ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ
Χριστούγεννα 2020
Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ
Ἀριθ.Πρωτ.:960
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 232ᾳ
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Χωρὶς καλά, καλά, νὰ τὸ καταλάβουμε, ἦλθαν καὶ φέτος, ξανὰ τὰ Χριστούγεννα. Μέσα σ’ ἕνα κόσμο, μὲ κυρίαρχο τὸν φόβο γιὰ τὸν κορωνοϊό, μὲ τὰ περιοριστικὰ μέτρα τῆς Πολιτείας, μὲ τὴν ἀνεργία καὶ τὴν φτώχεια, μὲ τὰ Νοσοκομεῖα νὰ στενάζουν ἀπὸ τὸν μεγάλο ἀριθμὸ τῶν νοσηλευομένων μὲ Covid-19, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἔξαρση τῆς οἰκογενειακῆς βίας, θὰ ἀκουσθῇ γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, τὸ μήνυμα, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον ὁ Χριστός, ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου.
-Β-
Ὅταν τὴν νύχτα τῆς Γεννήσεως ἄνοιξαν οἰ Οὐρανοί, οἱ Ἄγγελοι τὸ διεκήρυξαν χαρούμενα : Ὁ Χριστὸς ἦλθε νὰ χαρίσῃ στὴν γῆ τὴν εἰρήνη Του, ἦλθε νὰ προσφέρῃ στοὺς ἀνθρώπους τὴν εὔνοιά Του καὶ τὴν ἀγάπη Του. Καὶ τὴν εἶχε μεγάλη ἀνάγκη ὁ κόσμος τὴν εἰρήνη καὶ τὴν εὐδοκία τοῦ Χριστοῦ. Γιατί, δυστυχῶς, οἱ ἄνθρωποι μὲ τὸ νὰ παρακούσουν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ περιφρονήσουν τὴν ἐξαιρετικὴ εὐμένεια ποὺ τοὺς εἶχε δείξει, ἀποστάτησαν ἀπὸ τὸν Δημιουργὸ καὶ Εὐεργέτη τους. Καὶ ἔπεσαν σὲ βάραθρο βαθὺ καὶ τραυματίσθηκαν θανάσιμα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στὸ πρῶτο (α΄) κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς του διεκτραγωδεῖ τὸ κατάντημα τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος, ἔχοντας πιαστῆ στὶς παγίδες τοῦ πονηροῦ, εἶχε χάσει καὶ τὴν εὐδοκία καὶ τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ : “Διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν ἤ εὐχαρίστησαν, ἀλλ’ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία” (Ρωμ. Α΄ 21), σημειώνει μὲ πόνο ὁ Πρωτοκορυφαῖος Ἀπόστολος.
-Γ-
Ἀλλὰ καὶ ἡ εἰρήνη εἶχε φυγαδευθῆ ἀπὸ τὸν κόσμο. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ μεγάλος ἀνατόμος τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, θὰ περιγράψῃ μὲ μελανὰ χρώματα τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατοῦσε : “Ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁδοῖς αὐτῶν, καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν” (Ρωμ. Γ΄ 15-17). Πόλεμοι καὶ ἐπαναστάσεις, δολοφονίες καὶ ἐγκλήματα ἦταν, θὰ ἔλεγε κανείς, στὴν ἡμερήσια διάταξη. Ἦταν, λοιπόν, φυσικό, οἱ ἄνθρωποι νὰ ἀναζητοῦν καὶ τὴν εἰρήνη. Καὶ κυρίως, τὴν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς, ποὺ τὴν συντάρασσαν τὰ πάθη τῆς ἁμαρτίας.
-Δ-
Καὶ τότε μέν, ὁ Χριστὸς ἦλθεν “ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία”. Ὅμως, παρὰ τὸ γεγονός, ὅτι πέρασαν 2.000 καὶ πλέον χρόνια, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ θεϊκὴ εὐδοκία φαίνεται, νὰ ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν σημερινὸ ἄνθρωπο. Τὸν περασμένο αἰῶνα ἔγιναν δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι μὲ ἀναρίθμητα ἀνθρώπινα θύματα καὶ ἀνυπολόγιστες ὑλικὲς καταστροφές. Παρὰ ταῦτα, σὰν νὰ μὴ διδάχθηκαν τίποτε οἱ ἄνθρωποι, συνεχίζονται οἱ πολεμικὲς συγκρούσεις πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ, σὲ διάφορα σημεῖα τοῦ κόσμου. Ἀποκορύφωμα εἶναι ὁ πόλεμος τοῦ κορωνοϊοῦ ποὺ ἔχει ἐξελιχθῆ σὲ παγκόσμιο τρομοκράτη.
-Ε-
Ὅμως, τὰ Χριστούγεννα εἶναι πάλι ἐδῶ. Ἄς καθαρίζουμε τὶς καρδιές μας μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση. Κι’ ἄς τὶς ἐνισχύουμε μὲ τὴν Θεία Κοινωνία καὶ τὴν προσευχή. Ἔτσι, νὰ εἰρηνεύουμε βαθειὰ καὶ ἀληθινά, μέσα στὸν ταραγμένο καὶ ἀνήσυχο κόσμο. Ἄς ἀγωνιζώμαστε τὸν ἀγῶνα τὸν καλό, νὰ πραγματοποιῆται στὸν καθένα μας ὁ ἀγγελικὸς ὕμνος : “ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία”. Εἰρήνη ὑμῖν, λοιπόν, ἀδελφοί, Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χριστὸς ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν.
Εὐχέτης ἐν Χριστῷ Τεχθέντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
