Υπάρχουν ασθένειες, για τις οποίες δεν έχει βρεθεί το κατάλληλο φάρμακο...
Υπάρχουν ιοί που δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει κανένα εμβόλιο...
Υπάρχει όμως κι ένα φάρμακο, μοναδικό στον κόσμο, που κάνει τον άνθρωπο αθάνατο! Πρόκειται για τη Θεία Κοινωνία. Αυτή ονομάζουν οι άγιοι Πατέρες «φάρμακον αθανασίας», διότι πράγματι μεταγγίζει στον άνθρωπο την αιώνια ζωή. Θεία Κοινωνία σημαίνει κοινωνία με τον αληθινό Θεό, ένωση με Αυτόν που είναι η Πηγή της ζωής και ο μοναδικός Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων. Γι’ αυτό και ο πιστός που μεταλαμβάνει με κατάλληλη προετοιμασία όχι μόνο δεν κινδυνεύει να κολλήσει κάποια ασθένεια αλλά, αντιθέτως, η θεία Κοινωνία του χαρίζει την αληθινή υγεία, καθώς τον θεραπεύει πρώτα στην ψυχή κι έπειτα –αν θέλει ο Θεός– και στο σώμα.
Ο λαοφίλητος ρώσος άγιος και φλογερός ιερέας, άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης (1829-1908), που εορτάζει στις 20 Δεκεμβρίου, πίστευε βαθιά στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και με τη ζωογόνο δύναμη του Μυστηρίου επιτελούσε θαύματα. Πολλοί ασθενείς ήταν αυτοί οι οποίοι με την προτροπή του κοινωνούσαν «εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καί σώματος» και θεραπεύονταν!
Κάποτε ένας ηλικιωμένος άνδρας αρρώστησε βαριά από φυματίωση του λάρυγγα. Ο ιατρός Σιμανόφσκυ, περίφημος καθηγητής και έμπειρος επιστήμονας, δήλωσε πως ο ασθενής έχει ζωή μόνο για δέκα μέρες.
Ο π. Ιωάννης βρισκόταν στην Κρονστάνδη και ο ασθενής σε μια περιοχή αρκετά απομακρυσμένη. Του έστειλαν τηλεγράφημα. Σε πέντε μέρες έφτασε.
–Γιατί δεν με πληροφορήσατε ότι αρρώστησε τόσο βαριά; Θα έφερνα μαζί μου τη Θεία Κοινωνία.
Και γυρίζοντας στον άρρωστο ρώτησε:
–Πιστεύεις πως με τη δύναμη του Χριστού μπορώ να σε βοηθήσω;
Εκείνος έγνεψε καταφατικά. Τότε ο ευλαβής κληρικός φύσηξε στο στόμα του αρρώστου τρεις φορές σε σχήμα σταυρού. Ύστερα χτύπησε με το χέρι το τραπεζάκι που είχε τα γιατρικά και είπε:
–Πετάξτε τα αυτά. Δεν χρειάζονται πλέον. Έλα στην Κρονστάνδη να σε κοινωνήσω τα άχραντα Μυστήρια. Θα σε περιμένω…
Ο γιατρός αντέδρασε. Είπε πως ο άρρωστος θα πέθαινε στο δρόμο.
Οι συγγενείς του ασθενούς δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ο ασθενής όμως ήταν αποφασισμένος. Εφόσον ο άγιος εκείνος ιερέας του είπε να κοινωνήσει, δεν ήθελε να το αναβάλει ούτε στιγμή. Χωρίς να λογαριάζει τον κίνδυνο, σηκώθηκε και πήγε στην εκκλησία, στην Κρονστάνδη, όπου ο Άγιος τον κοινώνησε. Παρέμεινε εκεί δυό μέρες. Όλες οι πληγές του έκλεισαν και μόνο η φωνή του ήταν ακόμη αδύνατη.
Όταν γύρισε στο σπίτι, ο γιατρός απορημένος, δήλωσε μπροστά σε όλους:
–Αυτό είναι πρωτοφανές. Είναι ένα ολοφάνερο θαύμα!
Πράγματι ήταν θαύμα. Διότι ο ετοιμοθάνατος άνδρας έζησε ακόμα είκοσι πέντε χρόνια!
***
Αναφέρεται και άλλη περίπτωση με μια γερόντισσα που είχε ασθενήσει και ο άγιος Ιωάννης της συνιστούσε να μεταλάβει:
–Να κοινωνήσετε και ο Κύριος θα σας κάνει καλά.
–Είμαι πολύ ηλικιωμένη, έλεγε η άρρωστη, δεν θα μπορέσω να γιατρευτώ. Θα πεθάνω.
–Δεν είναι δική μας δουλειά να γνωρίζουμε τους καιρούς και τις προθεσμίες του Θεού, απάντησε εκείνος.
–Κοινώνησε στο παρελθόν, συμπλήρωσαν οι συγγενείς της.
–Οι πρώτοι χριστιανοί κοινωνούσαν καθημερινά, κι εσείς δεν θέλετε να την κοινωνήσετε τώρα που έχει τόση ανάγκη; είπε ο Άγιος επιμένοντας ότι η Θεία Κοινωνία αποτελεί το πλέον απαραίτητο εφόδιο για τον άνθρωπο.
Τελικά η άρρωστη κοινώνησε και πολύ σύντομα γιατρεύτηκε.
***
Ο άγιος ιερέας της Κρονστάνδης στεκόταν πάντοτε με δέος και θαυμασμό μπροστά στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και ομολογούσε: «Εκπλήσσομαι με τη ζωογόνο δύναμη των αχράντων Μυστηρίων!…Τα Ζωοποιά Μυστήρια βάζουν σε τάξη την εσωτερική ζωή της ψυχής μου και μου δίνουν την ησυχία. Εκτός από τα Ἄχραντα Μυστήρια, αυτό το επιτυγχάνει και η ζωντανή προσευχή και η στροφή του νου και της καρδιάς στο Θεό με ελπίδα και πίστη. Δόξα στο Θεό μου, που υπάρχει πραγματικά στα Ζωοποιά Του Μυστήρια! Πάντα όταν λαμβάνω τα Θεία Δώρα με πίστη και καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη, αυτά με ζωογονούν. Στην ιερατική μου διακονία έχω πολλά παραδείγματα ασθενών, που σύντομα έγιναν καλά με τη βαθιά πίστη, τη μετάνοια και τη Θεία Κοινωνία».
Ώστε λοιπόν, αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό «εμβόλιο»! Αλλά, όπως για κάθε δυνατό φάρμακο είναι απαραίτητη η ιατρική συνταγή, που ρυθμίζει τη δοσολογία ώστε το φάρμακο να μη βλάψει, αλλά να ωφελήσει τον ασθενή, έτσι και για το φάρμακο της αθανασίας, τη Θεία Κοινωνία. Χρειάζεται οπωσδήποτε καθοδήγηση από τον ιερέα-πνευματικό. Εκείνος δίνει τις κατάλληλες οδηγίες σε κάθε άνθρωπο χωριστά, για τη συχνότητα αλλά και τον τρόπο προετοιμασίας για τη Θεία Κοινωνία. Τότε πράγματι ο πιστός μεταλαμβάνει «εἰς χαράν, ὑγείαν καί εὐφροσύνην… εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καί σώματος».
Νικηφόρος
Πηγή : Ἄρθρο ἀπὸ τὸ Ὀρθ. Νεανικὸ περιοδικό "Πρὸς τὴ Νίκη"
