ανέφεραν ότι είχαν δει πορνογραφία μέσα στο σχολικό ωράριο, ενώ περίπου ενός στους τρεις (31%) δήλωσαν ότι είχαν δει πορνογραφία ενώ έκαναν μάθημα στο σχολείο».
Η έκθεση συνέχισε λέγοντας ότι «μεταξύ όλων των εφήβων που συμμετείχαν στην έρευνα, οι περισσότεροι (54%) ανέφεραν ότι είδαν για πρώτη φορά διαδικτυακή πορνογραφία όταν ήταν 13 ετών ή νεότεροι και ένα 15% ανέφερε ότι είχαν δει πορνογραφία πριν κλείσουν τα 11». Τα ποσοστά είναι ανησυχητικά ποσοστά και δεν μπορούμε να κάνουμε τα στραβά μάτια.
Νευροπλαστικότητα. Πώς το άσεμνο θέαμα μεταβάλλει τον εφηβικό εγκέφαλο
Η νευροπλαστικότητα είναι η διαδικασία με την οποία ένας εγκέφαλος δημιουργεί νέα νευρωνικά δίκτυα, νέες συνδέσεις μεταξύ των κυττάρων του. Αυτό το κάνει αναδιοργανώνοντας τον εαυτό του σε μια σταθερή βάση.
Σύμφωνα με το Psychology Today:
Μεταξύ της ηλικίας των 12 και 20 ετών, ο ανθρώπινος εγκέφαλος διέρχεται από μια περίοδο μεγάλης νευροπλαστικότητας. Βρίσκεται σε μια εύπλαστη φάση κατά την οποία δημιουργούνται δισεκατομμύρια νέες συναπτικές συνδέσεις. Αυτή η ιδιότητα μας κάνει ευάλωτους στις επιρροές του περιβάλλοντός μας, γιατί ο εγκέφαλος «καλωδιώνεται» σταθερά και διαχρονικά με τις εμπειρίες και τις πληροφορίες που λαμβάνει σε αυτή τη χρονική περίοδο.
Ένας εγκέφαλος, ειδικά ο αναπτυσσόμενος εγκέφαλος ενός εφήβου, προσπαθεί συνεχώς να βελτιώσει την απόδοσή του. Αυτό σημαίνει ότι οι όποιες εμπειρίες αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας θα τα διαμορφώσουν και θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη τόσο του κοινωνικού όσο και του ηθικού τους χαρακτήρα. Όταν τα παιδιά παρακολουθούν επανειλημμένα πορνό, αρχίζουν να βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά.
Αναμφίβολα έχετε ακούσει παραπληροφορημένους ανθρώπους να λένε ότι δεν υπάρχει «τίποτα λάθος» με το άσεμνο θέαμα ή ότι θα μπορούσε ακόμη και να είναι μια υγιής έκφραση της σεξουαλικότητας ενός ατόμου. Ή ότι έχει και κάποια «εκπαιδευτική δράση» για τον συνεσταλμένο νέο. Ενώ κάποιοι μπορεί να πιστεύουν κάτι τέτοιο, η έρευνα και η επιστήμη έχουν αποδείξει το αντίθετο.
Τί προκαλεί η πορνογραφία στον εύπλαστο νεανικό εγκέφαλο;
Το Εθνικό Κέντρο για τη Σεξουαλική Εκμετάλλευση, (National Center for Sexual Exploitation) εξηγεί ότι το βρώμικο θέαμα αλλάζει τον εγκέφαλο με τρεις τρόπους:
- Οι βαρύτεροι χρήστες είχαν λιγότερη φαιά ουσία.
- Οι χρήστες είχαν ασθενέστερη εγκεφαλική ανταπόκριση όταν τους έδειχναν σεξουαλικές εικόνες.
- Το νευρικό κύκλωμα μεταξύ του προμετωπιαίου φλοιού (το τμήμα λήψης αποφάσεων του εγκεφάλου) και του συστήματος ανταμοιβής ήταν υποβιβασμένο.
