Προσευχὴ γιὰ τοὺς ἐχθρούς μας
τοῦ
Ἁγ. Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου (+1938)
Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τὴν ἐντολή : “Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς ὑμῶν” (Ματθ. Ε΄,44). Πῶς νὰ τοὺς ἀγαποῦμε, ὅμως, ὅταν μᾶς κάνουν κακό ; Ἤ πῶς νὰ ἀγαποῦμε ἐκείνους, ποὺ καταδιώκουν τὴν Ἁγία Ἐκκλησία ;
Ὅταν ὁ Κύριος πήγαινε στὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ δὲν Τὸν δέχθηκαν οἱ Σαμαρεῖτες, ὁ Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καὶ ὁ Ἰάκωβος ζήτησαν νὰ τοὺς κατακαύσει μὲ φωτιὰ ἀπὸ τὸν οὐρανό. Ὁ Κύριος, ὅμως, μὲ ἔλεος τοὺς εἶπε : “Δὲν ἦρθα νὰ καταστρέψω ἀνθρώπινες ψυχές, ἀλλὰ νὰ τὶς σώσω” (Λουκ. Θ΄ 54-56). Ἔτσι κι ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ ἔχουμε μία σκέψη : “Νὰ σωθοῦν ὅλοι”.
Ἡ ψυχὴ λυπᾶται τοὺς ἐχθροὺς καὶ προσεύχεται γι’ αὐτούς, γιατὶ πλανήθηκαν μακριὰ ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ πορεύονται στὴν κόλαση. Αὐτὸ εἶναι ἡ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἐχθρούς.
Ὅταν ὁ Ἰούδας σκέφθηκε νὰ παραδώσει τὸν Κύριο, τότε ὁ Κύριος μὲ ἀγάπη τὸν συμβούλευε. Ἔτσι κι ἐμεῖς, μὲ ἀγάπη ὀφείλουμε νὰ συμπεριφερόμαστε πρὸς ἐκείνους ποὺ ἐκτροχιάστηκαν ἀπὸ τὸ σωστὸ δρόμο, καὶ τότε θὰ σωθοῦμε μὲ τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.