Συνεπώς: 1) «Ακόμα και η μέτρια χρήση πορνογραφίας μπορεί να μειώσει την ικανότητα να παίρνετε σωστές αποφάσεις και να αισθάνεστε κανονική ευχαρίστηση στις σχέσεις σας» και 2) «Ανεξάρτητα από το πού ξεκινούν, τελικά οι χρήστες αισθάνονται την ανάγκη να αναζητούν πιο ακραίο, ίσως κακοποιητικό ή και παράνομο περιεχόμενο ως αποτέλεσμα εγκεφαλικών αλλαγών που αδρανοποιούν την ικανότητα ευχαρίστησης».
Μια μονάδα ψυχικής υγείας στο Νάσβιλ, που μεταξύ των άλλων εξαρτήσεων βοηθά τους ανθρώπους να ξεπεράσουν και τον εθισμό στο ακατάλληλο θέαμα, εξηγεί ότι η ντοπαμίνη που απελευθερώνεται στον εγκέφαλο όταν βλέπει κάτι που τον ευχαριστεί -όπως αυτό το υλικό- οδηγεί στην επιθυμία να το αναζητούν επανειλημμένα. Αλλά είναι τέτοια η φύση της εξάρτησης ώστε για να λάβουν την ίδια δόση ντοπαμίνης—και να επιτύχουν το ίδιο επίπεδο απόλαυσης- πρέπει να λαμβάνουν όλο και εντονότερα ερεθίσματα.
Αυτού του είδους ο εθισμός μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ψυχικής υγείας όπως άγχος και κατάθλιψη. Το άτομο εγκαταλείπει σημαντικές δραστηριότητες με τους φίλους και την οικογένεια. Οδηγείται σε έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος ακόμη και στυτική δυσλειτουργία ή αδιαφορία για τους ανθρώπους της πραγματικής ζωής. Όλα αυτά οδηγούν σε προβλήματα σχέσεων. Το βίαιο αυτό σεξουαλικό θέαμα μπορεί επίσης να οδηγήσει στην πεποίθηση ότι η βία είναι φυσιολογική ή αποδεκτή.
Όλες σχεδόν οι πτυχές της προσωπικότητας επηρεάζονται. Επηρεάζονται οι τρέχουσες και οι μελλοντικές σχέσεις, ο γάμος. Επηρεάζεται η αυτοαντίληψη για το σώμα, καταστρέφεται η αθωότητα ενός παιδιού, ενώ απεικονίζεται μια μη ρεαλιστική εικόνα της σεξουαλικότητας. Η επανειλημμένη παρακολούθηση πορνογραφίας κάνει τα παιδιά (και τους ενήλικες) να πιστέψουν ότι αυτό που βλέπουν στην τηλεόραση ή στο Διαδίκτυο είναι φυσιολογικό. Πιστεύουν ότι είναι αποδεκτό να έχουν ιδιαίτερες σχέσεις όποτε θέλουν και με όποιον θέλουν. Αρχίζουν να αποφεύγουν την ιδέα μιας υπεύθυνης σταθερής σχέσης. Τα παιδιά διδάσκονται ότι η γενετήσια επαφή μπορεί να είναι κάτι ξεχωριστό από την προσωπική σχέση, από το περιεχόμενο που τη συνοδεύει, από τις ευθύνες, τη δέσμευση, το γάμο και την φροντίδα. Διδάσκει ότι η σεξουαλική επαφή είναι κάτι όπου δύο άνθρωποι χρησιμοποιούν ο ένας τον άλλον για διασκέδαση και όχι ως έκφραση ποιοτικής και σταθερής αγάπης μέσα στο γάμο.
Πράγματι, μια πρόσφατη μελέτη του BYU κατέληξε ότι «η χρήση πορνογραφίας από άνδρες ή γυναίκες σε οποιοδήποτε επίπεδο επηρέασε αρνητικά τη ρομαντική τους σχέση – και είχε έντονα αρνητικό αντίκτυπο στη σταθερότητα της σχέσης τους».
Ο ψυχίατρος Norman Doidge, στο βιβλίο του «The Brain That Changes Itself», είναι ένας από τους πρώτους που ανέφερε ότι η επίμονη χρήση πορνογραφίας συνδέεται με ανδρικά σεξουαλικά προβλήματα, όπως η στυτική δυσλειτουργία και η απώλεια της έλξης για τις πραγματικούς συντρόφους. Αφότου οι άντρες εκτίθενται σε πορνογραφία, ομολογούν για τους εαυτούς τους ότι είναι λιγότερο ερωτευμένοι με τη σύζυγό τους και είναι πιο επικριτικοί για την εμφάνιση και το τρόπο που τους προσεγγίζει. Είναι ακόμη πιθανότερο να πιστέψουν στην ιδεολογία του μύθου του βιασμού (ότι οι γυναίκες προκαλούν ή αρέσκονται στη σεξουαλική προσβολή και κακοποίηση).
Οι άνδρες και οι γυναίκες που πρωταγωνιστούν σε πορνογραφικές ταινίες έχουν χειρουργικά «ενισχυμένο» σώμα, αλλά τα παιδιά δεν το γνωρίζουν αυτό και ακόμη πιστεύουν πως όσα διαδραματίζονται είναι ό,τι ισχύει στους κανονικούς ανθρώπους και στη πραγματικότητα. Αρχίζουν να το πιστεύουν ότι έτσι φαίνονται και έτσι ενεργούν οι καθημερινοί άνθρωποι. Νομίζουν ότι έτσι πρέπει να φαίνονται οι άλλοι αλλά και τα ίδια… Τα παιδιά αρχίζουν να νιώθουν ντροπή και αμηχανία για οποιοδήποτε ελάττωμα, οποιοδήποτε επιπλέον λίπος ή οποιαδήποτε ατέλεια στο σώμα τους.
Στις ταινίες οι γυναίκες φαίνονται να αποδέχονται ευχαρίστως εξευτελιστικές σεξουαλικές συνευρέσεις. Όταν τα αγόρια παρακολουθούν τέτοιες σκηνές, απευαισθητοποιούνται στη βία. Μπορεί ακόμη και να πιστέψουν ότι οι γυναίκες θέλουν να βιάζονται και να κακοποιούνται. Πρόσφατη μελέτη κατέληξε ότι «η έκθεση στην πορνογραφία οδηγεί σε μια υπερσεξουαλική άποψη του κόσμου. Τα άτομα τείνουν σε υψηλό ποσοστό να υποτιμούν το γάμο και πιστεύουν σε διπλάσιο ποσοστό ότι ο γάμος δεν είναι σημαντικός».
Συμπερασματικές Σκέψεις
Οι ιστότοποι πορνό δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να βλάπτουν τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά που παρακολουθούν. Ως γονείς πρέπει να κάνουμε καταρχήν εμείς τον δικό μας πνευματικό αγώνα στο θέμα ώστε να υπάρχει η ευλογία του Θεού στο σπίτι μας. Αλλά επιπλέον πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Να επικοινωνούμε συχνά με τα παιδιά μας για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν σήμερα, μεταξύ των οποίων είναι και αυτή η εθιστική δραστηριότητα.
Τα σώματά μας κατασκευάστηκαν με σοφία και ομορφιά από τον Θεό. Εκείνος μας έκανε δώρο τη σεξουαλικότητά μας. Αυτή είναι ένα δώρο που όμως δεν προορίζεται για τον κάθε ευκαιριακό και τυχαίο. Προορίζεται αποκλειστικά για τον/την σύζυγο μέσα στο γάμο. Αν δεν το εξηγήσουμε αυτό στα παιδιά μας, κανείς άλλος δεν θα το κάνει. Θα τα καταπιεί μια κοινωνία που νοιάζεται περισσότερο για την «ευχαρίστηση» παρά για τις ψυχές τους. Αλλά οι ψυχές των παιδιών μας είναι δική μας ευθύνη και εμείς κινούμενοι με αγάπη θα τα βοηθήσουμε και σε αυτό το σοβαρό θέμα.
Για όλο το άρθρο δες στο https://mumdadandkids.gr/oikogeneia/na-prostateysoume-ta-paidia-apo-tin-pornografia
